Nýja öldin - 01.12.1899, Qupperneq 22

166
Nýja Öldin.
ýmsir, og svo er Nageli í Miincben á Þjóðverjalándi, og
fylgja honum nokkrir merkir grasfræðingar þýzkir. Nageli
aðhyilist breytiþróunarkenninguna, en hefli- aðrar hug-
myndir um orsakirnar.
Sá maður, sera mest heflr gert. til þess að koma
kenning Darwin’s inn i meðvitund aimennings með snildar-
legri og aiþýðlegri framsetning, er Ernst Hackel, prófessor
í dýrafi'æði við háskólann i Jena. Harm heflr auk þess
að vitni Darwin’s sjálfs og annara merkustu náttúru-
fræðinga aukið og rökstutt kenning Darwin’s.
1886 gaf hann út Oenerelle Morphologie („Almenna
sköpulagsfræði") og fylgdi þar stranglega kenningu Dar
win’s. Og þrem árum síðar (1869) gaf hann út sína
frægustu bók Naturliche Schöpfungsgeschichte („Sköpunar-
saga náttúrunnar"); það er vísindaleg breytiþróunarfræði.
Þar gefur hann ljóst yflrlit yfir alla breytiþróunarfi'æðina
eins og hún hafði myndast smátt og smátt frá öndverðu
og alt þar til Darwin kom fram og iagði smiðshöggið á.
Svo rekur hann sig gegn um a)t dýrarikið og jurtaríkið,
sýnir oss. hvernig véi' getum borið saman alt, sem vér
þekkjum frá steingjörvingum og öðrura þessleiðis fornleifum,
við alt, sem vér þekkjum af tegundum dýra og jurta, sem nú
lifa, og dregið af þessu ályktanir um breytiþróun tegund-
anna á inu langa skeiði liðinna alda. Einkum rakti
hann snilda.rlega samanburðinn milli steingerðra dýra
(dýra-steingervinga) og þróun núlifa.ndi dýra meðan þau
eru fóstur í móðurlífi. Hackel var fyrsti maðurinn, sem
sýndi fram á, hvernig vér í þróunarstigum fóstursins
gætum lesið þróunarsögu tegundarinnar.
Við þessa bók Háckels tók breytiþróunarfræðin stórt
framfaraskref. Auk .innar mikilsverðu kenningar um
þýðing fósturþróunarinnar, flutti þessi bók aðra nýstár-
lega kenning. Háckel tekur hér manninn með hinum
dýrunum; sýnir, að hann sé sömu ættar og þau og sama