Úrval - 01.03.1967, Blaðsíða 87

TÍÐABRIGÐI
85
Getnaðarfærin taka einnig breyt-
ingum og rýrna þau. Sumar konur
hætta að geta sinnt manni sínum
um skeið, eða veitist það örðugt.
En ekki er nein þörf á þessu og auð-
velt að gera við því ef læknis er
leitað. Það er áríðandi, því af þess-
um erfiðleikum getur margt annað
erfitt sprottið. Hjón ættu að geta
notizt allt fram í elli. svo framar-
lega sem þau vilja það sjálf. Ekki
þarf heilsufar konu að versna neitt
á þessu tímabili þó að það sé al-
mennt álitið að svo sé. Miðaldra
konur hafa stundum liðagigt, háan
blóðþrýsting eða jafnvel sykursýki.
En það er miklu líklegra að þetta
stafi af hækkandi aldri og nálægð
ellinnar, en af tíðabrigðum í sjálfu
sér,
Samt er einn sjúkdómur, sem vert
er að vara sig á á þessum aldri, en
það er krabbamein. Það er enginn
vafi á því að miklu fleiri fá krabba-
mein núna en áður var vegna þess
að fólk verður mildu eldra, því
krabbamein kemur oftast fyrst í
ljós á efri árum. En fjölmarga mætti
lækna og miklu fleiri en gert er,
ef fólkið kæmi nógu snemma til
læknisskoðunar. Til er örugg og
fljótleg aðferð til að finna byrj-
anda krabba í leghálsi, og ættu sem
flestar konur að láta gera þetta,
einkum þær sem hafa átt börn. því
lækningin er, ef ekki vís, þá mjög
líkleg, þó að það finnist að frum-
urnar séu í undirbúningi með að
verða sjúkar. En síðar, þegar mein-
ið er farið að þróast, er verra við
að fást.
Brjóstakrabbi er orðinn algengur
hjá konum, og ætti hver kona að
bi-egða við fljótt og leita læknis, ef
hún finnur grunsamlegt ber í brjósti.
Þetta er mjög áríðandi. Margir, sem
hafa séð sjúkling með brjóstakrabba
á síðari stigum eða síðasta stigi, at-
huga ekki hve margar konur hafa
læknazt af þessum sjúkdómi fyrir
aðgerðir lækna, sem hafa fengið
meinið til meðferðar meðan það var
viðráðanlegt.
Nú er mikið skrifað um gagn-
semi skipulagsbundinna læknisskoð-
ana. einkum fyrir miðaldra fólk. En
erfitt er að vita hve langt skuli
ganga í þessu efni. Hæfilegt mun
þykja að láta líða fimm ár milli
rannsókna. Þessi víðtæka læknis-
rannsókn mundi ná til mælinga á
hæð og þyngd, blóðþrýstings, rann-
sóknar á þvagi, og skoðunar á hjarta
og brjóstum og meltingarvegi. Um
leið mundi vera tekið sýnishorn úr
leghálsi. Slíkar rannsóknir eru ekki
tæmandi, eitthvað kann að verða
út undan, en margt mundi koma
upp úr dúrnum sem betra væri að
vita af. En líklega er miðaldra konu
ráðlegast af öllu að temia sér heilsu-
samlega lifnaðarhætti. Enginn þarf
að þjást af offitu nú á dögum. Til
eru margar ágætar megrunaraðferð-
ir, sem öruggar eru og hafa lítil
óþægindi í för með sér. Miðaldra
konur ættu að vita það, að nú þarfn-
ast þær minni fæðu en áður. Þær
ættu að forðast fitandi fæðutegundir,
svo sem brauð, kökur og búðinga.
Réttast væri að þær létu engan
sykur út í kaffið eða teið, forðuðust
sætindi og súkkulaði. Þær ættu að
temja sér heilbrigðan hugsunarhátt.
Enginn maður sleppur að fullu við
vandamál og erfiðleika og oft sést