Úrval - 01.08.1971, Page 14

12
r~
ÚRVAL
UM AÐDÁUN
• Bjáni finnur alltaf þann,
sem er ennþá meiri þjáni en
hann sjálfur og dáist að hon-
um. Dionysius Cato.
r+~'
• Sú -aðdáun er til, sem
sprottin er af þekkingu.
Boileau.
9 Okkur þykir alltaf vænt
um þá, sem dást að okkur,
en okkur þykir ekki alltaf
vænt um þá, sem við dáumst
að. La Rochejoucauld.
r~~s r~~>
• Við heyrum oft sagt, að
fáfræðin sé orsök aðdáunar-
innar. Aldrei hefur meiri vit-
leysa verið sögð og tæplega
skaðlegri lygi.
R. C. Trench.
9 Fjarlægðin gerir fjöllin
blá og mennina mikla.
íslenzkur málsháttur.
9 Við lifum á aðdáun, von
og ást. Wordsworth.
@ Ef einhver dáist að þér,
skaltu varast að láta hann
kynnast þér nánar.
H. B.
________________________________y
nægingu dregur úr líkamlegum
þroska og seinkar honum, en áhrif-
in á þroska persónuleikans og hegð-
unarinnar virðast samt vera enn
alvarlegri. í flestum tilfellum er
hægt að rekja glæpsamlega og aðra
þj óðfélagslega hegðun og einnig
taugaveiklun og sálsýki til ónógrar
ástar og ástúðar í bernsku og til-
finningalegs jafnvægisleysis á þessu
viðkvæma þroskaskeiði.
Mynd sú, sem barnið skapar sér
af heiminum, er að miklu leyti
byggð á tengslum þess við móður-
ina. Ef móðirin er full ástar og
ástúðar, mun því finnast heimur-
inn vera þannig. En skorti móður-
inni slíkt, mun því finnast heim-
urinn vera kaldur og óvinsamlegur
staður. Þegar barnið nýtur ekki ást-
ar og ástúðar, mun því ekki lær-
ast að elska. Slík börn verða að ein-
staklingum, sem eiga ákaflega erfitt
með að skilja merkingu ástarinnar.
Og því verða tengsl þeirra við aðra
aðeins yfirborðskennd og rista ekki
djúpt.
Flestir forhertir glæpamenn, af-
brotaunglingar, sálsjúkir eða mjög
kaldlyndir einstaklingar hafa búið
við skort á ást og ástúð í bernsku
og hefur fólk þetta því gripið til
örvæntingarfullra ráða til þess að
reyna að hrifsa til sín þá tilfinn-
ingalegu hlýju og athygli, sem það
fór á mis við en það þráir svo og
þarfnast í svo ríkum mæli. Hegð-
un, sem einkennist af árásarhneigð
og yfirgangi, er í rauninni aðeins
merki um skort á ást, óendurgoldna
ást. Þar er um að ræða aðferð til
þess að knýja fram ást, en jafnframt
því einnig aðferð til þess að hefna