Úrval - 01.08.1971, Síða 75

HVAÐ ERU SÁLFARIR?
73
Þá kom það nokkrum sinnum fyr-
ir, að þegar fólk var að hugleiða
heimspekileg efni, þó einkum um
eðli einstaklingsins, að sjálfsvitund-
in losnaði frá líkamanum.
Þegar sálfarir eiga sér stað, getur
manninum fundizt hann vera í lík-
ama, sem líkist mjög jarðlíkaman-
um. Slík tilfelli nefnir Celia Green
parasomatisk tilfelli, sem eru ólík
þeim tilfellum, er hún nefnir aso-
matisk. En þá finnst sálfaranum
hann hafa engan likama. Hann er
þá líkamslaus vitund.
Þegar sálfaranum finnst hann
hafa líkama, er hann fer sálförum,
er nýi líkaminn stundum nákvæm-
lega eins og jarðlíkaminn. Hann er
oft sagður vera fullkomin eftirmynd
jarðlíkamans, líkt og eineggja tví-
burar. f slíkum tilfellum er sálfara-
líkaminn klæddur eins og jarðlík-
aminn.
Stundum kom það fyrir, að vit-
und sálfarans var ekki bundin sér-
stöku líkamsformi, heldur annars
konar formi. Eftirfarandi frásagnir
skýra þetta nánar.
„Eg hafði enga lögun eða form.
Þó var í kringum vitund mína eins
konar egglaga stjórnsvæði, sem ég
virtist ráða yfir, um það bil 2% fet
á breidd og eitt á dýpt.“ Annar
sagði: ,,Eg steig út úr líkama mín-
um, eins og hvítt ský, er hafði sömu
lögun og hann, en án þyngdar." Sá
þriðji sagði: ,,Mér fannst ég vera
eins og galopið auga, sem var um
það bil tveir og hálfur þumlungur
í þvermál.“ Og fjórði maðurinn seg-
ir: „Ég var ekki í öðrum líkama,
heldur einhverju sem líktist frekar
segul- eða rafmagnssviði."
f sumum tilfellanna, þegar fólk-
inu fannst það hafa nýjan líkama,
skýrði það frá því, að hann hefði
verið laus við allan þann krank-
leika, sem jarðlíkaminn var hald-
inn. Og hann þurfti ekki einu sinni
að anda.
Skynfæri fólks, sem voru á ein-
hvern hátt veikluð í jarðlíkama
þess, störfuðu eðlilega í nýja líkam-
anum. Þeir sem heyrðu eða sáu illa,
fengu fullkomna sjón og hey.rn, þeg-
ar þeir fóru sálförum.
Þótt undarlegt megi virðast eru
sálfarir, þar sem fólki finnst það
vera án nokkurs líkama, eins konar
formlaus vitund, miklu algengari en
þegar því finnst það vera í nýjum
líkama. Áttatíu af hundraði allra
þeirra tilfella, þar sem fólkið fór
sálförum í fyrsta skipti, voru þann-
ig að þeim fannst það vera líkams-
laus vitund, fremur en inni í öðr-
um líkama eða einhvers konar
formi. En þrátt fyrir það, að fólk-
inu fyndist það líkamslaust, fannst
því samt tilvist sín alveg fullkom-
in, við hana þurfti engu að bæta.
Og einn sagði: ,,Eg minnist þess
ekki að hafa verið með hendur eða
fætur. Þrátt fyrir það fannst mér
ástand mitt fullkomið . . .“
í fjölda tilfella, þar sem fólkið gat
ekki séð, að það væri í sambandi
við nokkurs konar líkamsgervi eða
form, virtist það samt hafa ein-
hverja vitund um form, sem eitt-
hvað líktist jarðh'kamanum. Þess
vegna sögðu sumir í lýsingum sín-
um „Eg hafði engan líkama þótt ég
bæði sæi og heyrði. Engu að síður
virtist ég verða var við líkama og
útlimi, þótt ég sæi þá ekki.“ Og aðr-