Freyja - 01.08.1908, Blaðsíða 9

XI t.
FRLYJA

*uBor,w sagSi kerling. „Ég þarf ag ta'la vfS >ig. Natalin'a—á
guS minn góSur! Hún er liátitnS. Geföu mér já 'koníaksglas.
i>aS er þarna á borSinu.“ Svo saup hún meii hægS úr glcsinu,
íithSi viS blúndurnar á náttkjolnum sínum og sagSi'
„Ég hel:l kér sé gengiS, Röma. Þú ihefir ekki verið s.vona
klincl—iblmd. að sjá ekki hvað prinzessan er að gjöra. Hún tek-
•u.r Jriig á leikhús.ið bara til aö sjá i>ig með ! essum manni, sem
hún ha-tar út af lifínu. Heldur hú að baróninum geöjist aS
hessu? — bú að vera með svö-rnum fjandmcnnum hans! Hérna.
taktu við glasinu hví ama. Ó, Natalina — mér finnst ég ætla
að lcafna!'“
„Þ'ú mislrkilur mig, frænka min. Baróninn var á leikhús-
inu og kom sjálfur til okkar. Hann er ánægðcir—•“
„Svei, svel. Þú heldur að honum sé sama, -a’f Iþ.ví að h.ann
■stekkur ekki upp á nef sér“ — gömlu konnnni var örSugt um
'mál ogjþö hélt hún- áfram. „Þö jþér sé sama um sjálfa iþig, ,sem
crt 'itng og hefir allan heiminn fyrir framan íþig, ætti ’ ér ekki
-■’.ð vera srma u,m mig. Og hvað yrSi um mig, ef baróninn reiS-
ist? Inntektirnar af fcðurieyfð þinni eru i hans hendi og hann
getur svift okkur þeim þegar honum sýnist, cg gjöri hann þaö.
livaö verður ' já um mig ?“
„Svo þetta er allt, tem þ.ú hugsar um — allt þitt siðferSis-
þrek. Af 1 ví þú þarft barönsins með, á ég að selja mig hon-
um,“ sagði Röm'a, sem ekki gat lengur setiS á gremju sinni.“
„HvaS segir þú, Rómal Skammastu tþin ekki?“ sagði lcerl*
ingin.
„Skammast þú iþín ekki — þú, sem allt af hefir verið aS
berjast við að troða mér inn á baróninn, og látið T ig einn gilda
um allt ann.að, meðan hann sá fyrir þörfum þinum!“
„GuS minn góður. Þú ætlar að ganga af tnér dauðri, og
gjörir það líka. Natalinc', hvar er----------“
„Þú hefir eitrað mig gegn föSur m-ír.um og notaS iþér þ-að,
að ég mundi ekkert eftir honu-m,“ hélt Róma áfram. „Þú hefir
komið mér til að halda hann eigingjarnan og hirðulauran um
dóttur sína. En n,ú veit ég, að íaðir minn var ! ,að ekki.“
„Og hver segir þér allt þetta, ungfrú?‘‘
, Láttu þig einu gilda liver sagði mér (það. Faðir minn v.ir
góður og jnikill maður — píslarvottur, og hann eiskaði mig af
öllu hjarta.“