Helgarpósturinn - 01.03.1984, Blaðsíða 12

GRÁSÍÐA
Á leið í Kökuhúsið
Sem framhald af síðustu Grá-
síðu stóðu konur á þingi saman
á þingi við pylsuvagninn og
ræddu um hjartavitið í Albert
sem höfuð hans þekkti ekki, og
Guðrún Helga sagði:
Ég vildi að hægt væri að
koma hjartavitinu úr Albert í
höfuðið á Gvendi J. því hann
hefur hvorugt lengur, höfuð- eða
hjartavit, en andatrúartónn Jóns
Auðuns streymir úr munni hans,
blandaður mærð sem kemur ef-
laust frá lifrinni í honum.
Sverrir Hermannsson átti leið
fram hjá og með því hann er tal-
inn vera andlegur læknir Alþing-
is langaði Guðrúnu að spyrja um
vitsmunaflutning.
Er hægt að flytja vit á milli líf-
færa? spurði hún.
Mér er ekki til Zunnar boðið,
svaraði Sverrir. En færum okkur
ef þið viljið yfir á Kökuhúsið.
Hér er alröng notkun forsetn-
ingarinnar á, sagði Sigríður
Dúna. Hið rétta er ,,í Kökuhús-
ið“.
Jeg er ekki aðeins z-málaráð-
herra heldur Iíka forsetningaráð-
herra, sagði Sverrir. Og má ég
spurja, Sigríður, sitjum við á Al-
þingi eða sitjum við í því?
Mér finnst forsetningaráðherr-
ann vilja sitja bæði í og á öllu,
sagði Geir.
Menntamálaráðherra brosti
því hlédræga meyjarbrosi sem
aðeins dúkkulísur ná á dönskum
haframjölspökkum, þótt engar
séu þær mjölkisurnar heldur
þræl-íhaldssamar, og hún sagði:
I og á kemur í einn stað niður
ef hann er sæmilegur og siðsam-
ur.
Ég mundi telja, sagði Stein-
grímur Hermannsson, að þetta
færi allt eftir hugarfarinu, hvort
setið er í eða á. Setan skiptir
öllu máli.
Já, þið í Framsókn haldið að
hugarfarið sé í setu fólks, sagði
Svavar. Það eru hinir svo
nefndu aftanþankar Framsóknar
sem þið eruð frægir fyrir, eftir
að þið komust upp á þriðju leið-
ina. Þótt allt reiðstand ykkar sé
eins og í rás tvö bæði hjá Ríkis-
útvarpinu og öðrum. . .
Ég þoli engar sneiðar frá þér,
Svavar, sagði Steingrímur. Ég
held að þið í Alþýðubandalaginu
hafið hirt upp aftaníossana sem
við í Framsókn hristum af okk-
ur. Hitt er annað mál hvort þeir
eru í sömu rás í einkamálum sín-
um og stjórnmálum. Mín vegna
mega menn vera í rás tvö bæði í
andlegum og líkamlegum efnum.
Ég skal ósagt láta hvort rásahjal-
ið hjá Tímanum sé heilbrigt.
Heyr fyrir því, sagði Geir.
Guðrún fór nú að ræskja sig
og kalla þingmennina stráka.
Mig skiptir mestu að Guð-
mundur fái vitsmunaflutning, ‘
sagði hún. Samt vil ég ekki að
kokhreysti hans og vit fari í
neðra kokið, Sverrir. En ef þú
vilt ræða máiið verður mér
sama hvort við færum okkur
yfir á, í eða bara á Kökuhúsið.
Ég færi mig ekki yfir á neitt,
sagði Sigríður Dúna. Það kann
að vera rétt séð frá sjónarmiði
karlmannsins og í stjórnmála-
merkingu, en málfræðilega er
það rangt og ókvenlegt.
Steingrímur opnaði munn-
inn.
Nei, bað Guðrún. Farðu ekki
að segja, Steingrímur, að það
verði hver maður að taka
ákvörðun fyrir sig, eins og þér
er tamt, þegar þú veist að við
tökum ákvarðanir fyrir alla þjóð-
ina.
Það voru alls ekki mín orð,
sagði Steingrímur og ætlaði að
halda áfram í „sínum dúr", í
þeim mikla Framsóknardúr sem
er engin NEP—stefna í anda
Leníns: tvö spor fram og eitt aft-
ur, eins og Ólafur Jóhannesson
sagði í frægri ræðu, þegar hann
tók við Gullbollunni í Strass-
borg, en orð hans köfnuðu í
þegjandi látum þingmanna sem
opna aldrei munninn á Alþingi
og eru ekki heldur með neitt
þingstigamakk. Nú vildu þeir
ólmir komast að Grásíöu pylsu-
vagnsins.
Svavar og Guðrún snerust til
varnar, einnig Steingrímur og
Geir, Albert og menntamálaráð-
herra (með fínlegt Mikka Mús-
bros á vör).
Öll vörðu þau Grásíðu pylsu-
vagnsins, svo hinn þögli meiri-
hluti Alþingis kæfði ekki síðuna
með þögninni.
Nei, sagði menntamálaráð-
herra fínlega. Ef þið opnið aldrei
munninn á Alþingi komist þið
aldrei að Grásíðunni.
Þá varð hinum þögla meiri-
hluta að orði, eins og það kæmi
úr almennri skoðun almennings:
Þú ætlar að fara með okkur
eins og Úlfar Þormóðsson og
Spegilinn. Líkt og almenningur
höldum við að bannið sé runnið
undan rifjum þínum.
En Mikka Mús-brosið fór ekki
af vörum menntamálaráðherra
fremur en af kanínunni þegar
hún er búin með gulrótina. Og
þess vegna komst hinn þöguli
meirihluti Alþingis ekki að Grá-
síðunni. Hann vissi ekki að bros-
ið er besta vopnið og verjan,
einkum rifjanna.
MATKRAKAN
,,Etið, vinir,
eftir Jóhönnu Sveinsdóttur
drekkið og gjörist ástdrukknir“
I þjóðarþrotabúi sem okkar ber brýna
nauðsyn til að launþegar trúi eftirfarandi:
— að vinnan göfgi manninn;
— das Arbeit macht frei;
— að launin, burtséð frá krónutölu, gefi
manninum lifibrauð sem haldi honum gang-
andi sem sköpunarverki;
— að hver dagur sem við þraukum í þessu
harðbýla menningarlandi sé kraftaverk;
— að örlög þjóðar ráðist af hvunndags-
kosti hennar.
Síðasta slaðhæfingin gefur kartöflu- og
fiskisúpupredikunum mínum tilgang. Hún er
sótt til franska hæstaréttardómarans Brillat-
Savarin (1775-1826) sem var eldhúsfílósóf
fram í fingurgóma. Hann gat af sér ritið La
physiologie du gout sem menn hafa óspart
vitnað til síðan m.a til að réttlæta að það sé
allt í góðu lagi með það að vera mataróður
— skrifa mataróð um mataræði — fyrst
franskur hæstaréttardómari gat gert það.
Þó að Brillat-Savarin skrifi þjóðfélagsstöðu
sinni samkvæmt meira um ,,eðlari“ kost en
kartöflur og grjón, finnst mér að við getum
vel íhugað sum þeirra spakmæla sem hann
setur fram í formála bókar sinnar, t.a.m.:
IV. Segðu mér hvað þú borðar og þá skal
ég segja þér hvað þú ert.
VII. Fólk nýtur unaðar matseldar á hvaða
aldri sem er, við hvers kyns aðstæður,
í öllum löndum, dag hvern; þá nautn
má dýpka sem aðrar nautnir, en hún
verður mörgum síðasta hálmstráið,
eða haldreipi öllu heldur, er þeir hafa
þrumað til þrautar á öðrum þráreip-
um.
VIII. Matborðið er eini staðurinn þar sem
manni leiðist aldrei fyrsta klukku-
tímann.
IX. Uppgötvun nýs réttar skiptir velferð
mannkyns meira máli en uppgötvun
nýrrar stjörnu.
XIV, Eftirréttur án osts er eins og falleg
kona sem á vantar annað augað.
(svo!)
XVIII. Sá sem býður vinum sínum í mat án
þess að leggja hjarta sitt og sál í mat-
seldina.á alls ekki skilið að eiga vini.
Með réttu hugarfari og hjartalagi má
breyta þrotabúi í gnægtabú. Einmitt á þess-
um útmánuðum getur skipt sköpum að elska
náunga sína, halda þeim gestaboð þar sem
við etum, drekkum og gjörumst ástdrukkin
uns við getum lesið kryddjurtir úr balsam-
beðum kinna okkar heittelskuðu að hætti
Ljóðaljóðanna . . Vera kanna að það afstýri
einhverjum sálarháskanum. Og við þurfum
ekki að kosta til miklum peningum ef við
setjum fram matseðil á borð við þennan:
Eggjapúns alias ástardrykkur
Grænmetissúpa bóndakonunnar ásamt
maísbrauði
Sagogrjónabúðingur
Verði ykkur að góðu!
Eggjapúns
Bjóðið hrollkalda vinina velkomna með
heitu eggjapúnsi. Hér koma tvær uppskriftir
(sem miðast við einn skammt og margfaldist
eftir þörfum); í þeim báðum eru hrá egg og
hunang sem samkvæmt gömlum kokkabók-
um, t.a.m. Casanova, á hvorutveggja að
vera náttúruaukandi og hjartastyrkjandi.
Hráefnahlutföllum má að sjálfsögðu breyta
eftir smekk.
A. 1 dl púrtvín eða sherry
1 dl sjóðandi vatn
1 egg
1 tsk hunang
Þeytið vel saman egg og hunang, hrærið
þá vatninu saman við og að lokum víninu.
B. 1 eggjarauða
3 dl sjóðandi mjólk
2 msk whisky eða brandy
a.m.k. 1 tsk hunang
e.t.v. ögn af kanil eða kardimommum
Þeytið saman eggjarauðu og hunang,
hrærið whisky eða brandy saman við og að
lokum sjóðheitri mjólkinni. Gott er að
krydda púnsið með steyttum kanil eða
kardimommum.
Grænmetissúpa
bóndakonunnar
Þetta er mettandi súpa af frönskum upp-
runa, kennd við bóndakonuna — soupe á la
paysanne. Uppskriftin er handa 6.
40 g beikon
20 g smjör/smjörlíki
1 laukur
1- 2 hvítlauksrif
3 gulrætur
1 sellerístöngull
4 kartöflur
2 púrrur
2 1 grænmetissoð (af teningi, ef vill)
3 msk kartöflustöppuduft eða sósu-
þykkjari
salt og pipar, marjoram og múskat
1 eggjarauða
2 msk rjómi
2- 3 steinseljukvistir
1. Afhýðið kartöflurnar og skerið í litla bita.
Afhýðið og saxið smátt lauk og hvítlauk.
Hreinsið sellerí, púrrur og gulrætur og
skerið í þunnar sneiðar eða litla bita.
2. Skerið beikonið í litla bita og steikið upp
úr smjörinu í potti. Setjið Iauk og hvítlauk
saman við og veltið upp úr feitinni þar til
laukurinn er orðinn gylltur.
3. Setjið nú allt annað grænmeti út í pottinn
ásamt soðinu og sjóðið í u.þ.b. 15 mín.
Þykkið þá súpuna og kryddið.
4. Takið pottinn af hellunni og hrærið sam-
an við súpuna eggjarauðu og rjóma (sem
áður hafa verið þeytt saman með gaffli).
Stráið saxaðri steinselju yfir súpuna og
berið fram með maísbrauðinu hér á eftir
eða öðru góðu brauði.
Maísbrauö
Mig langar til að minna á suðurríska
maísbrauðið sem er eitthvert einfaldasta og
fljótlegasta brauð sem um getur og fer
afskaplega vel við grænmetissúpur.
3 dl maísmjöl
ÍVÍ! dl hveiti
1 tsk salt
2 tsk lyftiduft
2 egg
3 dl mjólk
6 msk smjör eða matarolía
l.Setjið ofninn á 200 gr. Blandið saman
maísmjöli, hveiti, salti og lyftidufti. Þeytið
eggin með gaffli, hrærið mjólkinni saman
við, hellið blöndunni út í þurrefnin og
samlagið vel með sleif.
3. Þegar ofninn er orðinn heitur, setjið þið
feitina í steypujárnspönnu, eldfast leirmót
eða kringlótt, grunnt kökuform, u.þ.b. 25
cm í þvermál, og skellið í ofninn. Þegar
feitin er orðin heit, takið þið formið út úr
ofninum og smyrjið brúnina að innan, en
hrærið því sem eftir er feitinnar saman
við deigið.
4. Setjið nú deigið í formið og bakið í 20-25
mín.
Sagogrjónabúðingur
Tilbrigði við sagogrjónagrautinn vinsæla,
borið fram t.d. með jarðarberjasultu og
þeyttum rjóma.
8 dl mjólk
lVá dl sagogrjón
1 tsk salt
2 msk smjör
1 dlsykur
1 tsk kanelduft
4 tsk rifinn sítrónubörkur
4 eggjaraudur
1. Hellið mjólkinni í þykkbotna pott yfir
miðlungshita. Þegar mjólkin er orðin vel
heit eru grjónin sett út í hana ásamt salti.
Sjóðið með því að hræra stöðugt í pottin-
um í u.þ.b. 10 mín. eða þar til grauturinn
þykknar og grjónin eru orðin glær.
2. Á meðan er ofninn hitaður að 180 gr.
Smyrjið souffléform eða annað álíka,
minnkið hitann undir grautnum og bætið
út í sykri, kanel og sítrónuberki. Sjóðið í
2-3 mín. til viðbótar og hrærið stöðugt í á
meðan. Takið pottinn af hitanum og
hrærið eggjarauðunum saman við.
4. Hellið grautnum í eldfast mótið og bakið
í u.þ.b. 35 mín. eða þar til hann er orðinn
að ljósbrúnum búðingi sem borða má
hvort heldur sem er heitan eða kaldan.
12 HELGARPÓSTURINN