Úrval - 01.06.1970, Qupperneq 102

100
ÚRVAL
Hann rannsakaði þessi vandamál
vikum saman, hlustaði á kvartanir
og bað um tillögur. Og þessar um-
ræður íæddu smám saman af sér
nýja hugmynd . . . og ný félags-
samtök, sem kölluð eru „Vinna
handa æskufólki".
Tilgangur þessara félagssamtaka
er að kenna ungum piltum og stúlk-
um, hvernig þau skuli leita sér
atvinnu, hvernig þau eigi að klæð-
ast og koma fram, þegar þau ræða
við atvinnurekendur og aðra þá,
sem ráða starfsfólk, kenna þeim,
hvernig þau geti stuðlað að því, að
afstaða atvinnurekandans gagnvart
þeim verði jákvæð, þannig að meiri
líkur verði á því, að þau fái þá at-
vinnu, sem þau sækja um. Komið
var á laggirnar 7 vikna námskeiði
í húsakynnum Sears Roebuck
K.F.U.M. í Lawndalehverfinu, og
meira en 50 fyrirtæki samþykktu
að eiga aðild að því. Skólarnir í
hverfinu lögðu til kennara. Fyrir-
tækin sendu ráðningastjóra sína á
vettvang til þess að tala við ungl-
ingana og skýra fyrir þeim allt það,
sem máli skiptir, þegar menn eru
að leita sér atvinnu eða að reyna
að halda í vinnu, sem þeir hafa
þegar fengið.
f námskeiðslok fengu þátttak-
endur skírteini og kort, sem gáfu
til kynna, að handhafi hefði lokið
námskeiði þessu. Svo var nemand-
anum gefið tækifæri til þess að
koma til viðtals hjá einhverju fyr
irtæki vegna atvinnuumsóknar. Og
síðan var hann ráðinn, ef hann full-
nægði þeim kröfum, sem gerðar
voru til starfsmannsins.
Tilraunin heppnaðist. Aðsókn að
námskeiðum þessum fór sívaxandi,
og fjölmörgum þeim, sem nám-
skeiðunum luku, tókst að fá góða
vinnu. Johnson komst að raun um,
að námskeiðið hafði þau áhrif á
piltana, að þeir litu nú sjálfa sig
öðrum augum en áður. Sjálfsvirð-
ing þeirra jókst, Þeir fóru til við-
tals hjá fyrirtækjum sem „útskrif-
aðir nemendur“ námskeiða þessara.
Það var búizt við komu þeirra í
skrifstofu ráðningastjóra. Og þeir
vissu, að það yrði hlustað á það,
sem þeir hefðu að segja.
„Þegar gerð er tilraun til þess að
ko.ma einhverjum á réttan kjöl, þá
græða allir á því, sem nálægt þeirri
tilraun koma,“ segir Al. „Eg kynnti
strák úr óaldarflokk, sem gekk
undir nafninu „Comancharnir"
(Indíánaættflokkur), fyrir kaup-
manni, sem átti allmargar verzlan-
ir. Kaupmaðurinn ákvað að hætta
á að ráða piltinn. Og nú er strákur
orðinn verzlunarstjóri í einni verzl-
uninni. Og hann er farinn að hætta
á að ráða aðra pilta úr Lawndale-
hverfinu og telur þar að auki aðra
verzlunarstjóra á að gera slíkt hið
sama.“
Helzta ástæðan fyrir því, að starf-
semi þessi hefur heppnazt svo vel,
er A1 sjálfur, því að hann hvetur
stöðugt pilta til þess að fara á nám-
skeið þessi og gefast ekki upp, þótt
þeir geri mörg axarsköft. „Það eru
ekki axarsköftin, sem skipta aðal-
máli,“ segir hann, „heldur það að
læra af þeim, svo að maður geri
ekki sömu axarsköftin aftur. Það
skiptir ekki aðalmáli, hvernig mað-
ur skellur í gólfið, heldur hvernig
maður rís upp aftur.“