Helgarpósturinn - 27.07.1979, Blaðsíða 15

15
—helgarposturínn- Fostudagur 27. júu 1979.
Svala lengst til vinstri og Oddur til hægri aöstoba tvær ungar
stúlkur við fatavaliö. Skyldu þær leita eftir blússu árgerð 1945 eða
1949?
Gerður Pálmadóttir I „Flónni”. Eins og klippt út úr tlskublaði fyrir
20 til 30 árum siðan.
gerist i tiskufataverslunum,”
sagði GeröurPálmadóttir eigandi
„Flóarinnar”, en sú verslun
höndlar með gamlan fatnað og
ýmislegt glingur eldra en 20 — 25
ára. „Þaó er alla vega fólk
sem sækir hingað. Hér sést eldra
fólktalsvert. Það verslaref til vill
ekki mikið, en skoðar þvi meira.
Finnst sem það hverfi til bernsk-
unnar þegar það skoöar tisku-
klæðnað fyrri tima. Bestu við-
skiptavinir minir eru á hinn bóg-
inn yngra fólkið”.
Gerður sagði aö hún yröi ó-
neitanlega vör við að fólk hrædd-
ist það I fyrstu að kaupa svona
gömul föt — ekki síst ef þau væru
notuð. Yfirleitt rækist fólk inn i
fyrstu atrennu fyrir forvitnissak-
ir og skoðaði þá aöeins. Siöan
kæmi þetta fólk oft nokkru siðar
og þá til að leita að ákveöinni flik,
sem þaö siðan keypti.
Viltu kaupa föt frá árunum 1940—1950?
„Egætla að fá jakkaföt árgerð
1944.”
„Já við erum með ein hérna,
brún að lit.”
,,Ég tek þau.”
Ofangreint samtal er engin
della. t Reykjavik eru nefnilega
tvær verslanir sem selja gamlan
notaöan eða ónotaðan fatnað. ÞU
getur gengið inn i þessar búðir
klæddur samkvæmt nýjustu
diskótiskunni og farið siðan út
klæddur eftir „nýjustu” tiskunni
eins og hún var hér i „den tid” til
I
Gaflararnir í „Göflunum”
tveimur heimsóttir:
BJÓÐA ALLA
MATG0GGA
VELKOMNA
„Það voru margir undrandi
þegar við færðum út kviarnar
hér I Firðinum og settum á stofn
annan grQlstað. Taldi fólk að við
værum þar með að fara i sam-
keppni við sjálfa okkur. Þá má
vel vera að það hafi verið raun-
in, en reynsla okkar er aftur á
móti sú að báðir „Gaflarnir”
hafa gengið vonum framar,”
sagði Jón Pálsson einn eigenda
veitingastaðarins „Gaflsins” I
Hafnarfirði.
Gaflinn er á tveimur stöðum I
Hafnarfirðinum. Annar grill-
staður við Hafnarfjaröarveg og
hefur sá verið starfræktur I tæp
þrjú ár, en hinn Gaflinn er við
Keflavikurveg og var gangsett-
ur fyrir fáum mánuðum siðan.
En Gaf linn við Keflavikurveg,
er ekki aðeins grillstaður. Þar
eru einnig leigöir út tveir salir.
Gaflinn sér um allar veitingar
og þjónustu þegar þessir salir
eru leigðir út. Þá sjá Gaflmenn
og um útvegun vinveitingaleyfis
fyrir þessar skemmtanir ef þess
er óskað.
Kormákur á skellinöðru og Guð-
rún með svefnpoka utan við
„Tjaldaleiguna” tilbúin að
leggja i ’a'nn.
dæmis á áratugunum 1940-1950.
Þær verslanir sem hér um ræð-
ir, eru „Kjallarinn” við Vestur-
götu og „Flóin” f Hafnarstræti.
Helgarpósturinn kíkti inn i þessar
fatabúðir fyrir nokkrum dögum
siðan.
Verða að vera eldri en 20
ára
í „Kjallaranum” hittum við
fyrir eigendur verslunarinnar,
þá Odd Pétursson og Svölu ölafs-
dóttur. Oddur sagði reksturinn
hafa gengið vel það sem af væri,
en ekki hefði verslunin starfað
lengi. Viðskiptavinir þeirra væru
aðallega á aldrinum frá 12 ára
upp i 30 — 40 ára.
Við spurðum Odd með hvaöa
hætti versluninnæði iþessi gömlu
föt. „Það er ýmist þannig að fólk
kemur hingað til okkar með fata-
hrúgur og vill selja. Einnig hring-
ir fólk, sem hefur ef til vill verið
að gramsa i gömlu dóti upp á háa-
lofti og rekst á einhver gömul
Þá hefur salurinn verið opinn
klukkan 5 og eitthvað fram á
kvöld á sunnudögum og gestum
þar boðið upp á kalt borð. Hefur
þetta ný jabrum verið vinsælt og
fjölsótt.
En afturl grilliö. Við spurðum
Jón hvað seldist best. „Það eru
auðvitaö hamborgararnir og
kjúklingarnir sem alltaf standa
fyrir sinu, þeir eru langmest
keyptir. Ég er alls ekki trúaður
á að þessir hamborgarar sem
seldir eru I sjoppum annaðhvort
upphitaðir eða kaldir verði vin-
sælir. Þeir eru ekki það lystileg-
ir, minnsta kosti ekki miðað við
þá hamborgarasem seldir eruá
grillstöðum.”
Gaflinn við Keflavtkurveg,
stendur inni I miðju iðnaðar-
hverfi. Viö spurðum Jón hvort
slik staðsetning væri ekki óhent-
ug fyrir matsölustað. „Það
héldu þvi margir fram I upp-
hafi,” svaraði Jón. „Hins vegar
erum við I þjóðbraut. Hér
stöðva margir sem eru á leið til
eöa frá Keflavik og fá sér I
gogginn. Þá eru Hafnfiröingar
einnig traustir viðskiptavinir.
Einnig sendum við út heitan
mat I hádeginu til fyrirtækja hér
i grennd.”
Eigendur Gaflsins eru fjórir,
tvenn hjón. Fyrst skal þar telja
nefndan, Jón Pálsson. Hin eru
Pálmey Ottósdóttir eiginkona
Jóns, Einar Sigurðsson og
Fanney Ottósdóttir eiginkona
hans og systir Pálmeyjar. Hér
er þvi um sannkallaö fjöl-
skvldufyrirtæki að ræða.
Að lokum var Jón Pálsson að
þvi spurður hvort rekstur grill-
staðar væri„ gefin gróðalind.
„Nei, ekki get ég sagt það. Við
höfum 35 manns i vinnu við
þetta og það sér þvi hver maður
aö launakostnaður og rekstrar-
kostnaður allurer mikill. En við
erum bjartsýn og höldum ó-
trauð áfram og bjóðum alla
matgogga velkomna til okkar,”
sagði Jón Pálsson, gaflari eig-
andi Gaflsins i Hafnarfirði.
—GAS
„Tjaldaleigan” leigir ekki aðeins tjöld:
Prímusar, svefnpokar
annað til útilegunnar 8
Ertu á leið I útilegu og vantar
þig tjald, svefnpoka eða prlmus?
Þá eru tvær leiðir færar. Annað
hvort ferðu I næstu sportvöru-
verslun ogkaupir þessiáhöld fyr-
ir stóran pening, eða þú ferð I
„Tjaldaleiguna” gegnt Um-
ferðamiðstöðinni og leigir þessi
tæki fyrir sanngjarnt verð. Fyrir
þá sem ekki fara oft i útilegu, er
siðarnefndi kosturinn vafalaust
sá skárri.
Helgarpósturinn leit við i
„Tjaldaleigunni” eða „Rent a
tent” eins ogfyrirtækið er kallað
á útlensku (ensku). Þar voru fyr-
ir tveir starfsmenn fyrirtækisins,
þeir Kormákur Högnason og Guö-
rún Axelsdóttir.
Aö sögn starfsfólksins eru það
útlendingar fyrst og fremst sem
nýta sér þessa tjaldaleigu. Hins
vegar virtist svo sem það færi i
vöxt að íslendingar nýttu sér
þessa þjónustu. Tjaldaleigan hef-
ur starfað frá árinu 1970 og
„traffíkin” aldrei meiri en I ár.
Útlendingarpanta gjarnanmeð
löngum íyrirvara, en landinn yf-
irleitt bara mætir á staöinn og
biöur um tjald eða eitthvað til úti-
legunnar.
„Tjaldaleigan” er eins og áður
hefur verið nefnt,ekki aðeins með
tjöld til leigu, heldur og svefn-
poka, dýnur, primusa, borð, potta
og pönnur og skellinöðrur.
Leiguverðið virðist mjög hóf-
legt, til að mynda kostar fjögurra
manna tjald á dag 1600 krónur, þó
kostar fyrsti dagur 4000 kr.
—GAS
heilleg föt, sem það notar ekki
lengur. Stundum fréttum við af
einhverjúm liklegum og mætum á
staöinn. Það er sem sé eftir
mörgum leiðum sem við náum i
fötin og hefur gengjð ágætlega
hingað til,” sagði Oddur Péturs-
son.
— Kaupið þið öll gömul föt og
seljið siðan afturí Getur maður
t.d. komið með gömlu fermingar-
fötin sin og selt ykkur?
„Nei, ég hugsa að gömlu
fermingarfötin þin séu ekki nógu
gömul. Viðkaupum ekki yngri föt
en tuttugu ára. Þar er linan dreg-
in. Fötin verða að vera i þokka-
legu ásigkomulagi og við siöan
hreinsum þau og snurfusum áður
en þau eru seld héðan út.”
1 „Kjallaranum” eru ekki að-
eins seld gömul notuö föt, heldur
og gömul föt sem aldrei hafa
verið notuð.
„Fólk getur klætt sig á
fjölbreyttari hátt”
En hvaða bylgja er þetta eigin-
lega sem skellurnúna yfir? Hvers
vegna vill fólk skyndilega kaupa
gömul föt, — jafnvel notuð? Odd-
ur svaraði þvi; „Ætli það megi
ekki kalla þetta afturhvarf l tim-
ann. Fólk er orðiö leitt á þvi að
ganga i þessum verksmiðjufram-
leiddu fötum og sjá kannski
hundra^ö aðra úti á götu I alveg
eins fl&um.
Með þessum hætti gefet fólki
kostur á að klæða sig á mun f jöl-
breyttarihátt. Annarshafa svona
„second hand” verslanir eins og
þær eru kallaðar, gengið lengi
erlendis og blómstraö. Það er
fyrst núna á siðustu misserum
sem við islendingar erum aö taka
við okkur. En nú erum við vakn-
aðir og viöskiptin hafa gengið á-
gætlega og yfirleitt nóg að gera.
Auk Odds og Svölu vinna i
versluninni þær Asta ólafsdóttir
og Anna Ringsted.
Gamla fólkið rifjar upp
minningar
„Föt hér eru um það bil
helmingi ódýrari en gengur og
„Það verður ekki sagt að mér
gangi illa að ná i gömul föt. Ég
ligg með svo mikinn lager, aö ég
er að sprengja allt húspláss utan
af mér,” hélt Gerður áfram.
„Flóin” hefur einnig selt sinar
vörur á útimarkaðnum á Lækjar-
torgi á föstudögum. Gerður sagði
að allra handa fólk stöðvaði þar
og skoðaöi fötin, en sumir væru
hreinlega hneykslaöir á þvi aö
boöið væri upp á föt sem hefðu
verið notuð áöur. En þeir væru þó
fleiri sem fyndist þetta sniðugt og
athyglisvert framtak.
„Ekki farið i tiskuversl-
un i mörg ár”
En af hverju er Gerður
Pálmadóttir aö selja gömui föt?,
var næsta spurning Helgarpósts-
ins.
„Mér hefur fundist þessi borg
„monotonísk” og köld. Allir eru
eins klæddip.hegða sér á sama
hátt og fáir þora að skera sig úr á
einn eða neiftn hátt. Eg taldi aí
verlsun af þessu tagi, opnaði
ýmsa möguleika fyrir fólk, sem
vildi klæða sig á skemmtilegan
og f jölbreyttan hátt og ekki endi-
lega með tiskuna i dag að leiöar-
ljósi. Ég held ég hafi sannað
þetta aö einhverju leyti, þvi þat
er óliklegasta fólk sem hingaC
kemur og verslar viö mig.”
Að lokum Gerður, gengur þú i
gömlum fötum?
„Já það hef ég gert lengi. Ég
hef ekki litið inn i tiskuverslanir I
mörg ár. Föt hér á árum áður
voru að mörgu leyti vandaðri og
unnin úr sterkari og endingar-
betri efnum. Ég held aö fólk sé
fariðað sjá það frekar en áður, að
það er margt annað til i dæminu
en hin fjöldaframleidda tiskulina
nútfmans. Það vilja ekki allir láta
mata sig eins og nú er gert f fata-
tiskunni og velja þvi fatnað sam-
kvæmt eigin óskum án áhrifa frá
hinni tilbiínu tisku,” sagöi Gerður
Pálmadóttir.
Eins og áöur kom fram er
Gerður eigandi „Flóarinnar” en
hennarhægrihönd við reksturinn
er Andrina Jónsdóttir.
—GAS.
T0NABÆR
Unglingadansleikur f kvöld frá 21-00.30
jædd ’63 og fyrr Hljómsveítin
Islensk Kjötsúpa
Tískusýning frá versluninni Stúdió
Nafnskírteini Verð kr. 3.000,-
Bragðið kraftmikla, bragðmikla, lystaukandi
og næringarríka íslenska Kjötsúpu