Kjarnar - 01.10.1953, Side 60

MONICA GRAYSON:
Eiginkona annars manns
F ramhaldssaga
„Já, skilnaðurinn!“ sagði Eva ringluð. Svo fór hún
skyndilega að hlæja óeðlilegum hlátri, eða móðursýkileg-
um, og tárin runnu niður kinnar hennar.
„Eg er orðin ekkja!“ mælti hún.
Peter lá á setubekknum í fangelsisklefanum og' reykti
hvern vindlinginn eftir annan. Morðið á Hubert hafði
tekið mjög á hann. Lát Júlíu olli honum máttvana hryggð-
ar. Hann nagaði sig í handarbökin fyrir að hafa ekki náð
fundi hennar. Hubert hafði haft rétt að mæla, er hann
sagði, að Peter væri framúrskarandi heiðarlegur smáborg-
ari. Það var heimskulegt af honum að ganga ekki á bak
orða sinna um það leyti, er hann tók að gruna, að ekki
væri allt með felldu. Fangelsisvistin og óvissan höfðu
lamað mátt hans. Það var einungis þegar hann hugsaði
um Evu, að vonarneisti kviknaði í huga hans.
Allar tilraunir Peters til þess að sanna, hver hann væri,
voru árangurslausar. Viðkvæðið var ávallt hið sama:
„Þetta berið þér fram til þess að komast hjá refsingu fyrir
hinn stórkostlega fjárdrátt, er þér hafið framið“.
í gær hafði Mary mætt í réttinum, og þau verið sam-
prófuð. Fríða andlitið hennar var náhvítt, er hún sagði,
58
KJARNAR — Nr. 30