Freyja - 01.08.1908, Blaðsíða 6

6
FREYj A
XI B.
ECa-lluLr liimnagæg'ii.
SA-GA, EFTIR
A UGUST EINARSSON.
Maðttr frét Hallur og var Kristinsson, fæddctr og uppalinn &
Islandi til fullorðins ára. Þá flutti hann. til Cánada og þar dvaldl
hann nokkur ár.
Hallur var vel meðalmaður á hæð,.grannur og beinvaxinn..
Kkki var hann ófríður sýnum, slettur í andi'iti en frernur hðrunds-
dðkkur. Nokkuð var ha-nn frammynntu-r, varirnar í þykkra lagi..
nefið stutt og nokkuð haiið upp að framan, Augun nró-dökk að lit
og ekki stór, dökkar augabrýr og jarpt bár.
Ekki hafði Hallur blotið aðra menntunen þá er á barnaskól-
um er títt, en þö fann hann ali mikið til sín,og kunnu ínenn þvf
ver drambi nans, sem hann varþur og þyrkingslegur í allri fram-
komu, og væri liann tekinn tali kom það brátt í ljósr að sjálfs
elska og stærilæti samfara þekkingarskorti réðu mestu um orð
hans og framkomu.
Til þess að láta menn ganga úr skugga um mikilleík sinnr
hafði Hallur vanið sig áþann leiðinlega kæk að góna sífelt upp í
skýin, og datt mörgum í huger þeir sáu hann fyrst, að hann ætti
sífelt von á guðiegum innblæstri. En það beið að andinn kæmi yfir
liann. Engu að síður hélt liann uppteknum hætti, og fékk fyrir
það auknefnið ,,Himnagægir,H og hentu gárungar gaman að kæk
þeim og mikilmennsku sem mest var í þvf innifalin að góna upp í
lóftið hvort sem það var alskýjað eða skaf-heiðríkt.
Engi afburðamaður var Hallur en fremur notinvirkur og
féll fólki hann ekkiilla. En hann barst mikið á og vakti eftirtekt
fólks á sér, ekki fyrir prúðmennsku, lieldur irroka og gikksleglieit,
og var ekki iaust við að það hefndi sín sjálft þegar fram í sókti.
Þeg&rlíallur kom til Oanada vann hann aigenga bændavinnu
og líkuðu allvel verk hans, Sá kvittur Baug fyrir að Hallur
ætti unnustu heima og væri hennar von næsta sumar. Ekki vild-u
stúlkurnar trúa þessu, en samt var það satl.
Unnusta iiails hét Kristrún. Ilún var af bænda ættum, góð
og i alla staði vel gefin stúika. Hjarta hennar hoppaði af fögnuði
þcgar hf.n íékk íargjaldið frá uimustanum og með því ástúðlegt