Nýja öldin - 01.12.1899, Side 84

228
Nýja Ölditi.
En eitt er í minning allra-bezt:
á æsku-vináttu’ ei heflr slezt,
þótt léti sig liturinn háia
og eg sé nú fimtíu’ ára.
Nú haliar degi’ unz sólin sezt,
þá sofna’ eg og hætti’ að stríða.
Já, líflð er fljótt að liða!
17. Júní 1900.
Bókmentir vorar.
30. Sept. 1900.
Siðnstu 12 mánuðir hnfa verið tiltölulega auðugir
af Ljóðabókum: í fyrra haust kom út I. bd. af Ljóð-
mælum eftir Pál Ólafsson, en II. bd. nú fyrir fám dög-
um.v Þá komu næst í fyrra haust tvær ljóðabækur eftir
tvo íslendinga í Vesturheimi (ársettar 1900). Síðastliðið
vor komu út Ljóðmæli eftir Guðm. Guðmundsson; en
þessá dagana er að koma út Kvæðabók Ben. Gröndals.
Krifitinu Ste-
fán880ii:
„V«58tan Hafsu.
Það er sameigið mn bæði þessi skáld
vestan um haflð, að þeir eru engir vin-
ir lúterska kyrkjufélagsins né prest.a þess.
Af þessu hefir meðal annars leitt, að
ritdóma-klerkurinn í „Aldamóturn" minnist ekkí bóka
þessara höfunda, enda þótt hatm geri miklu ómerkilegri
rit þar að umtalsefni.
IJetta litla ijóðakver Kristins ber það með sér, að
liann er skáld. En hans beztu kvæði hefðu nötið sín
enn betur, ef hann hefði veriö enn vandari að vali í
bókina; það eru auðvitað lijá flestöllum skáldum, jafn-
vel inum beztu, nokkur dauf kvæði og vísur innan um,