Helgarpósturinn - 05.11.1982, Page 6

Mannræktarstöð
á Bergþórshvoli?
- undir stjóm Maharisma Gunnarayama yoga?
„Mmm, jahmmm, ehemm“,
svaraði Eggert Haukdal þegar
blaðamaður Aðalblaðsins spurði
hann hvort það væri rétt að hann
hefði opnað mannræktarstöð á
bóndabýli sínu að Bergþórshvoli.
Sagði Eggert eitthvað í þá veru
að hann teldi tilvalið fyrir stressað
fólk úr höfuðborginni að fara að
Bergþórshvoli og dvelja þar við
íhugun, byggða á kerfi því sem yfir-
jóginn Maharisma Gunnaraýama
Thorozyvala hefur gert ódauðlegt
með iðkun sinni.
„Uhu“ svarði Eggert einnig þeg
ar hann var spurður hvenær hann
hygðist opna stöðina. En þá var
spurningunni breytt og hann
spurður hvort stöðin yrði opnuð
bráðlega. „Mhm", sagði Eggert.
Samkvæmt því sem Aðalblaðinu
skyldist á Eggert, byggist þetta
kerfi á annarsvegar öflugum útrás-
arhreyfingum og orkulosandi
sjálfsprottnum öndunaræfingum
og hinsvegar stöðugum lestri
greina og ræða eftir yogann sem
koma út nú í jólabókaflóðinu.
Er heilsuhælið einkum hugsað
fyrir Gunnarsarminn svokallaða, á
meðan sá mannskapur endist, en
eftir að allir í honum hafa fengið
innblástur verður stöðin opin fyrir
almenning. Sá opnunardagur verð-
ur eftir tvær vikur.
Eggert Haukdal er loksins kom-
inn á rétta hillu.
Frábært gengi atvinnu
mannanna okkar
„Þessi eymsli Arnórs Guðjohn-
sen eru afar erfið“, sagði hinn
heimsfrægi skurðlæknir, dr. Kníe-
blöber í samtali við Aðalblaðið.
„Táin sem er næst lengst til hægri á
vinstri fæti, þ.e. næst minnsta táin,
held ég, er með örlitlum rauðuin
dílum, sem stafa af verulegri togn-
un á liðhandi og sinatcngingum“,
sagði læknirinn og taldi hann mjög
tvísýnt um hvort Anrór þyrfti að
leggjast á skurðarborðið.
Miðvallarleikmaðurinn sterki
þ.e. Arnór, sagöi þessi meiösli hafa
háð ser verulega í síðasta leik með
liði sínu Lokeren um síðustu helgi.
„Mér gekk nokkuö vel framan af,
en um miðjan síðári hálfléik fór tá-
in aö segja til sín, svo ég varð aö
ieika á öörum fæti það sem eftir
var".
Það segir nokkuð um styrkleika
Arnórs að þó hann hafi hoppaö á
öðrum fæti um völlinn var hann
kjörinn einn bestu leikmanna Hol-
lands í franska blaðinu „La
Futbol“.
Asgeir Sigurvinsson er enn togn-
aður í nára, nema ef búið er að
skera, Pétur Ormslev er enn í
hjólastól, Pétur Pétursson losn-
ar úr gifsinu um aðra helgi og
Kísilmálmvinnslan:
S’tjórn Kísilmálmvinnslunnar er
nú koniin til landsins eftir tveggja
vikna erfiða vinnufcrð til frönsku
Rivierunnar, þar sem gerigið var
frá mörgum erlTðum niálum.
Mun stjórnin taka sér hvíld hét
heima í einn mánuð, en þá verðut
haldið til Rio De Janero í Brasil-
Atli Eðvaldsson er enn vankaður
eftir höfuðhöggið sem hann hlaut
í leik með liði sínu í síðustu
viku. Lárus Guðmundsson er í
leikbanni
íu, á kjötkveðjuháttðina sem þá
verður haldin, til að kanna leiðir til
að efla starfsþrek verkamannanna
sem vonandi koma einhverntíma-
til með að vinna fyrir stjórnina.
Eftir förina til Rio verður staldrað
örstutt við í hressingarhæli á Mi-
ami, en þaðan haldið beint á erfiða
fundi í Amsterdam.
STJÓRNIN KANN-
AR STARFSÞREK
unarverðar í öðru samhengi.
í sinni fyrstu bók, „Ó það er
dýrlegt að drottna", rekur Guð-
mundur Sæmundsson hvernig fé-
lagslegar hreyfingar hafa þróast á
íslandi síðan á árunum fyrir stríð,
enda hefur hann kynnt sér þau
mál að einhverju leyti. Er gleði-
legt til þess að vita að Guðmund-
ur Sæmundsson skuli hafa áhuga
á þessum málum.
Málefni aðila vinnumarkaðar-
ins hafa ekki verið fyrirferðar-
Ó þad er dýr-
legt að hakka
Ungur maður, Guðmundur
Sæmundsson að nafni, sendi frá
sérsínafyrstubókumdaginn, „Ó
það er dýrlegt að drottna." Er
þetta hans fyrsta bók, eins og ég
sagði áðan. Guðmundur Sæm-
undsson er ungur maður sem
numið hefur íslensku við Háskóla
Bókmenntir
eftir Guð-
mund J. Guð-
mundsson
íslands, og fengist við kennslu og
ýmis störf önnur síðan hann lauk
námi, þar til hann sendir nú frá
sér fyrstu bók sína, „Ó það er
dýrlegt að drottna." Erætlun mín
að fjalla nokkuð um bókina í
þessum ritdómi.
í þessari fyrstu bók sinni fjallar
Guðmundur um atvinnulífið í
víöu samhengi. Guðmundur hef-
ur lesið íslensku við háskólann og
kemur það vel fram í texta hans
sem víða er vel skrifaður. Verður
Guðmundi tíðrætt um atvinnu-
lífið í bókinni, einkum þá hlið er
snýr að aðilum vinnumarkaðar-
ins. Eru suptar athugasemdir
hans um nokkra þá aðíla er tengj-
ast atvinnulífinu nokkuð athug-
mikil í jólabókaflóðinu, svo það
er fengur að bók Guðmundar
Sæmundssonar. Þess asna. í
bókinni, sem er greinilega hans
frumraun, fjallar hann um
atvinnulífið, eins og ég er nú þeg-
ar búinn að segja og bendir þar á
ýmislegt sem athuga mætti nánar.
Bókin er snoturlega upp sett og
stafsetningarvillur eru fáar, enda
er fíflið með háskólagráðu í ís-
lensku, eins og ég er margbúinn
að tyggja í ykkur, lesendur góðir.
Guðmundur „rembingur“
Sæmundsson er ennþá ungur
maður, og greinilegt er af skrifum
hans að hann hefur ekki mikla
þekkingu á því sem hann gerir að
umtalsefni í bók sinni „Ó það er
dýrlegt að drottna.“ Þó þessi
hálfviti hafi verið ruslakall í
nokkra mánuði er hann enginn
verkamaður. Það var bara til að
sýnast. Hann er að þessu öllu til
að vekja athygli á sjálfum sér og
þessi bók er drasl, við nánari yfir-
lestur og lengri umhugsun og
Guðmundur Sæmundsson er
bjáni, eins og glögglega kemur
fram strax á kápu bókarinnar.
Pessi bók og höfundur hennar
eiga hvergi heima nema á rusla-
haugnum. Þetta er ógeð.
Þrátt fyrir ýmsa annmarka,
sem ég hef rekið að nokkru hér
að framan, á Guðmundur fram-
tfðina fyrir sér. En sú framtíð
verður ekki í tengslum við verka-
lýðshreyfinguna. Sannaðu bara
til, you bastard.
LESENDADÁLKURINN
Agnar Þórðarson, rithöf-
undur hringdi:
„Ég vil að gefnu tilefni taka
fram að lcikritið í flokknum um
félagsheimilið sem sýndur verður
á morgun cr ekki það leikrit sem
cg skrifaöi fyrir sjónvarpið. Ég
kannast ékkert við þetta verk."
Jóhanna Sveinbjörns-
dóttir, Krummahóluni,
hringdi:
„Ég vil bara benda á að leikrit-
ið sem sjónvarpið sýndi úr þátt-
unum um félagsheimiiið um dag-
inn er ails ekki leikritið sem ég,
og við hér í blokkinni,sáum. við
könnumst ekkert við þetta verk.“
Jónas Guðmundsson,-
fjöllistamaður, hringdi:
„Ég tek cnn og aftur fram að
leikritiö sem ég skilaði sjónvarp-
inu á sínum tíma hefur ekki enn
vcriðsýnt.svoégviti. Églætekki
fullt fólk æla í mínum verkum, né
brauð gera hitt. Ég kannast ekki
við þetta verk."
Bjarni Svavarsson,
Seljahverfinu hringdi:
„Ég vil taka fram að ég er ný-
fluttur í bæinn og hef ekki kynnt
mér strætókerfið. Nú er ég t.d.
staddur í símakleía og hef ekki
hugmynd um hvernig ég á að
komast heim. Ég kannast ekkert
við mig hérna."
Andrés Indriðason,
stjórnandi upptöku,
hringdi:
„Ég vil taka fram, vegna þeirra
deilna sem orðið hafa vegna sýn-
inga sjónvarpsins á þáttunum um
félagsheimilið að ég hef ekkert
urn málið að segja. Það er mér
óviðkomandi. Ég kann ekki við
svona lagað."
Jón Örn Marinósson
hringdi:
„Ég vil bara taka fram fyrir-
fram til að taka af ailan vafa að ég
kem ekki til með að þekkja mitt
verk t' þátturium um félagsheimil-
ið. Að öðru leyti vil ég ekki
blanda mér inn í þessar deilur. En
ég kem ekki til með að kannast
við þetta verk.“
Pétur Guðfinnsson,
framkvæmdastjóri sjón-
varpsins, hringdi:
„Af marggefnu tilefni vill sjón-
varpið taka fram að þættirnir unt
félagsheimilið sem miklar deilur
hafa spunnist útaf eru alls ekki
þættir sent sjónvarpið hefur verið
að sýna. Við könnumst ekkert
við þessi verk."
Jósef Karlsson, iæknir
hringdi:
„í framhaldi af fyrirspurn hér í
blaðinu í síðustu viku, frá manni
sem leið illa í höfðinu, vil ég taka
fram að við á Landspítalanum
höfum ekki rannsakað svo erfið
slæmskufyrirbrigði. ég kannast
ekki við þennan verk."
Hrafn Gunnlaugsson,
rithöfundur, hringdi:
„Ég vil taka frarn að þeir sjón-
varpsþættir sem til umræöu hafa
verið í fjölmiölum að undantörnu
og gengið hafa undir nafninu Fé-
lagsheimiiið hafa aldrei verið
gerðir, hvað þá sýndir. Öll þessi
umræða er frá mér komin. Mér
datt bara í hug að koma af stað
einhverjum hasar unt mig í blöð-
unum. Ég vona að ég hafi engan
sært. OK? Bless.“