Skemmtisögur - 15.04.1953, Page 20

Skemmtisögur - 15.04.1953, Page 20
ur ráku lestina í birgðasafninu, og í broddi fylkingar hélt Subienkov heim í tjaldbúð- irnar. Makamuk og Yakaga grúfðu sig niður við hlið hans og virtu magn og tegundir hráefnanna fyrir sér með mestu athygli um leið og hann setti hverja tegund fyrir sig út í pott með sjóðandi vatni a. „Þú verður að gæta þess vel að setja mos- ann fyrst í pottinn", útskýrði Subbienkov. „Og — ójá, dálítið annað — fingur af manni. Yakaga, láttu mig skera einn fing- ur af þér“. En Yakaga setti hendurnar aftur fyrir bak og ygldi sig. „Bara lítinn fingur", bað Subienkov. „Það liggja hér fingur í tugatali allt um kring“, maldaði Yakaga í móinn og benti á líkamlegar leyfar þeirra fjölmörgu manna, sem höfðti verið kvaldir til dauða, og lágu í snjónum. „Það verður að vera fingur af lifandi manni“, andæfði Pólverjinn. „Þá skaltu fá fingur af lifandi manni“. Yakaga þrammaði að Kósakkanum og hjó fingur af honum. „Hann er ekki dauður ennþá“, tilkynnti hann og fleygði hinu blóðuga sigurmerki fyrir fætur Pólverjans. „Þetta er þar að auki góður fingur, því að hann er stór.“ Subienkov henti honum á eldinn undir pottinum og tók að syngja. Það var fransk- ur ástarsöngur, sem hann söng af mikilli alvöru yfir blöndunni. „Án þessarar þulu, sem ég fer með, væri lyfið einskis nýtt“, útskýrði hann. „Orðin eru kröftugasti hluti þess. Sjáðu, það er til- búið“. „Farðu hægt með þau, svo að ég geti lært þau“, skipaði Makamuk. „Ekki fyrr en við höfum gert tilraunina. Þegar öxin hefur hrokkið þrisvar sinnum af hálsinum á mér, þá skal ég opinbera þér leyndardóm orðanna“. „En ef lyfið reynist ekki vel “ spurði Makamuk áhyggjufullur. Subienkov sneri sér reiðilega að honum. „Lyf mitt er alltaf gott. Annars ef það reynist ekki vel, þá meðhöndlið mig á sama hátt og hina. Skerið mig smátt og smátt niður í búta, alveg eins og þið hafið brytj- að hann niður“. Hann benti á Kósakkann. „Lyfið er nú orðið kalt. Þannig nudda ég því á hálsinn á mér, um leið og ég fer með töfraþuluna". Af mikilli alvörugefni tónaði hann hægt nokkrar ljóðlínur úr „Marseillaise"-inum, og neri svikabrugginu samtímis vandlega á hálsinn á sér. Öskur eitt mikið truflaði leikaraskap hans. Risa-Kósakkinn hafði endurvakið hinn feiknarlega lífsþrótt sinn til lífsins á ný og hafði risið upp á hnén. Hlátrar og sköll undrunar og aðdáunar kváðu við í Nidato-Indíánunum, þegar Stóri Jón tók að velta sér fram og aftur upp úr snjónum með miklum bægslagangi. Subienkov varð óglatt við þessa sjón, en honum heppnaðist að dylja viðbjóð sinn og setja upp reiðisvip. „Þetta gengur ekki“, sagði hann. „Bind- ið enda á brölt hans og svo skulum við gera tilraunina. Hæ, þú þarna, Yakaga, sjáðu um að þagga niður í honum". Á meðan það var gert, sneri Subienkov sér að Makamuk. „Og mundu það, að þú átt að höggva fast. Þetta er ekkert barnagaman. Hérna, taktu öxina og höggðu í trjábolinn, til þess að ég geti séð, að þú höggvir eins og karl- maður". Makamuk hlýddi, hjó tvisvar, örugglega og af afli miklu, og sneið stóra flyksu úr trjábolnum. „Þetta er gott“. Subienkov leit í kringum sig á villimannaleg andlit mannþyrpingar- innar, sem einhvernvegin virtust vera tákn- ræn fyrir þá villimennsku, sem ávallt hafði 18 SKEMMTISOGUR

x

Skemmtisögur

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Skemmtisögur
https://timarit.is/publication/1958

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.