Helgarpósturinn - 12.06.1981, Blaðsíða 3

Föstudagur 12. júní 1981
he/garpásturinn
beinsson, og sjilkrabill rennur i
hlaðið á nýjan leik. Liðið tekur
viðbragð, — eru vonir manna um
rölega næturvakt að engu orðn-
ar? En það kemur i ljós, að sá
slasaði er drukkinn maður, sem
hafði dottið i' stiganum á Naust-
inu, silfurgrátt hárið er meira og
minna bltíðlitað, en hann er hinn
hressasti og gerir að gamni sinu
við sjdkraflutningamennina, sak-
ar þá um að hafa platað sig i
sjúkrabflinn. Og inni á sárameð-
ferð virðist hann njóta þess að
láta hjúkkurnar stjana við sig og
segir nærri fimmtiu ára gamla
sögu af þvi hvað hann hafi harðan
haus.
Þetta reynist vera eina slysið
sem kemur til kasta næturvakt-
arinnar. Menn anda léttar þegar
hæfilegur timi er liðinn frá lokun
skemmtistaða og ekkert hefur
borist þaðan. Hvitasunnuhelgin
er liðin hjá stórslysalaust.
Tryggvi Þorsteinsson fór upp á
„hánef”, eins og háls-, nef- og
eyrnadeildin er kölluð i daglegu
tali, þar sem þurfti að fjarlægja
brot Ur kindarbeini Ur hálsi konu,
sem hafði verið að snæða sviða-
sultu Ur dós, þvi er lokið um eitt
leytið, og þá fær hann að leggja
sig þar til vinnudagurinn hefst
aftur, klukkan átta um morgun-
inn nema eitthvað sérstakt gerist.
Við förum með Þóri upp á legu-
deild þar sem hann þarf að ganga
frá sjUkraskýrslum um innlagða
sjUklinga fyrir þá sem taka við
næsta dag, bregður sér siðan
smástund inn i bókasafn deildar-
innar og flettir upp nokkrum
slysaeinkennum, sem höfðu borið
fyrir um daginn.
„Það er ekki beint traustvekj-
andi, ef læknirinn hleypur til og
fer að slá upp i bókum. En vitan-
lega er ómögulegt fyrir einn
mann að vita allt, auk þess sem
þróunin er svo hröð, að það sem
var talið gottog gilt i fyrra er orð-
ið Urelt, nyjar uppgötvanir hafa
verið gerðar,” segir Þórir, og
klukkan er orðin fjögur þegar
hann kemur inn á kaffistofu og
fær sér siðasta kaffisopann aður
en hann leggur sig.
Enn eitt kjaraatriðið
„Hér færðu eitt kjaraatriðið,
sem þarf að breyta”, segir hann.
„Ef vaktin er það róleg að við
getum lagt okkur, án þess þó að
mega fara heim, förum við niður i
gæsluvaktarlaun, sem eru mun
lægri en venjuleg yfirvinna”, og
þar með er hann horfinn. En
hjUkrunarliðið stendur vakt
áfram, og þar vantar heldur ekki
áhugann á starfinu. Meðal um-
ræðuefnis það sem eftir er af nótt-
inni er ný btík sem einhver þeirra
hefur komið með: Accident and
Emergency Nursing”. Og af lit-
myndum i þeirri bók að dæma
megum við leikmenn, sem erum
ekki vanir að sjá mikið af blóði,
vera fegnir þvi, að ekki varðstór-
slys i þetta skipti. önnur hefur
tekið með sér skáldsögu:
NURSE, Doctors don’t keep you
alife, we do. Til athugunar fyrir
lækna i kjarabaráttunni!
Vísað heim
En þessari vakt lýkur eins og
öðrum vöktum. Þórir Kolbeins-
son fer á stofugang á legudeild
slysadeildarinnar um niuleytið til
að athuga Hðan sjtiklinga sem
hann hefur tekið á móti — raunar
var enginn lagður inn.' á þessari
siðustu vákt. Helgarpósturinn fær
ekki að fylgjast með vegna hugs-
anlegra trilnaðarsamtala milli
sjiíklinga og lækna. 1 staðinn
býðst Tryggvi til að sýna okkur
deildina seinna um morguninn,
og i' lok þess stofugangs verðum
við vitni að fyrsta dæmi þess, að
sjUklingur sem hefur verið kall-
aður inn til aðgerðar vegna
Þórir Kolbeinsson aðstoðarlæknir
sest loks niöur eftir 14 tfma eril,
en átta tímar eru eftir enn.
meiðslis sem hann hlaut nýlega,
er sendur heim. Það er svæfing-
arliðið sem hefur ákveðið að
sLnji^.engiinema nevðartilfellum.
„Þetta er nU hálf asnalegt.
Maður er bUinn að biðja strák-
greyið að koma og verður svo að
senda hann heim aftur án þess að
gera nokkuð”, segir Tryggvi þeg-
ar við göngum inn i stofuna.
Kannski er strákur hálft i hvoru
feginn, frestur er á illu bestur. En
aðgerðina þarf að gera, hand-
leggurinn erilla Utleikinn og einn
fingur af eftir stóran loftbor, sem
tætti hann í sundur.
Þessi atburður reynist einmitt
einskonar snUningspunktur i
læknadeilunni. Daginn eftir sam-
þykkir samninganefnd læknanna
samkomulagsdrög, en i sömu
svipan samþykkja sérfræðingar
að sinna engu nema neyðartilfell-
um og hafa aðeins vaktir um
helgar, hversu mótsagnakennt
sem það virðist vera.
„Menn eru ósammála i þessu
verkalýðsfélagi eins og öðrum”
segir Tryggvi Þorsteinsson, þeg-
ar við spyrjum hann hverju þetta
sæti.
Ekki allir slasaðir
En á slysadeildinni verður
varla nokkur breyting. Allir sem
þangað leita fá hjálp, þótt biðin sé
stundum löng — og það hvort sem
margir eða fáir eru á biðstofunni.
Þeir sem þar eru sjá nefnilega
ekki þegar sjUkrabilárnir koma
með þá sem eru virkilega slasað-
ir, en að sjálfsögðu ganga þeir
fyrir öllu.
Og þeir sem koma á biðstofuna
eru lfka misjafnlega mikið slas-
aðir— sumir raunar ákaflega lít-
ið, og koma jafnvel á óliklegustu
timum til að láta athuga gömul
sár, eða jafnvel höfuðverk sem
þeir hafa haft dögum saman.
Starfsfólkið er vægast sagt litið
hrifið af slfkum heimsóknum, tel-
ur það vera I verkahring heimilis-
lækna að sjá um slikt. Nógur er
erillinn samt. Hvað sem öllum
kjarakröfum lækna liður er ljóst
af þessari einu nótt sem Helgar-
pósturinn fékk að fylgjast með
störfum fólks á slysadeildinni, að
þar vinna menn fyrir kaupinu
sínu, hvort sem það á svo að vera
hærra eða lægra.
Minna slasaður en á horfðist eftir skellinöðruslys. Hannes Stephensen
aðstoðarlæknir gefur honum leiðbeiningar um lyfjatöku til að koma í
veg fyrir að sýking komi i sárin.
Hafið strax samband við sölumenn okkar. Missið ekki af þessu tækifæri
til að eignast bil á greiðslukjörum sem ekki hafa þekkst fyrr
TRABANTINN
er meiri bíli, en flestir gera ráð fyrir,
en það þekkja þeir sem reynt hafa.
NU GETA ALLIR EIGNAST
OG/
/E
EÐA
A GREIÐSLUKJÖRUM SEM
FLESTIR RÁÐA VIÐ
WARTBURG Station
Einn sem ekki er hræddur við þjóðvegina
Nú kominn með gólfskiptingu
TRABANT/WARTBURG
Vonarlandi v^Sogaveg — Símar 33560 & 37710