Úrval - 01.06.1970, Blaðsíða 129

SKIPSTJÓRINN SEM LÉT SIG EKKI...
127
un (8. jan. 1687) sendi kapteinn
langan bát undir stjórn hr. Rogers
á leitarstaðinn og kom hann innan
skamms aftur með 4 silfurstangir, 1
gullstöng, 1 bitmél og 2 dowboys
(sennilega eitthvað, sem heyrði til
skipum þessa tíma, en er ekki leng-
ur gefið í orðabókum fremur en
margt annað úr sjómannsmáli.
Þýð.) og 2000 einkennilega dollara
og af þessu drógum við að leitar-
menn hefðu fundið flakið."
Þeir höfðu líka í raun og veru
fundið eitt flakið af hinum löngu
sokknu galeíösum.
Upp frá þessum degi skipaði Phips
köfurum sínum að fiska upp úr
flakinu daglega um sex vikna skeið
nema þegar veður hamlaði leitinni
og aldrei á Sabbats-dögum og mátti
það einkennilegt kallast, að þessi
harðjaxl skyldi þá fyrirskipa hvíld
og skipti það engu máli hversu hag-
stætt veðrið var til köfunar þá daga.
Allir skyldu skilyrðislaust hvílast.
Illviðri töfðu mikið köfun og einnig
veikindi meðal hinna innfæddu kaf-
ara, en þegar hægt var að vera að
komu kafararnir ævinlega upp með
eitthvað verðmætt.
Þegar mikill straumur orsakaði
hreyfingu á fjársjóðnum og gerði
alla björgun enn erfiðar en áður
var, ákvað Phips að reisa segl og
halda af stað til London. Hann hafði
ýmsar aðrar gildar ástæður til að
hafa sig af stað, veður fóru versn-
andi, það var mikið gengið á matar-
birgðirnar og ótti hans við það, að
franskir sjóræningjar myndu veita
honum aðför að óvörum og hirða þá
fjársjóði, sem hann hafði þegar
bjargað upp í lestar James og Mar-
íu, rak á eftir honum að halda heim
á leið. Hann valdi öruggustu leið
yfir hafið og hraðaði siglingu sinni
eins og hann gat til London með hin
32 tonn af gulli, silfri og öðrum
verðmætum, sem hann hafði bjarg-
að. Hann hugsaði sér að fara ann-
an leiðangur á fjársjóðasvæðið.
Ferðin yfir hafið gekk slysalaust,
veður hagstætt og engir sjóræningj-
ar, og þann 6. júní sigldi James og
María hægt upp Temsá og vörpaði
akkerum við Gravesend Road með
allan sinn dýrmæta farm vel-
geymdan og varðveittan. Sex dög-
um seinna kom Hinrik frá London
til hafnar.
Fjársjóðsleitarmönnum var tekið
af miklum fögnuði af hertoganum
af Albemarle, sem fór ásamt öðr-
um þeim, sem fjárhlut áttu í leið-
angrinum, strax á móti skipinu,
þegar það fréttist að morgni, að það
sæist til þess á ánni.
Sendiboði hafði einnig verið send-
ur til flotamálaráðuneytisins með
fréttir af heppni Phips kapteins og
manna hans og Sir Roger Strick-
land, sem stjórnaði herskipinu, Bri-
stol, var skipað að setja sjóliðs-
menn um borð í freigátuna og
hleypa aðeins stjórnarerindrekum
um borð í James og Maríu.
Eins og um hafði verið talað var
skipverjum greiddur sinn hluti af
fengnum og þeir hröðuðu sér í land
að koma fyrir gull- og silfurstöng-
um sínum í hafnarkrám og kjöltu
gleðikvenna í Wapping, Limehouse
og Rotherhithe.
Þremur dögum eftir komu James
og Maríu á Temsána, ákváðu toll-
yfirvöldin að setja um borð þá toll-