Helgarpósturinn - 22.01.1982, Blaðsíða 6

6
Föstudagur 22. janúar 1982 holrjr=irpn<hTrÍni
„Skemmta skrattanum
og skemmta fólki”
Bruni B.B. heitir hópur ungra manna, sem stundar tón-
iist og gjörninga sér og öörum til skemmtunar. Hópurinn
hcfur vakið á sér nokkra athygli að undanförnu með uppá-
tækjum sinum, einkum margfrægu hænsnadrápi við
Vatnsstiginn. Brunamenn eru átta talsins og heita
Kristján, Óinar, Áinundi, Hörður, Björn, Heigi, Finnbogi
og onefndur.
Helgarpósturinn heimsótti piltana i æfingahúsnæöi
þeirra uppi i Mosfellssveit og spurði þá fyrst hvað nafnið á
hljómsveitinni þýddi.
KK: ,,Ég vil taka það fram að nafnið er B-R-U-N-I B.B.
Þetta er nafnið. betta er spurning um visúal hliðina á
týpógrafiu. Siöan látum viö fólkið gera þaö upp við sig
hvað það vill fá út úr þessum bókstöfum, sem við setjum
þarna upp. Það er ekkert meira um það að segja. Takk.
Næsta spurning”.
— Þú sleppur ekki svona billega.
KK: „Prentarðu þetta? Er þetta næsta spurning?
— Það ganga sögur um nafniö og mig langar til að fá
ykkur til að segja mér hvað þetta nafn þýðir.
KK: „Það hafa komið upp hugmyndir um að þetta þýði
einfaldlega Bruni Brunnið Brennt, og það er sennilega of-
an á”.
AS: „Mamma hringdi i mig um daginn og sagði mér frá
þvi, aö hún hefði heyrt einhvers staðar að hljómsveitin
hefði átt að heita Bruni B.B.B.B., sem átti að vera Bruni
barnabarns Bjarna Ben. Ég sagöi við mömmu, að hún og
hennar likar hlytu að vera meiri pönkarar en liðið niðri á
Lækjartorgi. Þetta var þaö ógeðslegasta sem ég hafði
heyrt á ævinni”.
Almenn hneykslun i hópnum.
BR: „Talaðu við Guöna Rúnar Agnarsson. Hann skiröi
nefnilega hljómsveitina”.
KK: „Guöni Runar fékk Ómar Stéíansson til þess aö
hafa gjörning áður en Þeyr byrjuðu að spila. Þeir klipptu
fólk á Sögu, manstu ekki eítir þvi? Hvers vegna ekki að
haía gjörning, þvi gjörningur er alltaf merkilegt fyrirbæri
i okkar þjóðlélagi. ómar féllst á að athuga þessi mál.
Hann var i nýlistadeild Myndlistarskólans sem á að fara
að leggja niður. Hann kom að máli við okkpr sveinasem
vorum meö honum i stúdiói og við ákváðum að kynda upp
með smá gjörningi á undan dagskrá þeirra á Hótel Borg.
Það endaði með þvi, að við tókum lagið Pillur og riða.lag,
sem varð aldrei vinsælt. Við hentum pillum yfir
áhorfendasvæöið og gerðum ýmsar kúnstir, sem mætti
kannski flokka undir gjörninga.
Þarna byrjaði okkar Frankensteinþróun. Guðni býr til
Frankenstein, og við finnum, að það er einhver orka i okk-
ur (nokkrir hlæja). Ómar djöfladýrkandi sá þetta fyrir i
stjörnutarotinu sinu. Við urðum að halda áfram, og við
héldum áfram að skemmta Guöna og skemmta skrattan-
um og skemmta fólki á undan konsertum hjá Guðna nema
hann missir okkur út úr höndunum i Laugardalshöllinni
sem frægt varð. Hann stöðvaöi okkur þar. Prógrammiö
varð of magnaö til að þeir gætu fylgt þvi fram i Laugar-
dalshöllinni þannig aö hann lét bara setja okkur i stein-
inn”.
BR: „Viö gátum ekki hugsað okkur að vera lengur undir
handleiðslu Guðna Rúnars, þannig að við leituðum okkur
aö nýjum gúrú. Þá tók Einar Hákonarson við okkur,
skólastjóri Myndlista- og handiöaskólans.og hvatti okkur
til dáða i hans húsi, undir hans verndarvæng”.
A-f&/ey£ • ?
— Hvað er þetta, sem þið eruð að gera?
Menn eru sammála um, að þeir séu að vinna að tótal art.
KK: „Flettu bara upp i orðabók, þegar þú kemur heim
til þin, tótal art. Við sameinum margar listgreinar i okk-
ar konsertum”.
Og hann nefnir, auk tónlistar, ljóðlist, gjörninga, að
vissu marki leikiist. Aörir nefna keramik og kvikmyndir.
ÓS: „Það má bæta þvi við i sambandi við tótal art, að
það má kalla þetta tótal art indöstri, vegna þess að viö
Brunamenn BB teknir tali
Ógnþrungin augnablik á tónleikum Bruna B.B.: Hænurn-
ar aflifaöar.
Þetta er útskrift á tónleikum Brunamanna I Nýlistasafn-
inu, þar sem skráð er nákvæm timasetning á hverju atriði
fyrir sig.
eftir Guðlaug Bergmundsson
notfærum okkur yfirleitt alhliða listiðnað. Við setjum þaö
aldrei fyrir okkur að nota framleiðslutækni nútimans til
þess að framleiða list”.
KK: „Ég held, að það sé alveg i þessum anda, að ég
segi, að númer eitt er málverkið, það, sem þú málar á
striga lifsins”.
Hér verður að sleppa löngum kafla um listrænuna.
— A þetta að vera fyndið hjá ykkur?
KK: „Finnst þér það vera fyndið, sem ég var að segja?”
— Á vissan hátt.
KK: „Hvað finnst þér fyndiö við það, sem ég var að
segja?”
— Allt.
KK: „Hvað heldur þú? Að við höfum haldið þennan kon-
sert, eins og fjölmiðlar segja, einungis til að geta pyntað
og limlest hænur? Veistu það að konsertinn kostaði
tuttugu þúsund krónur. Mér finnst þetta ekki vera fyndið.
mér er ekki hlátur i huga”.
ÓS: „Það, að þér finnist þetta fyndið, er týpiskt fyrir
hvernig okkar list fúnkerar. Hún verður ekki fyndin fyrr
en áhorfendur fara að hafa hana á milli tannanna eða
eyrnanna. Þá verður hún annað hvort fyndin, sorgleg,
hræðileg eða glæpsamleg. Við höfum heyrt ótal margar
útskýringar á þvi, sem viö gerum og erum alltaf að upp-
götva eitthvaö nýtt frá hendi áhorfenda hvað við erum að
túlka, hvað við erum að gera. Við reynum að halda okkur
algjörlega opnum. Viö tökum aldrei neina afstöðu áður en
við gerum hlutina. Við látum þetta þróast næstum algjör-
lega sjálfkrafa alveg eins og verksmiðja mundi framleiða,
án þess að hugsa nokkurn tima um hvaða siöferöilegan
boöskap það hefur sem viö erum að gera, eða fagurfræði-
legan, visindalegan eöa listrænan. Við komum bara
saman, byrjum að gera eitthvaö, látum það þróast og
koma út af sjálfu sér. Siðan kemur þú og segir: A þetta aö
vera fyndið? Þá segi ég: mér finnst þetta alveg jafn fyndið
og þér”.

cD
Vrj-'4
,-/4
//
— Ómar talar um, aö ekkert sé ákveðið fyrirfram með
boðskap og Kristján talaði áðan um hænsnadrápið. Nú var
þetta hænsnadráp skipulagt fyrirfram, þar sem þær voru
þarna ekki af tilviljun. Hvaöa tilgangi þjónaði það?
Talar nú hver i kapp við annan.
KK: „Þúsegir: þiðdrápuð hænur og hver var tilgangur-
inn með þvi að drepa hænur? Ég vil svara þessari
spurningu þannig að hænsnadrápið sem slikt var fimm til
sex minútna atriði af klukkutima prógrammi. Ef þú vilt
tala um þessar hænur, skaltu bara upplifa þig aftur i tim-
ann og koma á konsertinn hjá okkur til þess að sjá að
hvaða heild þetta atriði stuðlaði”.
HF: „1 sambandi við skipulagninguna á konsertinum
kom fram áðan að ekkert væri ákveðið fyrirfram. 1 upp-
hafi förum við tómir af stað. Konsert, punktur. Siðan för-
um við i að búa til prógramm. Þú spurðir áðan hvort það
væri aldrei neinn boðskapur i hlutunum. A meðan við er-
um að melda með okkur hvað við ætlum að gera, þróast
meö okkur skilningur á þvi sem við erum að gera. t sam-
bandi við þetta hænsnadráp erum viö að túlka hliðstæður
sem eiga sér stað i heiminum. Við sáum það fyrir, að fólk
mundi jafnvel æsa sig út af þessu. Það geröist, fólk blés
þetta út”.
BR: „Hænuatriöið og allur konsertinn var skipulagður
að þvi marki aö framkvæma hugmyndina. Hugmyndin
kom fram og þá var ekkert meira pælt i henni”.
— Þið máttuð búast við þessum viðbrögðum viö hænsna-
drápinu og þvi spyr ég hvort þiö geriö i þvi aö ganga fram
af fólki?
ÓS: „Við gerum i þvi aö sýna fólki það sem okkur finnst
vera mesta uppistaöan i þvi fólki, sem viö erum aö reyna
aö sýna. Við endurspeglum, viö erum bæöi eins og mál-
verk og eins og spegill. Spegill er alltaf hlutlaus, svo ég
vitni i Guðberg Bergsson sem segir i nýrri bók um is-
lenska myndlistarmenn. Hann furöar sig oft á þvi hvers
vegna Vietnamstriðið skyldi hvergi i heiminum endur-
speglast eins vel i myndlist og á Islandi. Þá segir hann
einmitt, að spegillinn sé magiskt galdratæki sem sé hlut-
laust og geti þess vegna séö i gegnum holt og hæöir. Þess
vegna segjum viö: viö sýnum andrúmsloftiö hvað best af
öllum starfandi listhópum á Islandi, vegna þess hve við
erum hlutlausir. Og af þvi aö við erum hlutlausir, getum
við séð i gegnum holt og hæðir”.

— Þetta uppátæki ykkar olli miklu irafári i Myndlistar-
skólanum, og mér skilst aö þið hafið veriö reknir úr skóla
er það rétt?
BR: „Það er eingöngu Einar Hákonarson sem er hálf-
vitinn i þessu sambandi. Hann tekur eitthvert athæfi sem
þeir gera og kemur skólanum ekkert við. Þeir eru i fritima
sinum, t.d. aö drepa nokkrar hænur, og það er engin
ástæða til að reka þá úr skóla fyrir eitthvað sem þeir gera
i fritima sinum. Þaö er svipað og var i Menntaskólanum i
Reykjavik fyrir hálfri öld. Ef fannst vinþefur af einhverj-
um nemanda á réttarballi einhvers staðar á Austurlandi
var hann rekinn úr skóla”.
— Að lokum hvað er á döfinni?
BR: „Við erum að fara að gera sex hljómplatna kassa
sem rétt mer það að verða fyrsta sumarplatan”.
Þá má geta þess að um siöustu helgi kom út snælda með
tónlist Bruna B.B. af tónleikunum i Nýlistasafninu og á
snældunni eru einnig nokkur eldri lög hljómsveitarinnar.
Snældan fæst i hljómplötuverslunum og hjá Brunamönn-
um sjálfum.