Goðasteinn - 01.09.1995, Page 51

Goðasteinn 1995
Smári Guðlaugsson - sjötugur
Líf sitt hóf við Laugaveginn
lokkamjúkur, snotur peyinn.
Ungur mjög, en frelsi feginn
fluttist hanní Rangárþing-
Þar, í grennd við Þríhyrning,
fetaði hann fyrsta spölinn-
Furðu löng er orðin dvölin
þar í fríðum fjallahring.
Inná Giljum efldist snáðinn;
öll hans framtíð þar var ráðin.
Af mjúku holdi mörg féll bráðin
manni þessum brátt í skaut,
við garðbrot eða í grænni laut.
A góðri stund, að gleðimálum
gaf hann sig og lyfti skálum.
Höfgra vína í hófi naut.
Orlofsdaga inná heiðum
átti hann og sinnti veiðum.
A Willys, fjarri vegum greiðum,
víða ók með tjald og mal,
söngvatn ljúft og svanna val.
Yfir fljót og fúna mýri
fór þá oft og söng við stýri
hátt, í víðum hamrasal.
Völundur til verka er hann.
Víða skondin tilvik sér hann.
/
I saumana á sumum fer hann
og sjái hann þar lykkjuföll
skýrsla kemur skýr og snjöll.
En ætla má, í öðrum heimi,
að englar síður lykkjum gleymi,
hvar við síðar hittumst öll.
Smári. Þú ert mér í minni,
met ég okkar löngu kynni.
Fyrir þau ég þakkir inni.
Því sem næst í hálfa öld
hefur góðvild haft þar völd.
Glaðbeitt fas og góður andi
gusti enn og lengi standi.
Eigðu gjöfult ævikvöld.
Bj.H.
49-