Skógræktarritið - 15.10.2020, Qupperneq 91

SKÓGRÆKTARRITIÐ 2020 91
Sú merka kona Sesselía Helgadóttir,1 sem
síðast bjó í Skógum, var þá enn á lífi og
var henni gefið það svigrúm sem hún taldi
sig þurfa áður en gengið yrði frá afsali.
Það er svo 1981 sem bahá’í samfélagið
hefst handa við umhirðu þess skógar sem
fyrir var og við frekari skógrækt. Í fyrstu
var unnið út frá skóginum sem Jochum
hafði lagt grunn að en svo færðist áherslan
sunnar í landið.
Það markaði þáttaskil þegar samstarf við
Skjólskóga komst á 2005. Þá kom Arnlín
Óladóttir skógfræðingur að faglegri umsjón
með ræktunarstarfinu og hefur samstarfið
við hana verið gjöfult og farsælt. Hún vann
einnig fyrstu kerfisbundnu úttektirnar á
eldri skóginum.
Sunnan við gamla bæjarstæðið hafa
verið friðaðir 86 ha innan skógræktar-
girðingar. Á síðasta ári var gengið frá
samningi við Skógræktina til 40 ára sem
byggir á eldri samningi frá 2005 við
Skjólskóga.
Byggt á byrjunarverki Jochums
Fyrir Jochum var skógrækt tilbeiðsla. Hann
komst í snertingu við boðun Bahá’u’lláh og
var meðal fyrstu bahá’ía hér á landi. Hjá
honum vaknaði sú von að það samfélag
hefði skilning á tilgangi ræktunarstarfsins
og myndi taka við kyndlinum. Þess má
geta að einn af virtustu frumkvöðlum í
skógrækt á heimsvísu, Richard St. Barbe
Baker,5 var einnig bahá’í trúar.
Jochum lést 1966, sextán árum eftir að
hann hófst handa við skógrækt í Skógum. Í
erfðaskrá ánafnaði hann bahá’í samfélaginu
Skógajörðina og lýsti þeim vilja sínum að
„haldið verði áfram byrjunarverki mínu og
ræktunarstarfsemi í Skógalandi“.
Bahá’í samfélagið var veikburða á
þessum tíma og ekki í stakk búið til að
hefjast tafarlaust handa. Fyrsta Landsþing
bahá’ía á Íslandi var haldið 1972 þar sem
kosið var til andlegs þjóðarráðs í fyrsta
sinn, eins og gert hefur verið ár hvert
síðan.
4. mynd. Tré ársins glæsilegt á útnefningardegi. Mynd: Ragnhildur Freysteinsdóttir