Helgarpósturinn - 02.01.1981, Blaðsíða 17

»1 y *
Föstudagur 2. janúar 1981
Stofnendur Breiöholtsleikhússins í Breiöholtinu: Þórunn Pálsdóttir, Geir Rögnvaldsson og Jakob S.
Jónsson.
Atvinnuleikhús í Breiðholtið
„Breiðholtsleikhúsiö” er nafniö
á nýju atvinnuleikhúsi hér i borg,
sem þrir leikhúsmenn af yngri
kynslóö Jakob S. Jónsson, Geir
Rögnvaldsson og Þórunn Páls-
dóttir standa að.
Að sögn Jakobs, framkvæmda-
stjörans, er þetta einskonar til-
raun af þeirra hálfu. Viöa er-
lendis eru litil leikhús i úthverfum
borga, og þar sem ibúar Breið-
holtsins eru nú orðnir hátt i 25
þúsund, vilja þau láta reyna á
hvort grundvöllur er fyrir slikt
þar. „Við höfum fengið inni i
Fellasköla”, sagði Jakob, ,,f
skemmtilegum samkomusal,
sem er afar hentugur til leiksýn-
inga”.
Jakob sagði hugmyndina að
leikhúsinu hafa fæðst fyrir all-
nokkru i umræðum stjórnend-
anna þriggja. Hugmyndin væri að
ráða leikara til hvers einstaks
verkefnis, og láta öll útgjöld vera
i algjöru lágmarki.
Fyrsta leikritið Plútus (Arfur-
inn) eftir griska gamanleikja-
skáldið Aristofanes verður vænt-
anlega frumsýnt núna siðari
hluta janúar, en Jakob sagði
verkið hafa veriö valið meðal
annars með tilliti til þess hve sal-
urinn býður uppá mikla mögu-
leika. Það er Geir Rögnvaldsson
sem leikstýrir, en leikarar eru
Sigrún Björnsdóttir, Eyvindur
Erlendsson, Kristin Karlsdóttir
Evert Ingólfsson og Þórunn Páls-
dóttir.
Jakob sagði enga ástæöu til að
ætla annað en ndg fengist af
leikurum til starfa, það væri ekki
nema hluti Islenskra leikara í
vinnu hjá L .R. og Þjóöleikhúsinu,
og þó Alþýðuleikhúsiö leysti aö
nokkru atvinnuvandamál þeirra,
þá væri mikiö eftir af hæfileika-
miklu fólki.
Um listræna stefnu Breifáiolts-
leikhússins sagði Jakob ekki
timabært að tjá sig, en það lægi i
augum uppi að leikhús sem þetta
yrði aö ná til fólksins til að lifa,
„Við viljum reka skemmtilegt og
frumlegt leikhUs”, sagöi hann.
—GA
þaö á tilfinningunni að hún sé
ekki ein og er hrædd. Grunur
hennar reynist réttur og inn
kemur sérkennilegt fólk, sem
hefur allt annan hátt á að
skemmta sér en sveitafólkið.
Freyja tekur þátt i dansinum og
þar kemur að Kolur nær að
fanga hana og reynir að knýja
hana til samlags við sig. Freyju
tekst að sleppa en Kolur leggur
fyrirhana nýjar gildrur, falleg
föt og annaö glys. HUn lætur
Leiklist
efjlr Jón Viðar Jónsson
ginnast og þegar hím er aÖ máta
fötin, kemur BUi og er hann viss
um að Freyja hafi svikið sig.
Eftir nokkrar tilraunir til að
sannfæra Búa um hiö gagn-
stæða fer Freyja burti fússi. (A
frumsýningunni var þetta gert
með nokkuö öðrum hætti,
Freyja var þar orðin stjörf eins
og stytta eftir að hafa látið
heillast af freistingum Kols og
faldi BUi hana i heystakki á
meðan sveitafólkiö dansaði.
Nýtur sú lausn að minu viti mun
betúr en sú sem Jón er hér að
lýsa . J.V.J.) Sveitafólkið kem-
ur afturogskemmtirsér,en BUi
getur ekki tekiö þátt i gleðinni.
Dagurinn erá enda og umvafinn
bjarma kvöldroðans fer hver til
sins heima, nema Búi, sem situr
eftir i þungum þönkum. Hann
verðurvitni aðþvi hver ásök i
óhamingju hans og sér fýrir sér
örlög Freyju. Þrátt fyrir skelf-
ingu Búa og Freyju eru þau
ráðin i að berjast gegn Kol og
hyski hans. Freyja nemur spor-
in i einkennisdansi Kols og áður
en Búi yfirgefur hana —K
strikar hann varnarhring |9\
um Freyju. Er Kolur I/
kemur. sér hann hvers jr
„Blindisleikur Þjóöleikhússins er listrænn sigur og er óskandi að
eitthvert framhald verði á verki sem skilar slikum árangri”, segir
Jón Viðar m.a. i umsögn sinni.
Ur heimi goðsögunnar
Þjóðleikhúsið sýnir
BLINDISLEIK, leik fyrir
dansara,
Tdnlistog saga: Jón Asgeirsson
Dansahöfundur og stjórnandi:
Jochen Ulrich
Aðstoðardansahöfundur:
hamingju þeirra og strengir
þess heit að ná sér niðri á þeim.
Hann fer er sveitafólkið kemur
til að dansa og skemmta sér. Er
dansinum lýkur hleypur fólkið
burt en Freyja er ein eftir og
leiðist einveran. Freyja hefur
Sveinbjörg Alexanders
Leiktjöld og biíningar: Sigurjón
Jóhannsson
Lýsing: Kristinn Danielsson.
Hljómsveit: Sinfón iuhljómsveit
tslands
Hljó msveitarstjóri: Ragnar
Björnsson
Eindansarar: Conrad Bukes,
Sveinbjörg Alexanders og
Michael Molnar.
t leikskrá fer Jón Asgeirsson
þessum orðum um Blindisleik:
„Uppruni ballettsögunnar er
þjóðsagan af Gilitrutt, er hefur i
núverandi gerð bæði skipt um
kyn og nafn, ber orðiö sterkan
svip af djöflinum og heitir Kol-
ur. Kolur heldur hyski sinu
fjötruðui afskræmdri, firrtri og
vélrænni veröld. Andstæða
afskræmingarinnar er óspillt
sveitin og þar er aö finna hjónin
Búa og Freyju, ásamt sveitung-
um sinum. Gerð verksins er
skipt i 24 atriði og i þessari
uppfærslu hefur nær engu verið
breytt um skipan þeirra.
Sviöið er samkomustaður og
má heita Engidalur. Verkiö
hefst á morgunstemmningu og
lýsir upplifunBúa. Freyja kem-
ur að honum heilluðum af
upplifun sinni. Kolur er vitni að
Geimskríms/araunir
Nryja bió: Óvætturin (Alien)
Bandarisk: Argerð 1979. Hand-
rit: Dan O’Bannon. Leikstjóri:
Ridley Scott. Aðalhlutverk'I
Tom Skerritt, Sigourney
Weaver, Ian Holm, Yaphet
Kotto.
Geimskipið Nostromo er á
leið til jarðarinnar úr langferð.
Ahöfnin liggur i frysti og vaknar
fyrst þegar geimfarið er aö
nálgast áfangastað. Um leið
berast þau boö, að stefnunni
skuli breytt til aö athuga um
einkennilegar merkjasendingar
frá óbyggðri stjörnu. Geim
skipiö lendir siöan á þessari
stjörnu með þeim afleiðingum
að þar kemur um borð óvættur,
dálitið þreytt saga og maður
verður leiður á að fylgjast með
þvi hver verði drepinn næst.
Stenley Kubrick gerði fyrir
nokkrum árum þá „sæens
figsjón mynd” sem siöan hefur
veriö notuð sem mælikvarði á
slíkar myndir og ber af þeim
eins og gull af eiri. Það fer ekki
á milli mála að Ridley Scott
hefur ætlað sér mikinn hlut
þegar hann geröi „Alien”, þetta
á að vera hryllingsmynd, vis-
indamynd og Iistaverk allt i
sömu andránni og er lofsvert að
menn skuli hafa þvilikan
metnaö, hitt er verra að ekkert
af þessu lukkast fullkomlega,
hryllingurinn er ekki nema i
1 m
Kvikmyndir
eftir Þráin Bertelsson
1 'og Gudjón Arngrímsson
■HH
sem stútar sem næst allri skips-
höfninni og er til bölvunar á
margan hátt uns yfir lýkur.
„Sæens figsjón” eða visinda-
sögur heita ævintýri af þessu
tagi og eru til bæöi góð og vond.
Þetta eru vinsælar sögur eins og
sjá má af þvi að yfirmáta
vondar myndir eins og „Close
Encounters of The Third Kind”
og „Star Wars” hafa fengiö
metaðsókn, enda væri vist eitt-
hvaö bogið viö manneskjurnár
ef þær hefðu ekki áhuga á fram-
tiöinni og ómælisgeimnum.
Ridley Scott heitir maðurinn
sem stjórnar / Alien”. Hann
vakti á sér athygli með mynd-
inni „Duellists” sem er með
eftirtektarveröustu myndum
sem gerðar hafa verið á siðustu
árum, kannski einkum vegna
þeirrar „myndgleði”' sem i
henni rikir. Og eftir þá ágætu
mynd finnst manni raunar
heldur þunnur þrettándi að sjá
„Alien” þvi að þar er á feröinni
rúmu meðallagi, visindin
koma ekki flatt upp á nokkurn
mann og listin er hálfutanveltu
þarna meðan geimskrimslið
bröltir um og drepur fólk.
Búist maöur við miklu verður
maður fyrir vonbrigðum með
„Alion” hins vegar stendur hún
vel fyrir sinu ef maður fer ekki
að gera sérstakar kröfur. Hún
er jafngóð og „Close
Encounters” og „Star Wars”
eöa öllu heldur jafnvond.
Hæstu einkunn er þó óhætt að
gefa þessari mynd fyrir frábæra
kvikmyndatöku og svo leik-
mynd, sem ekki er hægt að
hugsa sér betri. Sömuleiöis er
Scott dáldið glúrinn þegar hann
lætur Ieikkonurnar hegöa sér
eins og venjulegt fólk — i stað
þess að vera fyrst og fremst
huggulegar konur, en það er
yfirleitt hlutskipti leikkvenna i
Hollywood. Scott lætur ógert að
kyngreina og þvi er maður
sárfenginn.
— ÞB.
Leitin að æskunni
Austurbæjarbió: „10”
Bandarisk. Argerö 1980.
Aðalhlutverk: Dudley Moore,
Julie Andrews, Bo Derek.
Ilandrit og leikstjórn: Blake
Edwards.
Eiginlega er það synd og
skömm að mynd þessi skuli
fyrst og fremst þekkt vegna
stúlkunnar Bo Derek. Að visu er
hennar engilfagri kroppur að
nokkru leyti þungamiðja
myndarinnar, en sá misskiln-
ingur virðist rikjandi að hér sé á
ferö létt pornómynd, eitthvaö I
anda Emmanuelle. Svo er alls
ekki. Lengst af sést hvorki
tangur né tetur af Bo Drek.
„10” er fremur kúltiveruö
gamanmynd.og húmorinn er
dálltiö undarieg blanda af
k 1 ámbröndurum og
farsakenndri óheppni. Dudley
Moore, sem eitt sinn var annar
helmingurinn af frægum bresk-
um brandaradúett, Dudley
Moore og Peter Cook, leikur
frægt tónskáid, sem m.a. hefur
fengið nokkra Óskara fyrir
kvikmyndatónlist. Hann er
kominn á miðjan aldur, svolitið
farinn að slappast aö eigin áliti,
þegar hann sér stúlku drauma
sinna bregða fyrir. Myndin
greinir siöan frá kostulegum til-
raunum hans að hafa uppá
henni, og um leið æskufjörinu.
Blake Edwards er orðinn
gamalreyndur leikstjóri, hann á
til dæmis að baki ófáar myndir
um Clouseau lögregluforingja. I
„10” er hann fágaðri og finlegri
en I samvinnunni við Peter
Sellers, og þegar hann leikur sér
aö flókinni atburðarás, eins og
vandræöum tónskáldsins og
vinkonunnar (Julie Andrews)
með aö ná simasambandi kem-
ur Iljós valdhans á miðli sinum.
Þar er allt hárnákvæmt og
hvert atriðið af öðru hittir beint
i mark. Það er þegar Edwards
fer útfyrir gamanið og beinir
athyglinni að alvarlegri hlutum,
breyskleika mannanna, ekki
sist þcirra á miðjum aldri — á
„gráa timabilinu” nýuppgötv-
aða — að böndin losna. Þeir
kaflar verða daufir og svolitið
leiðinlegir.
En i heild er þetta gaman-
mynd i betra lagi, borin uppi af
frækilegum „undirleik” Moore I
aðalhlutverkinu.
— GA
Bo Derek dregur að sér karl-
pening i mynd Austurbæjarbiós.