Nýja öldin - 01.12.1899, Qupperneq 73

Steingrímur Stefánsson.
217
Málfróður er Steingrímur vel. Áuk latnesku og
grísku, norðurlandamálanna, ensku þýzku og frakknesku,
skilur hann talsvert in nýrri rómönsku' mál, persnesku,
og er víst nú að fást eitthvað við rúsnesku. Þjóðversku
talar hann fult svo vel sem ensku.
Hann er smekkvís maður og víðlesinn í skáldskap.
íslenzkar ljóðabækur kann hann sumar hverjar nærri
því utan að, og í öllum mikið. Sjálfur er hann prýði-
lega hagmæltur, og hefði ég gaman af að einhvern
tíma kæmi eitthvað á prent af þvi tagi eftir hann, t. d.
ein snildargóð þýðing úr persnesku á kvæði eftir Omar
Khayam.
Skoðanir hatts eru suihar nokkuð einstaklegar og
ekki við allra skap. Hánn hefir litla virðing fyrir höfða-
tölu-valdi og meirihluta-skoðunum, og lætur sem sérþyki
iítils um vert flest það, sem íslenzkt er. En undarlegá
rammíslenzkur er hann alt um það, og enginn heldur
drengilegar fram íslandi og öllu, sem íslenzkt er, en hann,
þegar hann á orðastað við útlendinga.
Ég gat þess i uppha.fi, að hann væri fæddur á Áifta-
nesi, og er hann náskyldur Benedikt eldra Gröndai. En
að öðrum þræði er ætt hans að rekja nustur i Múlasýsl-
ur, á Jökuldal.
Ég órðlengi nú elcki meira um hann hér að sinni.
Þettá var hvort semer aldrei ætlað til annars, en að vera
fáein fylgi-orð með myndióni, sem ég hafði iofað „öld-
inni“ fyrir löngu.
Jón Olapsson.
Við það som ég sagði 1896 og prentað er hér að
framan, hefl ég þvi einu að bæta, að i fyrra flutti Stein-
grímur frá Chicago til höfuðborgar Bandarikjanna, Wash-
ington, I). C. Fékk hann þar embætti við Landsbóka-
safn Bandaríkjanna (U, S. Gongress Library). Er hann