Úrval - 01.08.1971, Síða 65
SÍÐASTA RÓMANTÍSKA STRÍÐIÐ
63
fljótið grafið sig niður í gegnum
hæðirnar, þannig að háir bakkar
eru sín hvoru megin árinnar, og
eru þeir bæði snarbrattir og háir.
Fljótið sjálft er mjög hættulegt,
snardýpkar er minnst varir og
þungur straumurinn hefur myndað
næstum lóðréttan vegg niðri við
vatnsborðið.
Á þessum bökkum stóðu Rúss-
arnir gráir fyrir járnum og þóttust
öruggir með sig. Þeir héidu að ó-
mögulegt væri að fá hermennina
til að brjótast yfir fljótið og upp
á bakkana þar sem þeir stóðu. Það
væri sama og senda hermennina út
í opinn dauðann.
Þess vegna hafði rússneski furst-
inn Menschikov boðið 30 ungum
stúlkum frá Sevastopol þangað út
eftir og sjá brezka herinn gjör-
sigraðan, en hugsaði sér að láta
hermenn sína njóta góðs af mat-
föngum þeim, er þær kynnu að
hafa með sér. Þetta var fagur sept-
emberdagur og þær komu akanai
í opnum léttivögnum, í fallegum
sumarkjólum og mösuðu ósköp mik-
ið, eins og stúlkum er títt. Þær voru
með sólhlífar og höfðu meðferðis
feikn af kampavínsflöskum og mat-
arkörfum.
Ungu rússnesku stúlkurnar ráku
upp aðdáunaróp, er þær sáu brezku
og frönsku fótgönguliðana sækja
fram yfir sléttuna — hundruð af
litlum skarlatrauðum deplum.
Það sem áhorfendur nú sáu, var
eitt af afreksverkum brezka hers-
ins. Hið ómögulega varð mögulegt.
Þeir réðust upp bakkana við fljót-
ið og gestirnir urðu að flýja sem
fætur toguðu — og fengu ekki einu
sinni tíma til þess að tína saman
kampavínsflöskurnar, matföngin og
sólhlífarnar.
Sú allra vinsælasta af þeim kon-
um sem viðstaddar voru Kríms-
stríðið var frú Dugerly, en maður
hennar, Duberly höfuðsmaður, var
í 8. herdeildinni. Hún var lagleg
og fjörug, lífsglöð og fuil af ævin-
týraþrá, auk þess sem hún sat hesta
af mikilli list. Hún hafði upphaflega
ekki fengið leyfi til þess að fylgja
manni sínum til vígstöðvanna, en
er hún fékk færi á að komast með
flutningaskipi, fór hún í leyfisleysi.
Hún bjó um borð í skipi, sem lá í
hafnarbænum Balaklava og hún fór
í land á hverjum degi til þess að
vera hjá manni sínum og fylgja
honum á eftirlitsferðum. Morgun
nokkurn sat hún í káetu sinni, er
sendimaður höfuðsmannsins færði
henni skilaboð, sem eru áreiðan-
lega alveg einstök í allri styrjaldar-
sögunni:
„Bardaginn um Balaklava er að
hefjast og lítur út fyrir að verða
spennandi. Ég sendi þér hest. Þú
mátt engan tíma missa — komdu
eins fljótt og þú getur. Slepptu
morgunverðinum“.
Frú Duberly sleppti morgunverð-
inum.
Hún horfði á orrustuna og var í
fremstu víglínu.