Læknaneminn - 01.04.2004, Blaðsíða 63

Verkefni
4. árs læknanema
Modulation of phospo-ERK and IkB expression by natriuretic
hormone peptides.
J. Gunnarsdottirl, S.S. Mohapatra2
1 Læknadeild Háskóla Islands, 2University of South Florida, Division
of Allergy and Immunology
Background: Intranasal administration of atrial natriuretic
peptide plasmid attenuates airway reactivity in a mouse model
of allergic sensitization. Explanation for this effect might
include modulatory effect of ANP on signal transduction.
ANP peptide modulates various signal transduction pathways,
including MAP kinase pathways and NF_B activation. ANP
peptide attenuates cytokine production by decreasing
NFkB activation, but epithelial cell cytokine production has
been linked to airway hyperreactivity. The effect of pANP
transfection has not been defined.
Methods: A549 cells were cultured and either treated
with ANP peptide, PMA and 8-bromo-cGMP in different
combinations, or transfected with ANP plasmids made from
different parts of the prohormone sequence, a control plasmid,
pVAX, and GFP plasmid as a transfection control. After
treatment, cells were either fixed and stained for phosho-ERK,
or lysed for western blots for ERK and IkB.
Results: Our results indicate that ANP peptide and
cGMP analog pretreatment prolongs PMA stimulated ERK
phoshorylation using 0.5% FBS. On the other hand, ANP
plasmid transfection decreases ERK phoshorylation relatively
to control plasmid transfection, when using 10% FBS. ANP
transfection increases total amount of IkB relatively to control
plasmid transfection, using total actin as a loading control.
Conclusion: ANP peptide and pANP transfection modulate
ERK activity and pANP transfection increases total IkB amound
in A549 cells. Dissecting signal transduction pathways,
especially those involved in inflammation, might help explane
beneficial effect of pANP in a mouse model of asthma.
Keywords: ANP, asthma, ERK, IkB, gene transfection.
Leghálssaumur til varnar fósturláti og fyrirburafæðingu
Óttar Geir Kristinsson 1), Þóra Steingrímsdóttirl ,2)
Læknadeildl) Háskóla íslands, kvennadeild2) LSH.
Markmið:Tilgangurrannsóknarinnarvarað kannafæðingasögu
kvenna sem höfðu fengið greinínguna leghálsbilun og athuga
gagnsemi leghálssaums (cervical cerclage) í meðferð.
Efniviður og aðferðir: Rannsóknarsniðið var afturskyggn
hóprannsókn. I rannsóknarhópinn voru valdar allar konur sem
höfðu fengið leghálssaum eða greinst með leghálsbilun á
kvennadeild LSH 1992-2001 (N=101). Úr sjúkraskrám voru
skráðar upplýsingar um allar þunganir kvennanna í tímaröð, m.a.
hvenær og með hvaða hætti þungun lauk, greining sýkingar,
hvenær saumur var lagður og tekinn, hvort lagður var neyðarsaumur
eða ekki; einnig upplýsingar um keiluskurð. Gögnum var safnað í
SPSS og lýsandi tölfræði beitt við úrvinnslu þeirra.
Niðurstöður: Algengi leghálsbilunar var 3,5/1000 fæðingar
á ári að meðaltali á LSF1
(95% öryggisbil: 2,9 - 4,3). Tíðni leghálsbilunar fór vaxandi
á rannsóknartímabilinu (p<0,001). Meðalmeðgöngulengd
við lok þungunar, á öðrum og þriðja þriðjungi meðgöngu,
fyrir ísetningu fyrsta saums var 27 vikur en 34 vikur eftir
greiningu og meðferð (saum). Hjá þeim konum sem einhvern
tímann höfðu fengið klíníska chorioamnionitisgreiningu voru
sambærilegar tölur 26 og 30 vikur.
Hjá 31% kvennanna var saumurinn tekinn akút vegna
yfirvofandi fyrirburafæðingar/fósturláts. Stór hluti kvennanna
hafði einhvern tíma gengist undir fóstureyðingu (28%). Tíðni
keiluskurðar í rannsóknarhópnum var 37% (aldur 20-36ár)
á móti 3% í almennu þýði á aldrinum 20-29ára og 8% á
aldrinum 30-39ára þar sem algengi í almenna þýðinu fer
vaxandi með hækkandi aldri (p<0,0001).
Ályktun: Leghálsbilun hefur farið vaxandi á síðustu árum. Saga
um chorioamnionitis í fyrri þungun minnkar líkur á gagnsemi
leghálssaums. Keiluskurður er algengari í rannsóknarhópnum en
í almennu þýði, og líklegt að hann auki hættuna á leghálsbilun.
Þörf er á samanburðarhópi til að gera nánari grein fyrir mun á
rannsóknarhóp og þýði fæðandi kvenna (case control study).
Lykilorð: Cervical insuff iciency, cervical cerclage,
chorioamnionitis, preterm delivery, second trimester
miscarriage.
63