Úrval - 01.06.1970, Qupperneq 105

103
ÞÉR TEKST ÞAÐ, VINUR!
Samtals 52 þessara þátttakenda
lögðu svo stund á háskólanám. Og
nú hefur starfsemi þessi breytzt
vegna breyttra þarfa nútímans. Á
síðastliðnu ári hafa verið haldin
ýmis námskeið hjá Sears Roebuck
K.F.U.M., sem gert hefur 416 ung-
um piltum og stúlkum fært að
ljúka framhaldsdeildargagnfræða-
námi og menntaskólanámi. 120
stúlkum, sem lögðu stund á vélrit-
un og hraðritun, hefur verið útveg-
uð atvinna strax að námi loknu.
Og 250 ungum piltum hefur verið
komið fyrir í starfsþjálfun í ýms-
um fyrirtækjum, verkstæðum og
verksmiðjum.
FRAM Á LEIKSVIÐIÐ
Septemberkvöld eitt árið 1962 var
A1 í gönguferð um Lawndalehverf-
ið sem oftar. Hann hlustaði á þá
hljómkviðu, er hann hafði ætíð tek-
ið sem sjálfsögðum hlut í þessu
einangraða, svarta fátækrahverfi.
Ýmiss konar hljóð bárust honum til
eyrna, tónar frá útvarpstækjum og
plötuspilurum, trumbusláttur
krakka og unglinga, sem notuðu
öskutunnur fyrir trumbur, söngur
smáhópa, sem safnazt höfðu sam-
an. Og á einstaka stað mátti heyra
gítarhljóma.
Skyndilega laust þeirri hugsun
niður í vitund hans, að tónlistin er
einn af hinum fáu, raunverulegu
tengiliðum milli unglinga, og að
hann gæti notfært sér þann tengi-
lið. Og innan tíu mínútna var hann
búinn að finna Willy Parker. Hann
hímdi úti á götu ásamt fimm félög-
um sínum.
„Við höldum skemmtun,“ sagði
Al. „Við byrjum að prófa skemmti-
krafta í K.F.U.M.-húsinu annað
kvöld. Við höfum þörf fyrir allt
það hæfileikafólk, sem við getum
náð til. Látið þið því fréttirnar ber-
ast. Sprettið úr spori, drengir!"
Fréttirnar bárust eins og eldur í
sinu um Lawndale-hverfið. Og
næstu kvöldin mátti sjá hópa ungl-
inga stefna að K.F.U.M.-húsinu til
þess að taka þátt í nýjustu starf-
semi Als, sem hlotið hafði heitið
„Táningar með hæfileika". Komið
var á laggirnar söngflokkum, dans-
flokkum og hljómsveitum af ýms-
um gerðum og stærðum. Strákarn-
ir snöpuðu saman trumbum, gítur-
um, saxófónum, trompetum og jafn-
vel kontrabassa með einum streng.
Margir sömdu sín eigin lög og ljóð.
A1 hvatti þá óspart til dáða og
kynti undir áhuga þeirra. „Við
verðum að standa okkur vel,“ sagði
hann, „því að við stefnum béint á
tunglið! Þegar við erum tilbúnir til
þess, förum við með þessa sýningu
út úr Lawndalehverfinu og setjum
hana á svið í miðborg Chicago. Sko,
við ætlum okkur „að slá í gegn“
svo að um munar!"
Kvöld eftir kvöld lék allt á reiði-
skjálfi í kjallara K.F.U.M.-hússins,
meðan æfingar voru í fullum
eangi. Fyrst í stað voru tónarnir
helzt til háværir og hrjúfir og óum-
deilanlega viðvaningslegir. A1 var
alltaf við höndina, brosandi, hvetj-
andi, klanpandi og miðlandi góðum
ráðum. í hans eyrum var þetta
samt unaðslegasta tónlist í heimi.
Þegar K.F.U.M.-húsinu var lokað á
kvöldin, fór hann oft með hóp heim
með sér og æfði þar einstök lög