Goðasteinn - 01.03.1971, Side 72

Goðasteinn - 01.03.1971, Side 72
I gömlu kirkjunni er hætt að stíga í stólinn. Hún stendur enn vökul, sem öldruð móðir og þreytt. En áin, sem niðar þar austan við Kirkjuhólinn er ímynd þess fáa, sem tímarnir hafa ekki breytt. En vegsemd þín, Drottinn, veðrast ei né breytist, nú vermandi orð þitt skal flytja frá nýjum stól. Blessaðu í okkur barnið, gef öllum veitist, bjartara viðhorf í ylnum frá trúarsól. Gef, að hún veki þinn gróður, sem hjá okkur kól. Vísa Eiríks blinda Ég er blindur, áttræður, allvel hrcss og rólegur, latur samt ég orðinn er, þótt allir góðvild sýni mér. Ævin þó að myrk sé mín, mín er von hún bráðum dvín og aftur blessuð birtan skín. Ekki man ég fyrr eftir mér en ég heyrði föður minn syngja þessa vísu, sem hann hafði lært, ásamt lagi, af Bjarna Jóhannesi Jónssyni í Vík í Mýrdal. Þuríður Jónsdóttir í Hvammi sagði mér, að hún væri eftir Eirík blinda í Hólum (Eyvindarhólum). Hún sá hann einu sinni í Hólakirkju um 1865, fallegan mann og gáfu- legan með mikið, hvítt skegg. Þ. T. 70 Goðasteinn

x

Goðasteinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.