Skógræktarritið - 15.10.2020, Qupperneq 89

SKÓGRÆKTARRITIÐ 2020 89
á sjötugsaldri er það farið að njóta skjóls af
öðrum trjám sem vaxið hafa upp í Skógum.
Mikilvægur áfangi hafði náðst í vegagerð
fjórum árum áður en Jochum hófst handa
þegar vegur um Þorskafjarðarheiði tengdi
Ísafjarðardjúp við þjóðvegakerfið. Sá vegur
sem allir þeir sem leið áttu landleiðina til
og frá Djúpinu fóru um lá um hlaðið hjá
Jochum og vakti tilraunastarf hans því
umtalsverða athygli samtímamanna.
Jochum hafði numið búfræði á Hvann-
eyri og síðar farið utan og leitað sér
menntunar í Danmörku og komist þar í
snertingu við annarskonar skógarumhverfi.
Þar nam hann mjólkurfræði og náði valdi á
krefjandi ostagerð, meðal annars Roquefort
blámygluosti úr sauðamjólk.
Hann var í tengslum við fremstu
fagmenn þess tíma í skógrækt og leitaði
sér þekkingar hvar sem hana var að finna.
Nægir þar að nefna frumkvöðla á borð við
Hákon Bjarnason skógræktarstjóra, sem
Mælingar sem Jón Ásgeir Jónsson
frá Skógræktarfélagi Íslands og Björn
Traustason frá Skógræktinni gerðu við
athöfnina leiddu í ljós að tréð er nú 5,9 m
á hæð, með þvermál í hnéhæð 26,5 cm en
17,3 cm í brjósthæð, en þar hefur tréð skipt
sér í tvo stofna.
Andans maður og brautryðjandi
í skógrækt
Það var hugsjónamaðurinn og brautryðj-
andinn Jochum M. Eggertsson (f. 1896 og
d. 1966) sem plantaði gráreyninum upp úr
1950. Hann hafði komið sér upp litlu gerði
sem hann lýsti 1953 sem „skógræktarupp-
eldisstöð“ á baksíðu ritverks sem hann seldi
til fjáröflunar vegna ræktunarstarfsins.3
Enn má sjá móta fyrir útlínum gerðisins og
stendur gráreynitréð í norðausturhorninu
óvarið fyrir norðaustan vindum sem
mótuðu öðru fremur vaxtarskilyrðin á
þessum stað þegar Jochum hófst handa. Nú
2. mynd. Áður en tréð laufgast sést vel hvernig það hefur sveigst undan norðaustan vindinum og teygt sig til suðurs.
Mynd: HÞ