Goðasteinn - 01.09.1995, Blaðsíða 239

ANNALAR
Goðasteinn 1995
Ýmis félög
æinga. Kórinn flutti lagið Gimbill, þjóðlag
í útsetningu Friðriks Guðna. Þá kom lag
Gunnars Reynis Sveinssonar, Haldiðún
Gróa hafi. . . og síðast Kórfúga, norskt lag
úr samkepppni, sem norska ríkisútvarpið
hélt eitt sinn. Að öllu samanlögðu fannst
mér viðfangsefni Samkórs Rangæinga
„framúrstefnulegast“ og kórfólkið komst
vel frá efninu, en mætti vera fleira til að
takast á við enn erfiðari verk.“
Fjölbreytni
Stefna kórsins var sú öll starfsárin að
reyna að hafa verkefnavalið sem fjölbreytt-
ast, þannig að sem flestir gætu fundið eitt-
hvað við sitt hæfi. Flutt voru íslensk og
erlend þjóðlög og verk samtímamanna og
eldri tónskálda. Einnig var leitast við eftir
föngum, að kynna verk eftir Rangæinga,
bæði lög og ljóð.
Félagar í kórnum voru frá 23 og upp í
30 þegar best lét.
Vorið 1981 var þreyta komin í starfsemi
Samkórs Rangæinga. Erfiðara var að fá
fólk til að syngja í kómum og eftir sjö ára
starf með skini og skúrum hætti kórinn
störfum. Mörg samverkandi öfl hafa
efalaust orðið þess valdandi að kórinn
starfaði ekki lengur en rúmlega sjö ár.
Engin ástæða né vilji er til að leita að
sökudólgum. Fremur ber að þakka það sem
vel var gert. Það skilja allir sem æft hafa
söng hversu mikið starf liggur að baki því
fjölbreytta efni, sem Samkór Rangæinga
flutti samferðamönnum, bæði í Rangár-
þingi og eins í samstarfi við aðra kóra.
Sigríður og Friðrik Guðni unnu af brenn-
andi áhuga mikið og gott starf að tónlistar-
málum í Rangárþingi meðan þau dvöldu
þar.
Minningar undirritaðrar, sem söng með
kómum öll árin, eru bjartar og þess vegna
eru þessi fátæklegu orð komin á blað. Ef
þau geta stuðlað að því að halda minningu
um Samkór Rangæinga á lofti þá er vel.
Kórinn og það fólk sem hafði metnað fyrir
hans hönd á það skilið.
Margrét Björgvinsdóttir
-237-