Helgarpósturinn - 01.03.1984, Blaðsíða 10

HP
HELGARPÓSTURINN
Ritstjórar: Árni Þórarinsson
og Ingólfur Margeirsson
Ritstjórnarf ulltrúi:
Hallgrímur Thorsteinsson
Blaðamenn: Egill Helgason
og Sigmundur Ernir Rúnarsson
Útlit: Björgvin Ólafsson
Ljósmyndir: Jim Smart
Handrit og prófarkir:
Hildur Finnsdóttir
Útgefandi: Goðgá h/f.
Framkvaemdastjóri:
Guðmundur H. Jóhannesson
Auglýsingar:
Áslaug G. Nielsen
Skrifstofustjóri:
Ingvar Halldórsson
Innheimta:
Jóhanna Hilmarsdóttir
Afgreiösla: Þóra Nielsen
Lausasöluverð kr. 30.
Ritstjórn og auglýsingar eru
að Ármúla 36, Reykjavík, sími
8-15-11. Afgreiðsla og skrif-
stofa eru að Ármúla 36. Simi
8-15-11.
Setning og umbrot:
Alprent hf.
Prentun: Blaðaprent hf.
Verktakaaðallinn
Ýmsar blikur eru nú á lofti
í kringum starfsemi ís-
lenskra aðalverktaka á Kefla-
víkurflugvelli. Þetta öflug-
asta verktakafyrirtæki lands-
ins hefurnotið rikisverndaðr-
ar einokunar í framkvæmd-
um fyrir bandaríska herinn
hér á landi i bráðum 30 ár. í
þessi 30 ár hefur þykkur
þagnarmúr pólitískrar tor-
tryggni og ríkisverndaðra
einkahagsmuna umlukið
þessa starfsemi. Þetta kann
að fara að breytast. Von er á
ítarlegri skýrslu frá utanríkis-
ráðherra um fyrirtækið innan
fárra vikna.
Ný verktakafyrirtæki hafa
risið upp hér á landi sem
gætu ráðið við verkefnin á
Keflavíkurflugvelli, þrátt fyrir
sérstöðu þessara verkefna.
Flest verktakafyrirtækin
sem voru starfandi í Reykja-
vik og nágrenni upp úr 1950
tóku þátt í stofnun Samein-
aðra verktaka og íslenskra
aðalverktaka, en nú er svo
komið að ekkert hinna nýrri
og sterku fyrirtækja í þessari
grein kemst að í framkvæmd-
um fyrir herinn.
Tilboðin (nýju flugstöðina
eru sjónarspil til að breiðayf-
ir þessa staðreynd og halda
sérréttindum íslenskra aðal-
verktaka óskertum. Ekkert er
nefnilega sennilegra en að
þeir fái á silfurfati þær fram-
kvæmdir við flugstöðina,
sem ekki teljast til bygging-
arinnar sjálfrar. Hér er um að
ræðaframkvæmdirvið tengi-
brautir við flugstöðina, vegi
að henni, bílastæði o.fl. í
þessum framkvæmdum felst
a.m.k. þriðjungur kostnaðar-
ins við flugstöðina.
Annaö knýr á um það að
farið verði rækilega ofaní
saumana á rekstri Islenskra
aðalverktaka. Sú pólitíska
reitaskipting sem stofnun
fyrirtækisins grundvallaðist
áásínum tímaerúrsérgeng-
in og á ekki lengur við í upp-
lýstu þjóðfélagi. Nöfn stjórn-
málaflokkanna sem nú
mynda ríkisstjórn saman
loða enn við íslenska aðal-
verktaka. Meðan svo er verða
allar ákvarðanir þessara
flokka i málefnum herstöðv-
arinnar og varnarsamstarfs-
ins tortryggðar vegna mögu-
legra hagsmunatengsla fyrir-
tækisins og flokkanna.
Aðstandendur íslenskra
aöalverktaka eru meðal auð-
ugustu manna á íslandi. Þeir
hafa makað krókinn i næst-
um þrjá áratugi. í Helgar-
póstinum í dag er ferill eins
stjórnarmanna fyrirtækisins
rakinn og m.a. sýnt fram á
hvernig hann hefur notfært
sér lykilaðstöðu sína hjá fyr-
irtækinu.
10 HELGARPÓSTURINN
BRÉF TIL RITSTJÖRNAR
To beer or
not to beer
Menn eru orðnir sannfærðir um
að bjórinn láti sjá sig innan
skamms, næstum jafn sannfærðir
og sértrúarkássurnar sem bíða eft-
ir Messíasi á járnbrautarstöðvum
og flugvöllum út um allan heim.
Pennarnir hafa verið slíðraðir og
hugsjáendurnir standa uppi verk-
efna- og handabakalausir. Að
skrifa baráttubjórgrein í dag væri
einsog að mótmæla Víetnamstríð-
inu. Það væri hlægilegri tíma-
skekkja en Gísli á Uppsölum.
Svo virðist sem bjóristum hafi
tekist að lyfta þungum augnalok-
um alþingismanna, vekja þá upp
af hassmókinu og veita þeim ein-
hverja sýn inní töfraheima þessa
víðdrukkna og margumhjalaða
drykkjar sem fráleitt ófáir eru
sammála um að sé hressandi, bæt-
andi og kætandi og gefi hraust-
legt, gott og virðulegt útlit að
framanverðu. Og hvaða setuliði
Austurvallarklepps vill ekki vera
einsog þ í laginu.
Engum vafa er undirorpið að
afkoma þjóðarinnar er bundin
þessum miði einsog eftirfarandi
ljóðlínur bera með sér: ,,Ein eilífð-
ar smáþjóð með titrandi tár, sem
tilbiður bjór sinn og deyr." Bjór-
trúarsöfnuðir skilst mér hafi
sprottið upp einsog vídeóbúllur
þar sem menn frelsast í serium
fyrir trúna á lausnara Bjór. Þar er
beðið: ,,Faðir Bjór, þú sem ert að
koma, helgist þitt nafn, ég fæ þig
í ríki.“ Eftir þessu að dæma hafa
menn annaðhvort frelsast undan
Kristi og með einhverjum hætti
komist út úr hans trúlofunarvíta-
hring, eða þá að neytendahópur
hans hafi hreinlega ekki verið
stærri en raun vottar. Dópmang-
arar kirkjunnar virðast ekki hafa
árangur sem erfiði og er gott til
þess að vita. Lýðum virðist vera
Ijóst að Krissi er einn varasamasti
vímugjafi sem menn geta sett ofan
í sig. Hann er öruggari heila-
skemmdarvargur en límið. En
kannski mætti spyrja: Verða
menn heimskir af því að taka inn
trú eða taka þeir inn trú af því þeir
eru heimskir? Eitt er víst að lengi
getur vont versnað. Eitthvað var
Krissi sjálfur að sulla með áfengi á
hérvistardögum sínum, en það
var nú bara glas og glas og ekkert
til að gera veður út af. Bjórinn lét
hann alveg afskiptalausan og
öfugt, og sami bindindismaður
var hann á stelpur, stráka og tó-
bak svo næst verði komist, en
auðvitað færu forleggjarar hans
aldrei að gefa út neitt um slíkt.
Krissi var nú hálfgerður frakka-
maður og ekki er ólíklegt að
Miklatúnshugsanir hafi bærst í
huga hans þegar hann bað eða
skipaði: „Lofið börnunum að
koma til mín,“ en látum það vera.
Nóg um helsarann naglfesta. Ekki
þykir mér óþenkjandi að tekið
verði upp nýtt tímatal hér á klak-
anum með tilkomu bjórsins, en
um það er vitaskuld ekkert hægt
að segja með vissu. Útlendingar
hafa mikið furðað sig á því að hér
skulu vera langar biðraðir fyrir
utan þessar svokölluðu krár og
svo fæst þar enginn bjór. Menn fá
ekki einu sinni að syngja mæ
bónní is óver ðí ósjon. I Islending-
um er sjálfsbjargarviðleitnin svo
sterk að þeir éta skít ef þeir fá ekki
mat. Sjáum hvað gerist ef kjör
hinna lægst launuðu verða ekki
bætt.
Okkur ber að þakka þeim ósér-
hlífnu frelsishugsjónastríðshetjum
sem leitt hafa íslensku þjóðina til
sigurs í bjórbaráttunni. Margir
hafa lagt hönd á plóginn, en eng-
inn dregur í efa að þar fer fremstur
í flokki hinn óviðjafnaniegi, elju-
sami, þrautseigi eldhugi og fram-
sækjandi: Halldór Kristjánsson frá
Kirkjubóli, Jón Sigurðsson okkar
tíma. Gefum honurn gott axlar-
klapp. Allir vita að Halldór er
skarpgáfaður og víðsýnn tiðaran-
dans maður og þessvegna hefur
ekki hvarflað að neinum að hugur
hafi fylgt máli í greinum hans. Oll-
um er Ijóst að hann setti sig aðeins
í stellingar bjórmótmælandans til
að sýna hve hlálegur siíkur mál-
staður væri og það tókst honum
svo eftirminnilega að óhætt er að
segja að enginn hafi unnið bjórn-
um meira gagn. Honum er að
þakka að ekki er lengra til krúsar-
ans en jólanna, ef allt fer sem horf-
ir. Einstaka bjórverji hefur ekki
skilið þessa baráttutækni Halla og
mótmælt honum sem andstæð-
ingi. Má þar nefna Ásgeir Hvíta-
skáld sem ég í mínum aulahúmor
kalla stundum Ásgeir skítaskáld,
en auðvitað meina ég ekkert með
því. Ásgeir er nefnilega ákaflega
fínt skáld og það er alveg auðsjá-
anlegt af kvæðum hans, sögum og
greinum að þar er góður drykkju-
maður á ferðinni. Svona gæti
enginn skrifað nema undir áhrif-
um áfengis. En spurningin er:
Gerði drykkjan hann að skáldi eða
gerðu skrifin hann að drykkju-
manni? Þessari spurningu skulu
menn velta fyrir sér meðan þeir
tala íslenska tungu og hugsa ís-
lenska hugsun, ekki aðeins bók-
menntafræðingar heldur líka
venjulegir menn. Annars þarf
ekki að ráðieggja íslendingum
vangaveltur í þessum dúr. Mér
virðist þeir að öllu jöfnu hafa
miklu meiri áhuga á brennivíns-
svolgri þjóðskáldanna en kvæð-
um, en það er svo sem ekkert
undarlegt þegar nánar er að gætt.
Það að keyra undir áhrifum
áfengis og yrkja undir áhrifum
skáfda er hvorttveggja lögbrot á
sinn hátt, þótt ljóðyrkjumennirnir
þurfi ekki að óttast skírteinismissi
og fjársekt. Löghlýðnir menn
yrkja undir áhrifum áfengis. Ég
get ekki ímyndað mér að nokkrir
menn séu hættulegri í umferðinni
en Krissistar. Þeir geta átt það til í
keyrslu að spenna greipar fyrir
aftan hnakka „einsog“ fangar,
halla sér aftur í sæluvímu og láta
Hann ráða ferðinni.
En Krissi kann auðvitað ekki á
bíla frekar en gúmmíverjur og þó
svo hann væri betur að sér en-
ökukennari þá hefði hann annað
við tímann að gera en að rúnta um
bæinn fyrir Pésa og Palla. Hann
hefur í nógu öðru að snúast og það
verða börn hans að gera sér ijóst.
Skáld og vín. Þetta eru samt-
vinnaðri orð en Albert og hundur,
ef grunnt skal tekið í árinni. Mikið
óskap- voða- ægi- og afskaplega
væri nú annars gaman ef það væri
til eins mikið af góðum krúsara
hér á landi og vondum skáldum.
Þá yrði sennilega ferðast um á bát-
um og fólk myndi spyrja með
réttu: Má ég fljóta með? Éin stök
staka i rest til hressingar:
Eg er rola, rugludallur,
rœfilstuska, fáráðlingur.
Ég er dóni, drullusokkur,
dœmigerður íslendingur.
Gangið og akið varlega á guðs
órannsakanlegum vegum,
Suerrir Stormsker
rithöfundur
Bönn
— ekki börn
I síðasta Hringborði varð leið-
inda prentvilla. Þar sem höfund-
urinn, Sigríður Halldórsdóttir,
hafði skrifað bönn varð börn í
prentun. Rétt er setningin svona:
Vonandi fáum við svo að vera í
friði fyrir afskiptasömum útlend-
ingum, enda ekki búin að leggja
svo lítið á okkur að auglýsa okkur
sem fanatískar grámyglur sem
elska bönn eins og hundur kval-
ara sinn.
Sækjum — Sendum
— Aðeins að hringja —
Nýir og sparneytnir bílar.
riT?VCTD Bllaloiga
I olll Carrental
Borgartún 24 (hom Núatúns)
Sími 11015, á kvöldin 22434.
Tegund og árgerð
daggj.
Kmgj.
Lada 1500 station
argerð 1984.
500
5,00
Opel Kadett (framdrif)
árgerð 1983.
600
6,00
Lada Sþort jeppar
árgerð 1984.
800
8,00
Allt verð er án söluskatts og bensins.
V
Gaukur á Stöng veitingahús,
Tryggvagötu 22, sími 11556