Helgarpósturinn - 22.01.1982, Síða 16

16
Föstudagur 22.
Þuriftur Sigurðardóttir og aðalástæöan fyrir þvi
að hún hætti að syngja: synirnir Sigurður Helgi og
Erling Valur.
„Langaði aftur
í skólann”
- segir Svanhildur
Jakobsdóttir
Svanhildur Jakobsdóttir er nafn sem fiestir ættu
að kannast við. Hún hefur sungið og sungið, árum
saman. fyrir áheyrendur á dansieikjum, inná
plötur og i sjónvarpi og útvarpi. Og ennþá er hún
að.
,,Já, ég er ennþá að syngja. Við erum með smá
hljómsveit og tökum að okkur að leika á árs-
hátiðum og barnaböllum og öðrum smáböiium.
Ég er alltaf aö, þó leynt fari núna. Við erum hætt
aö vera i sviðsljósinu, eins og við vorum”, sagði
Svanhildur i samtali við Helgarpóstinn.
— Af hverju byrjaöirðu að syngja i upphafi?
„Það var eiginiega alveg óvart. bað leiddi
svona eitt af ööru. Ég var meö i Rjúkandi ráði,
sem Flosi Ólafsson var með, og var endurflutt i
útvarpinu núna i siðustu viku. Einhverjir músik-
antar hafa liklega heyrt i mér, þvi skömmu seinna
var ég beðin um að syngja, og áður en ég vissi af
var ég komin i þennan hljómsveitabransa,
Allur minn ferill hefur meira og minna verið
háður tilviljunum. Ég giftist Gauknumnáttúrlega
(Ölafi Gauki) og þar af leiöandi hélt ég.áfram. Ég
er að minnsta kosti alis ekki viss um að ég hefði
eftir Guðjón Arngrímsson
HVAR ERU GÖMLU OG GÓÐU
DÆGURLAGASÖNGKONURNAR NÚ?
Helgarpósturinn ræðir við nokkrar þær söngkonur sem
hvað mest voru í sviðsljósinu fyrir um það bil áratug?
'mm
„Hef fengið svo
mikið í staðinn’ ’
- segir Þuríður
Sigurðardóttir
buriður Sigurðardóttir söng árum saman fyrir
islenska danshúsgesti, þar til hún snarhætti fyrir
nokkrum árum. Hún var fyrst spurð af hverju hún
hætti að syngja.
„Mcr var einfaldlega fariðaðþykja þetta þreyt-
andi. Vinnutiminn er afskaplega leiðinlegur til
lengdar, og þar að auki fór ég út í barneignir. Þær
fara ekki vel saman viö lif dægurlagasöngkon-
unnar. Það má segja að ég hafi aðallega verið i
barneignum siðan ég hætti að syngja!”
— En hvernig stóð á þvi að þú fórst að syngja i
upphafi?
„Ætli hafi ekki veriö ætlast til þess af mér. Ég
er nú dóttir pabba mins, Siguröar Ólafssonar,
söngvara. Fyrst kom ég fram á skemmtikvöldi i
Lidó fyrir langa löngu, þar sem veriö var að leita
að krökkum sem gátu sungið. Þannig byrjaði
þetta einhvernveginn”.
— Hvar söngstu svo helst?
„Ég var fyrst með hljómsveit Magnúsar Ingi-
marssonar á Röðli. Alla tið var ég i þessum ball-
bransa, eftir Röðul i bjóðleikhúskjallaranum,
Hótel Loftleiðum og Sögu.”
— Hverskonar tónlist söngstu helst?
„Mér helur alltaf þótt mest gaman að syngja
róleg lög — lallegar ballöður. Mér finnst lika
einna þægilegast að syngja þannig tónlist. En
mest hef ég þó náttúrlega sungið hröð danslög.
Það var það sem ég gerði allan ferilinn. Ég var
alltaf að syngja fyrir dansandi fólk”.
— Þú ert ekkert á leiðinni úti hljómsveitarlifið á
nýjan leik?
„Ég veit það ekki. Það borgar sig vist aldrei að
segja aldrei. Þessi dansmúsikbransi biður ekki
uppá annað en kvöldvinnu, og sem stendur hentar
það mér alls ekki. Það væri miklu fremur að ég
væri til i að reyna mig við söng inná hljómplötur.
A sinum tima söng ég inná nokkrar plötur, en sú
upptaka var fábreytt og i rauninni ekki vandað til
neinnarþeirra. Égkannski sakna þess einna mest
á ferli minum að hafa ekki fengið tækifæri til að
syngja inná vandaða hljómplötu”.
— En hvað með sönginn almennt. Saknarðu þess
að vera ekki i sviðsljósinu?
„Nei.þaðgeri ég ekki. Ég hef fengið svo mikið i
staðinn”.
„Rokkið
skemmtilegast”
- segir Mjöll Hólm
Mjöll Hólm hefur verið dægurlagasöngkona i
um það bil tuttugu ár — og er ekkert á þvi að
hætta. llún er núna i nýstofnaðri hljómsveit, A rás
I. þar sem leikin er danstónlist af mikium krafti.
„lnná milli hafa nú koinið timabil, sem ég hef
ekkert verið að syngja. Ég hef nokkrum sinnum
tekið mér fri frá þessu i kannski eitt ár, eða svo”,
sagði Mjöll i samtali við Helgarpóstinn.
— Hvenær byrjaðirðu að syngja?
Þaö er nú oröiö langt siðan, drottinn minn dýri!
Ég var fimmtán ára þegar ég kom fyrst fram, og
það eru li'klega tuttugu ár siðan. En ég byrjaði
ekki að syngja af neinni alvöru fyrr en ég varð 18
eða 19 ára. Fyrst eftir að ég byrjaði kom ég yfir-
leitt fram sem gesturýmissa hljómsveita, en svo
varð ég söngkona i hljómsveitKarls Lilliendal, og
viö spiluðum iKlúbbnum sex sinnum i viku. Ætli
þaðhafiekki veriðsvona 1963. Annarshefur ferill-
inn verið fjölbreytilegur. Ég hef sungið með
mörgum hljómsveitum, og reyndar tekið mér fri
inná milli, uppi tveggja ára löng.Þaðhefur gengið
á ýmsu. Nú siðast hef ég verið með hljómsveit
unum Ópus, Venus, Goðgá, og nú siðast A rás 1.
— Hvaða tónlist er i mestu uppáhaldi hjá þér:
„Mér hefur nú alltaf fundist rokkið skemmtileg-
ast. Það hefur alltaf verið þannig að maður hefur
sungið vinsælustu lögin á hverjum tima. Þessi ai-
mennu dægurlög. Ég hef aldrei verið i hljómsveit
sem hefur verið að streða við einhverja ákveðna
stefnu”.
Og þú ert ekkert á þvi að hætta þessu i bráðina?
„Nei, að minnsta kosti ekki alveg núna á
næstunni. Þessi kvöldvinna á ágætlega við mig og
meðan aðstæður eru eins og þær eru, bæði pen-
ingalega og að ööru leyti,þá er ég ekkert að hætta.
Meðan ég ersáttvið þetta heldégáfram.”
Mjöll Hólm: Kvöldvinnan á ágætlega við mig
gertþað hefði ég ekki tengst tónlistarlifinu á þann
hátt.
Eftir það hef ég alltaf verið i hljómsveitum með
honum. Okkar blómaskeið var fyrir, og i kringum
1970.” Þá var hljómsveit Ólafs Gauks mjög i
sviðsljósinu.lék jafnanfyrirfulluhúsi,var mikið i
sjónvarpinu og i gegnum tiðina sagði Svanhildur
að hún hefði liklega sungið inná um það bil 10
hljómplötur.
— Hverskonar tónlist heldurðu mest uppá?
„Ég söng og hélt mest uppá þau lög sem ég var
að syngja á hverjum tima — þau lög sem voru vin-
sælust. Mér hefur alltaf fundist mest gaman að
syngja þau lög sem fólkinu finnst mest gaman að
heyra”.
— Hvað gerirðu núna, fyrir utan að syngja?
„Ég er á þriðja vetri i öldungadeildinni við
Menntaskólann i Hamrahlið. Ég er ákveðin i að
vera þa: áfram um sinn. Þetta byrjaði svona i
rælni, mig langaði að prufa hvernig það væri að
setjast . aftur á skólabekk, en svo fannst mér
miklu skemmtilegra en ég átti von á”.
— Langar þig aítur i sviðsljósið, — sérðu eftir
öllu því sem gekk á á blómaskeiöi hljómsveitar
Ólafs Gauks?
„Nei, ekki get ég nú sagt það. Ég er nú náttúr-
lega pinuiitið i sviösljósinu ennþá, og finnst
gaman að þvi.Annars mundi ég ekki vera i þessu.
Það er meðþetta eins og svo margt annað að þetta
er ágætt i hófi.
Ég var orðin ægilega leiö á þessu á timabili, ein-
mitt þegar sem mest gekk á. En núna hef ég
afskaplega gaman.af* þessu. Það er nauðsynlegt
að halda sig við efnið!”
myndir: Jim Smart
Svanhildur: Ég var orðin ægilegá leið á þessu á