Goðasteinn - 01.09.1995, Side 151

Dóra Ingvarsdóttir:
Goðasteinn 1995
Rangæingafélagið í Reykjavík
60 ára
60 ár í sögu félags telst nokkuð
langur tími. Það eru merk tímamót í
sögu hvers félags - tímamót sem vert er
að minnast og halda til. Það hérað sem
hefur fóstrað okkur er eitt
af fegurstu héruðum
landsins. Fegurri héraðs-
lýsingu er vart að finna
en í kvæði Jónasar Hall-
grímssonar sem hefst á
þessum ljóðlínum: „Skein
yfir landi sól á sumarvegi
- og silfurbláan Eyja-
fjallatind“. Við leiðum
hugann að kvæðinu
Gunnarshólmi og erum
þá í anda komin heim. Sú
héraðs- og sögulýsing sem þetta kvæði
flytur minnir okkur á heimaslóðirnar,
og við hugsum til bæjarins okkar, þar
sem sérhver bær á sína sögu.
Árin milli stríða voru á margan hátt
áhugaverð og frjó í framkvæmda- og
félagslegum skilningi á íslandi. Mörg
félög hófu þá göngu sína og margvís-
leg merk framkvæmdaafrek voru unn-
in. íslendingar héldu smám saman
áfram þeirri þróun sem hófst í upphafi
aldarinnar - þróun iðnvæðingarinnar.
Breyttir atvinnuhættir í landinu köll-
uðu á nýja búskapar- og búsetuhætti.
Fólk fluttist úr sveitum til þéttbýlli
staða, einkum við sjávarsíðuna, og
þéttbýliskjarnar mynduðust, og þá sér-
staklega höfuðborg okkar
Reykjavík. Þangað
flykktist fólkið í stórum
stíl í von um atvinnu og
velgengni.
En sá sem alinn eru
upp í sveit á Islandi og
hefur lifað með töfrum ís-
lenskrar náttúrufegurðar á
oft erfitt með að festa ræt-
ur í þéttbýlinu. Hann
dreymir um bæinn heima,
sveitina kæru, fjöllin og
fossana, kyrrðina, árniðinn, vinina og
allar fagrar minningar bernskunnar.
Þeir voru margir sem áttu og eiga enn
þessar minningar.
Margir höfðu orðið að bregða búi
eða flytja búferlum af ýmsum ástæð-
um, þar sem flestir bæjarbúar í þá daga
voru fæddir og uppaldir í sveit. Mátti
ekki létta þessa tilveru, ef þeir sem
höfðu sama uppruna kæmu reglulega
saman og styddu hver annan í baráttu
lífsins? Þannig hugsuðu stofnendur
Rangæingafélagsins. Þeir skynjuðu
-149-