Úrval - 01.06.1970, Side 117

BÆNHEITIR MENN GERA KRAFTAVERK
115
verkefni valin eða ákveðin, bæði
fyrir norðan og sunnan fjöll. —
Hvað er nýtt?, er hins vegar alltaf
spurning. Menn eru stöðugt að bind-
ast samtökum, stofna félög. Varða
veginn fram í tímann með félags-
lögum, stefnuskrám og allavega já-
kvæðum áformum. Enginn þarf að
efa, að tilgangurinn er góður. Og
vafalaust er alltaf einhver árangur.
En allir kannast við örðugleikana
á því, að samræma trú og verk,
hugsjón og siðgæði.
Starfshóparnir með siðgæðileg
eða fagurfræðileg úrlausnarefni —
eru margir: Yogar, guðspekisinnar,
sértrúarflokkar, Frímúrarar, Odd-
fellowar, klúbbar, reglur, stúkur,
kórar o. fl., o. fl. Sumir þessir starfs-
hópar starfa með leynd og því lítt
um starfssvið þeirra vitað. En ekki
efast ég um, að allir hafi þeir fögur
markmið og að starf þeirra leiði til
mannbóta. —- Sé slls þessa gætt, er
örðugt að gera sér grein fyrir hvað
nýtt er.
Starfshópar þeir, er þú spyrð um
hafa engin skrásett lög, ekki reglur
né ákvæði. Tilgangur þeirra er hins
vegar, að leiðrétta ýmislegt, sem
miður fer í samfélaginu. Leitazt er
við, að bæta úr margs konar böli,
líkamlegu og andlegu — losa menn
við ýmiss konar erfiðleika, — og
því afli einu einungis beitt, sem
andinn hefur yfir að ráða.
— Hverjir hafa hrundið þessari
starfsemi af stað?
■— Áhuga fólk um andleg málefni,
sem trúir á tilgangsríka framþróun
mannlífsins, skilur lífið innri skiln-
ingi, vill láta gott af sér leiða, og
velur sér verkefni samkvæmt innri
þörf. — Óþarft er að nefna nöfn í
þessu sambandi.
— Hvernig eru starfshóparnir
valdir?
— Andlega skyldir taka höndum
saman. Þrír til sjö. Það er mismun-
andi eftir aðstöðu hve oft þeir koma
saman, og einnig er mismunandi
hvernig verkefni veljast og skipt-
ast. Einn í hverjum starfshópi er
leiðandi.
— En hverjir velja verkefnin?
-— Oft biðja vanheilir menn um
hjálp, stundum ættingjar eða vin-
ir fyrir þeirra hönd. Og stundum
velja starfshóparnir sjálfir úrlausn-
arverkefnin.
— Eru þetta þá huglækningar, og
getur hver sem er stundað þær?
— Já, lækningar eru hafðar og
enn önnur verkefni. É'g fullyrði
ekkert um, að allir menn geti stund-
að huglækningar, en áreiðanlega
fjölda margir, með leiðbeiningu og
þjálfun.
— Eru huglækningar þá tiltölu-
lega lítið vandaverk?
— Hvað er vandaverk og hvað
er ekki vandaverk? Og hvað er að
vera máttugur og góður? Við hvað
eigum við að miða það mat? Ef til
vill eru algengustu og sjálfsögðustu
verkin mestu vandaverkin. Og
óbrotnustu hlutir hversdagsins
mestu vandamálin, svo sem það, að
umgangast náungann. Ætli nokkur
kunni þá list til hlítar? En margir
eru áberandi góðir. É’g þekki margt
fólk svo gott, að maður batnar og
stækkar við að kynnast því, og
starfa með því. Þetta er reynsla
vaxin upp í skjóli annarrar meiri
reynslu — að höfundur lífsins er