Goðasteinn - 01.09.1995, Síða 248

ANNÁLAR
Goðasteinn 1995
Dánir
Systkini Katrínar voru Einar og Ing-
ólfur, nú látnir, og Guðlaug.
Tæplega þriggja ára gömul missti
Katrín móður sína, en hún lést rúmri
viku eftir fæðingu yngsta barnsins,
Guðlaugar. Þann sama dag kom Anna
Runólfsdóttir föðursystir þeirra og tók
að sér heimili og börn bróður síns og
gekk þeim í móðurstað upp frá því.
Katrín ólst upp í Reykjavík og lauk
prófi frá Kvennaskólanum í Reykjavík;
árið 1929. Hún lærði einnig fatasaum
og vann við þá iðn um nokkurt skeið
að námi loknu. Hún giftist 21. maí
1938 Sigurþóri Ulfarssyni. Var hann
fæddur í Fljótsdal en uppalinn í Ár-
kvörn í Fljótshlíð. Keyptu þau jörðina
Háamúla og hófu þar búskap þá um
vorið. Árið áður hafði Guðlaug systir
Katrínar gifst Sæmundi Úlfarssyni
bróður Sigurþórs og hafið búskap með
honum í Fljótsdal. Fluttist Anna fóstra
þeirra með henni austur og var hjá
henni til æviloka en Einar faðir þeirra
fluttist að Háamúla og dvaldi í skjóli
Katrínar síðustu æviárin.
Þau Katrín og Sigurþór byggðu upp
öll hús á jörð sinni og bjuggu þar búi
sínu í 43 og 1/2 ár. Jörð þeirra varð
fyrir stórum áföllum af ágangi Markar-
fljóts áður en varnargarðarnir voru
reistir og af völdum Heklugossins
1947. Því mótlæti var mætt með þraut-
seigju og eljusemi uns sigur vannst og
bar heimili þeirra þess fagurt vitni
hverju orka má með samstilltum vilja
og atorku.
Þau Katrín og Sigurþór eignuðust 2
syni en misstu þann eldri nýfæddan.
Hinn er Einar Þór rafvirki, sem tók við
búi af foreldrum sínum ásamt konu
sinni Bryndísi Jóhannesdóttur. Einnig
ólu þau upp frá barnsaldri frænku Katr-
ínar, Sigurlínu Gísladóttur og Olaf
Theódór Grímsson fósturson sinn.
Katrín átti lengi við tæpa heilsu að
búa og varð oft að dvelja á sjúkrahús-
um og gangast undir erfiðar læknisað-
gerðir. Þrátt fyrir það vann hún heimili
sínu og samfélagi það sem hún megn-
aði. Hún tók mikinn þátt í starfi Kven-
félags Fljótshlíðar og var gjaldkeri þess
um nær tvo áratugi. Hún var vinsæl og
velmetin af nágrönnum sínum og
sveitungum og margir fengu að njóta
gestrisni og góðra stunda á hennar vel
búna og hlýlega heimili, sem bar vott
um hagleik, smekkvísi og næmt
fegurðarskyn.
Sigurþór maður hennar lést árið
1981 og dvaldi hún eftir það hjá syni
sínum og tengdadóttur í Háamúla þar
til í marsmánuði 1985 að hún fluttist á
dvalarheimilið Kirkjuhvol í Hvolsvelli.
Þar átti hún síðustu árin, allt þar til hún
í desember 1993 var flutt á Landakots-
-246-