Sjómannadagsblað Snæfellsbæjar - 01.06.2008, Blaðsíða 10

8
Sjómannadagsblað Snæfellsbæjar 2008
1
Aflaskipið Stapafell SH-15.
Kristján slippari í mig og ég
sæki bátinn með Jóa Færey-
ingi. Þegar verið er að setja
bátinn niður segi ég Kristjáni
að skoða kjölsíðurnar í bátn-
um. Hann skoðar betur og
þegar hann slær í bátinn þá
kemur síðan niður. Þá er ekki
einn einasti nagli eftir nema
bara stóru boltarnir og þeir
allir eins og nálar. Þá sagði
Kristján að ég væri einn sá
mesti lánshundur sem til væri
á jarðlífi og heppinn að vera
lifandi. Ef ég hefði ekki tekið
eftir þessu sjálfur hefði ekki
þurft að spyrja að leikslokum.
Það er betra að vera vakandi
yfir þessum málum,“ segir
Guðmundur. A bátnum með
Guðmundi voru á þessum
árum m.a. Margeir Vagnsson
og margir Færeyingar eins og
Signhéðin Olsen, sem Guð-
mundur hefur haldið vin-
fengi við síðan.
Smokkfiskveiði á Patró
Guðmundur er með Víking
þangað til á vertíðinni en þá
kviknar í bátnum og tekur þá
Víglundur bát á leigu frá Norð-
firði sem hét Þráinn, en það var
59 brl. trébátur. Þar er Guð-
mundur skipstjóri en öll áhöfnin
kom með honum og er hann með
Þráinn eina vertíð. Hann tekur
svo við Stapafellinu SH 15 árið
1961 en það var líka í eigu Víg-
lundar Jónssonar. Stapafellið var
smíðað í Svíþjóð árið 1959 og var
76 lesta tréskip með 360 ha June
Munktell vél. Það var hörkuskip
og alveg sjóborg og fór vel með
menn að sögn Guðmundar. Áður
en Guðmundur tekur við Stapa-
fellinu fer hann um borð í Sæ-
fellið SH til að kynna sér nóta-
veiðar. Báturinn var í eigu Guð-
mundar Jenssonar og hann var
líka skipstjórinn. Áður en nóta-
veiðarnar byrja fer Guðmundur
með nokkrum valinkunnum
sómamönnum m.a. þeim bræðr-
um Guðmundi og Jónatani
Sveinssonum vestur á Bíldudal til
að veiða srnokk á færi. „Það gekk
bara vel og við vorum þarna í
viku,“ segir Guðmundur og hlær
þegar hann segir frá blekinu sem
sprautaðist yfir þá, en smokkur-
inn var frystur fyrir vestan og not-
aður í beitu á bátum Víglundar.
Heimsmet
„Við förum svo á vetrarsíldina
veturinn 1962 og erum líka allt
árið 1963. Ástæðan var sú að salt-
fiskmarkaðirnir voru eklvi góðir
og það er ákveðið af Víglundi að
vera á síld. Mér er það minnis-
stætt, að þegar Surtsey gaus þá
fórum við þar í land svona fyrstir
venjulegra sjómanna en gosið lá
niðri í smá tíma. Eg get sagt þér
það að á síldinni slógum við
heimsmet, við fiskuðum svo mik-
ið. Við fengum 30 þúsund mál og
tunnur frá því í mars og fram til
15. maí, en þá bilaði asdikið.
Meirihlutinn fékkst á Hraunsvík-
inni á smá bletti. Langmestur afl-
inn fór í vinnslu hjá Tryggva
Ófeigssyni í Reykjavík. Eitt skipt-
ið komum við á Hraunsvíkina kl.
13 að degi til og ég finn torfu
utan í Hópsnesinu. Eg kalla á
strákana og þeir koma upp létt-
klæddir og við hendum út belg til
að merkja hraunkantinn. Nótinni
er svo kastað og við fáum 800
tunnur og haldið er síðan til
Reykjavíkur. Við komum svo
þangað um nóttina og þá eru
skilaboð frá verkstjóranum að
síldin eigi öll að fara í gúanó.
Eg var nú ekki alveg sáttur
við það og hringi í Tryggva
Ófeigsson kl. þrjú um nótt-
ina. Tryggvi segir mér að láta
bílinn bíða og hann kemur
sjálfur niður á bryggju og
segir bílstjórunum hvar á að
losa síldina í húsið og í hvaða
stíu. Hann hringir svo í mig
seinna til að segja hvað hann
sé ánægður yfir því að ég
skyldi láta hann vita, en þá
var bræla næstu tvo daga og
ekkert hefði þá verið hægt að
salta.“
Aflamaður
Guðmundur var mikill
aflamaður og var hæstur allar
vetrarvertíðarnar á Stapafell-
inu utan eina, en þá bilaði
vélin. Mest kom hann með
1352 tonn á vertíðinni 1964 og
1135 tonn 1965 en alltaf var mik-
il keppni um toppinn á vertíðinni
og margir góðir aflamenn voru í
Ólafsvík á þessum árum. Árið
1959 fer Guðmundur í stýri-
mannaskólann á ísafirði og tekur
l. stigið og árið 1966 er hann í
stýrimannaskólanum í Reykjavík
og klárar fiskimanninn. Námið
gekk vel þó undirstaðan í barna-
skóla hefði getað verið betri en þá
var áhuginn meiri og námið gekk
því betur. Vorið 1966 tekur Guð-
mundur við vélbátnum Pétri Sig-
urðssyni RE 331 en það var 140
brl. stálbátur í eigu Sigurðar Pét-
urssonar í Reykjavík. Guðmundur
mokfiskar á bátinn á síldinni og
m. a. fóru þeir á línu við Græn-
land og segir Rúnar Benjamínsson
frá þeirri veiðiferð í Sjómanndags-
blaðinu 1991. Fóru þeir tvo túra
og í öðrum þeirra var rnjög góður
afli.
Lóndrangar hf stofnaðir
Árið 1967 stofna þeir félagar,
Guðmundur, Guðmundur Sveins-
son ásamt Víglundi Jónssyni fyrir-
tækið Lóndranga hf en Guð-
mundarnir voru þá búnir að vera
saman á sjó lengi en þeirra sam-