Leikskrár Þjóðleikhússins - 10.02.1984, Blaðsíða 20

Kvæðið um andvarann
Fljótt kæri gestur, kondu hér,
kærri enginn fyrr mér leist
en er ég hvíli í örmum þér
mátt’ ekki far’ ofgeyst.
Eins er með aldin á hausti
sem eru fullvaxin,
þau hræðast jafnan hávaðarok
en hugnast vel andvarinn.
Sem vindur er hann varla neitt,
sá viðmótsþýði og hægi,
en aldinið þess óskar heitt að ájörðu lægi.
Æ, þú sem grösin fellir feig,
æ, forðaðu einu strái.
Drekkt’ aldre.i vín í einum teyg
og ekki kyssa á stjái.
Eins er með aldin á hausti
sem eru fullvaxin,
þau hræðast jafnan hávaðarok
en hugnast vel andvarinn.
Sem vindur er hann varla neitt,
sá viðmótsþýði og hægi,
en aldinið þess óskar heitt að á jörðu lægi.