Freyja - 01.08.1908, Síða 18

FREFJA
XL r.
tS
Fyrat' niánnðina vami 1’r.istrí n í er.skji visti en svo fór húw
til i.slenzki i hjóna, sem hétn Jón og Anna og- heima át.tu í borginni,.
Anna þótt: t hráft verða þcss \ ðr að Kristrfin væri ekfti heilbrýgð-
cighlífði-h .nni því sem hún mátti.. Og er áleíð vetnrinn Sók húiv
hana tali ogfrétti nni vanheilsn hennar. Ekki ftvað Krrstrún mik-
il iircigð að því arvnað en það, að Iiúh gengi með barni þerrra Halls..
En nú sa<;ðist hún ekki ha-fa'feivgið' bréf frá honnm í íjóra naánnðr
og óttaðist því að eitthvað gengi að honram.
Anna kvað hitt myndi hetdur, að nú hefði hann fengið nóg af
heiini-, og varð Kristrún þá óhuggandi afsorger hún héyrðrþá til-
gát.i; og ekki l>æ-tti það úrað Anna sa-gðj benni afdráttarlaiast að
h-ún yrðkað-fara á fæðingarbús bæjarins því hjá sérgæti Itúii ekki
veiið meðan bún væri veik. Kristrún var fglaus og ókannug f
boiginni og varð þ-ví ráðafátt. En óttalegost fan-nst benni iþó sú
tilhugsnn að verða aðskitja við sig barnið, en Anti-a kvað hana-
ekki þnrfa að giöra það fremur en liúrv vildi. Kristrún iéði nú;
af að skrifa í/alli og biðja hann fis/ár. Bréfið sendi hún þangað
er hún hafði síðasfc frétt. fcil hans. Vonitm bráðar ffrkk bún og svar
trá honiíiii þess efnis;að nonum kæmu ekkert við krakkarnir sem
Aá i ..nipeg sfúlkuniar ætfcu og að b ú n þyrfti ekki að skriía sér oft-
ar.
Kristrún varð yfirkoniin. af sorg og voiibrygðum, hún skyldv
ekkert í Halli. Hvers végmi kostaði bann hanaað beiman til að-
sökkva beniii ofan í þetta ey mdadjúp? Því lét hann bana ekki-
kvrra heima ef honuna þó.tfi ekkert vænt. um hana? Eða eru þetta
vegir ástarinnar? iiristrún gat ekki ráðið þessa gát.u enda lagðist
hún í rúmið af sorg og bugai-kvöi og var þungt haldin í tvær vik-
ur, Þ.í fór hún »3 skríða saman én náði sér þó aldrei. Um vorið
ól hún barnið á fæðingarhúsinu og var þá lang-t leidd. Þegar húrv
kom til sjálfrar siimar fékk bún að vita að barnið hefði dáið og-
tafði það mjög fyrir liata bennar. Þó hresstist hún smám saman
og þar kom loks að bún fór beitn til þeirra Jóns og Önnu og dvalclt
þar meðan hún leitaði sér að atvinnu. En bér fór sem ottar, sorg
og vanheiisa höfðu svo stimplað útiit hennar að henni gekk illa
að fá atvinnu. Fólk hafði ekki nógu létta vinnu handa benni.
Loksins fékk i-ún þó vinnu, sem bráðlega reyndist kröftum henn-
arofvaxin, því íitiu síðar var hún fiutt fárveik á sjúkrahús bæjar-
iris. Þar lá hún I mánuð, og naut allgóðrar hjúkrunar. Eftir það
tiíftu þaiu Jón'og Ann i við lienni á ný og l.ö 'ðu hana þangað tii
hún gai r.ftur farið að vinna.