Úrval - 01.12.1980, Side 73

FERÐALAG HVÍTABJARNARINS
71
horfði í vestur, yfír glitrandi ísauðn-
ina. Hann vissi frá fyrri árum að hún
náði að öllum líkindum óslitin frá
ströndum Grænlands til næstu nesja
Baffinlands, fimm hundruð kíló-
metra í burtu. Hann var knúinn í átt
til þessarar fjarlægu eyjar; hún var
aðalsamkomustaður birnanna, sem
hætta sér yfirleitr ekki eins langt í
burtu, sérstaklega þegar þær eru
með húna.Björninn tók að snyrta sig
reglubundið með tungunni og klón-
um til þess að ýfa þéttan feldinn upp
úr dauflituðu vetrarástandi hans.
Síðan hélt hann yfirísinn.
Björninn ferðaðist í fimm daga án
matar. Að rnorgni þess sjötta var
hann orðinn svo horaður og veik-
burða að hann g.it aðeins gengið í
tvær klukkustundir í einu milli
hvílda. Feldurinn hékk utan á honum
eins og illa farin og óbraggleg drusla.
Á hádegi stóð hann uppi á hól af
brotnum ísflögum og horfði í suður.
Hann fann þefinn af sel, sem barst
honum með mildum sunnanvindin-
um. En hann var mjög daufur; sel-
irnir hlutu að vera í að minnsta kosti
tveggja daga fjarlægð. Hann myndi
gefast upp sökum hungurs áður en
hann kæmist þangað.
Hann sneri sér í vestur. Þarna, á