Leikskrár Þjóðleikhússins - 10.02.1984, Blaðsíða 48

Picasso: „Dúfan“.
Mannkynið gleymir furðu fljótt þeim þjáningum sem það hefur mátt þola. Og
ekki virðist mannkynið geta séð aðsteðjandi þjáningar fyrir. Svo virðist sem íbú-
ar New York borgar hafi ekki orðið svo mjög óttaslegnir við þær lýsingar sem
þeir fengu á hörmungum kjarnorkusprengjunnar. í Hamborg eru íbúarnir enn
umkringdir rústum og þrátt fyrir það hika þeir við að lyfta hendi gegn nýrri
styrjöld. Nú virðist gleymdur sá ótti sem breiddist út um alla heimsbyggðina á
fimmta áratugnum. Regn gærdagsins vætir okkur ekki, segja margir. Gegn
þessum doða verðum við að berjast, því hámark hans er dauðinn. í dag virðast
allt of margir dauðir, þvf það fólk sem þegar hefur reynt það sem það nú stend-
ur frammi fyrir, aðhefst svo fátt sér til varnar.
Og þrátt fyrir þetta fær ekkert sannfært mig um að útilokað sé að beita
skynseminni gegn óvinum mannkynsins. Hlustum á það sem við höfum marg-
sinnis heyrt, svo það heyrist ekki of sjaldan!
Endurtökum varnaðarorðin, jafnvel þó þau séu sem aska í munni okkar! Þær
styrjaldir sem ógna okkur í dag eru slíkar, að hinar fyrri eru sem vesælar til-
raunir í samanburði. Þær munu eflaust verða að veruleika, ef ekki verður slegið
á hendur þeirra sem kynda undir í augsýn okkar allra.
Bertolt Brecht -1952