Goðasteinn - 01.09.1995, Síða 146

Goðasteinn 1995
Rangæinga og Vestur-Skaftfellinga í
því mikla fjárhagslega og menningar-
lega átaki sem við sjáum nú í þessu
glæsilega safnhúsi sem við vígjum í
dag. Það verður sýslunefndum og
héraðsnefndum og sýslubúum til
ævarandi sóma að hafa sýnt safni sínu
þann skilning. Skógaskóli var stolt
þeirra og er enn, en safnið í Skógum í
þessu veglega húsi er þó toppurinn á
samstarfi fólksins austan og vestan
Jökulsár á Sólheimasandi.
Fram að þessu hef ég aðeins talað
um byggðasafnið en hlýt einnig að
víkja máli mínu að Héraðsskjalasafn-
inu í Skógum sem á einnig eftir að
auka mjög veg þessa menningarseturs
Rangæinga og Vestur-Skaftfellinga. Öll
árin sem ég vann að söfnun minja
atvinnuhátta og alþýðulistar leit ég eftir
og náði saman álitlegu safni handrita,
skjala og einkabréfa. I bréfasafninu
einu leikur talan á þúsundum. Svo
hefði getað farið að í héraðinu milli
Skeiðarár og Þjórsár tækju þrjú, jafnvel
fjögur skjalasöfn til starfa. Fyrir viturra
manna ráð tókst svo til að samþykkt
var að stofna eitt héraðsskjalasafn fyrir
Rangárvallasýslu og Vestur-Skafta-
fellssýslu með aðsetur í hinu nýja safn-
húsi í Skógum. Ég vil alveg sérstaklega
þakka sr. Sigurjóni Einarssyni prófasti
á Kirkjubæjarklaustri fyrir framgöngu
hans í þessu merka máli. Nú er svo
komið að hér í kjallara þessa nýja húss
eru komnir skjalaskápar af fullkomn-
ustu gerð. Þar er og aðstaða fyrir fræði-
menn til rannsókna og lítil en góð
gestaíbúð. Þess ber og að geta að hér er
nú komið gott handbókasafn íslenskra
fræða, einkum í ættfræði. Þar koma
saman bækur byggðasafns, mínar eigin
bækur og drjúgur hluti af bókasafni
Ársæls Sigurðssonar skólastjóra frá
Skammadal í Mýrdal, eign Skógaskóla.
Héraðsskjalasafnið í Skógum mun
eiga góðan þátt í því að hér í safnhús-
inu verður eitthvert starf árið um kring
en ekki aðeins sýningarsafn fyrir stutt-
an ferðamannatíma að sumri. Söfnin
bæði sem fræðasetur gætu og orðið
lyftistöng fyrir kennslu og nám í fram-
haldsskólanum í Skógum. Bygging
safnhússins hefur haft í för með sér
miklar breytingar í safni og safnstarfi.
Án þess sé ég ekki hvernig ég hefði
getað tekið á móti 21.500 gestum
aðeins á tímabilinu júní til loka sept-
ember. Pétursey skartar nú undir full-
um seglum og betur að henni búið en
nokkru öðru gömlu skipi þjóðarinnar.
Henni má við bregða frá því að vera
líkt og niðursetningur í gamla safnhús-
inu. Nýjar sýningar safngripa hafa
verið settar upp og nú eru atvinnutæki
landbúnaðar og sjávarútvegs aðgreind.
Ég er þakklátur fyrir að hafa fengið að
setja þessar sýningar upp. Lærður safn-
fræðingur hefði sjálfsagt gert það á
annan hátt, en ég er alls ekki búinn
þess að viðurkenna að það hefði verið
betur gert. Einhvern metnað verður
maður þó að eiga. Þörfin fyrir nýtt hús
sést best á því að maður sér jú að
Pétursey er horfin úr gamla húsinu en
þar sem hún var er kominn veggur
skipaður á báða vegu munum og nýja
húsið svo skipað munum að meira má
-144-