Helgarpósturinn - 21.02.1985, Side 17
LIS
Ásdís Sigurþórsdóttir
við verk sitt „17. júní",
sem málað er með
olíulitum á þrykktan
flöt.
Smartmynd
EG HEF EROTISKA AFSTÖÐU
Asdís Sigurþórsdóttir myndlistarkona og
prestsfrú opnar sýningu í Gallerí Borg
TIL LÍFSINS“
Úlfar Þormóðsson eigandi Gallerí
Borgar við Austurvöll lét þau boð út
ganga til ritstjórnar HP að nk.
fimmtudag (semsé í dag) færi í hönd
æsispennandi opnun: „Erótísk
prestmaddama, sko!“ Þegar blaða-
maður hélt til fundar við listakon-
una bjóst hún helst við virðulegri
eldri konu sem máiaði glötuð tæki-
færi æskuáranna með ljúfsárum
trega. En þegar til kastanna kom
reyndist „maddaman" þrítug og að
vonum ekkert sérlega hrifin af fram-
angreindri einkunnagjöf.
„Að vísu er maðurinn minn, sr.
Flóki Kristinsson, starfandi prestur
á Hólmavík," sagði Ásdís Sigurþórs-
dóttir en svo nefnist listakonan, —
„en auðvitað lít ég fyrst og fremst á
mig sem sjálfstæðan listamann. Ég
kippi mér ekkert upp við það þótt
„erótíska prestmaddaman" falli í
góðan jarðveg hjá Úlfari. Vissulega
má þó segja að ég hafi erótíska af-
stöðu til lífsins. Það er ofur eðlilegt
að í verkum konu á besta aldri sé að
finna einhverja tegund af kvenlegri
erótík. Einstaka fólki finnst sumar
myndir mínar djarfar, þótt ég eigi
bágt með að skilja það. Svo eru aðrir
sem ekki sjá neitt erótískt út úr
þeim, það er kannski jafn undar-
legt."
Við nemum staðar fyrir framan
mynd sem Asdís nefnir Kona með
steinhjarta, nakinni konu með fyrir
framan sig grátt steinhjarta sem hún
hefur stungið ör í gegnum svo úr
blæðir. Blaðamaður hefur á orði að
stellingu konunnar svipi til þess að
hún sé að spila á selló.
„Þetta er eiginlega sú mynd sem
ég er hvað sáttust við,“ segir Asdís.
„En þarna sérðu, maður Iýkur
aldrei fyllilega við mynd. Maður
skilur alltaf eftir einhverja lausa
enda sem áhorfandinn tekur upp og
heldur áfram að vinna úr. Selló, ekki
svo fráleitt..." segir hún brosandi.
„Annars gengur mér oft iila að
vinna út frá nákvæmum skyssum,
a.m.k. helmingurinn af því sem end-
anlega birtist í myndunum er sprott-
inn af ómeðvituðum rótum. Þess
vegna hef ég kannski hallað mér
meira að olíumálverkinu undanfar-
ið. Annars útskrifaðist ég úr grafík-
deild Myndlista- og handíðaskóla
íslands. En grafíkin er seinleg, ég er
yfirleitt svona tvo mánuði að vinna
grafíkmynd. í sumum myndanna á
þessari sýningu hef ég farið nokkurs
konar milliveg á milli grafíkur og
olíumálverks. Þá mála ég yfir
þrykktan grafíkflöt með olíulitum
og næ þá bæði fram persónulegri lit
og misþykkum. Við þetta skapast
skemmtilegar andstæður og áhrif
myndanna verða líka persónulegri,
að ég held.“
Fjórar myndir sem bera allar heit-
ið Ég — þú eru t.d. unnar á þennan
hátt. í þeim tjá sumar útlínurnar
form kvenmannslíkamans en jafn-
framt náttúrunnar. Grunnflöturinn
er dimmblár, stjörnubjartur himinn
og tungl.
„Þarna má greina áhrif umhverf-
isins norður á Hólmavík," segir
Ásdís. „Þar verður algjört myrkur í
skammdeginu sem mér finnst mjög
notalegt. Nóttin vekur með mér
visst frelsi, þá er líka friður fyrir æp-
andi litum. Mér finnst alls ekki rétt
að svartir eða mjög dökkir litir þurfi
að vekja dauðageig."
Ásdís hefur búið á Hólmavík
ásamt manni sínum og dóttur í
nærri tvö ár. „Ég kann afskajúega
vel við mig þar,“ segir hún. „Ég hef
fengið betra næði þar til að vinna að
myndum mínum en hér í Reykjavík.
Það dugar ekki að vera „efnileg“
endalaust. Nú reyni ég að taka af
skarið með þessari sýningu."
Vinnustofa Ásdísar er á sömu
hæð og þvottahúsið. „Þess sér stað
í sumum myndanna," segir hún og
bendir á myndröð sem hún kallar
Rósóttar leiðbeiningar. „Handhægt
að grípa í þetta meðan maður er að
þvo,“ segir hún sposk á svip. Og jú,
jú, þarna eru á ferðinni óvenju
þvottekta fantasíur.
Á sýningu Ásdísar Sigurþórsdótt-
ur í Gallerí Borg, sem samanstendur
af 41 mynd unninni með olíu og
blandaðri tækni er líka að finna til-
brigði við tyggjó sem hún segir að
hafi vakið mikla lukku meðal nem-
enda hennar, en Ásdís kennir mynd-
mennt við Grunnskóla Hóimavíkur.
Svo eru það myndirnar af konum
og flugdrekum á fagurbláum himni
(í morgunsárið?) sem sumpart gefa í
skyn útistandandi ævintýri en sum-
part að úti sé ævintýri...
J.S.
ASTAFLÆKJUR ALFA
OG MANNA
Draumur á Jónsmessunótt eftir Shakespeare í
sameiginlegri uppfœrslu LR og LI
Næstkomandi laugardagskvöld
verður frumsýndur á fjölunum í
Iðnó gamanleikur Shakespeares -
Draumur á Jónsmessunótt. Sýning-
in er sérstæð að því leyti að fyrir ut-
an tólf leikara LR taka þátt í henni
þeir átta nemendur í 4. bekk Leik-
listarskóla Isiands sem útskrifast
þaðan í vor. „Og þeir eru ekki í til
uppfyllingar, heldur eru þeir flestir í
meiriháttar hlutverkum," segir
Stefán Baldursson leikstjóri sýning-
arinnar. „Þannig eru elskendapörin
tvö leikin af þeim Jakobi Þór Einars-
syni, Þresti Leó Gunnarssyni, Rósu
Þórsdóttur og Kolbrúnu Ernu Pét-
ursdóttur, en bragðarefinn Bokka
leikur Þór H. Tulinius."
— Er uppfœrsla þín ad ödru leyti
sérstök?
„Tja, ég veit það nú ekki,“ svarar
Stefán. „Shakespeare er svo mod-
erne að ég held að algjör óþarfi sé
að poppa hann upp. Fólkið í leikrit-
um hans er ótrúlega skylt okkur í
allri hugsun og mannsálin er ævin-
lega söm við sig, ekki síst þegar ást-
in á í hlut eins og er í þessu tilfelli.
Draumur á Jónsmessunótt er fyrst
og fremst ævintýraleikur sem snýst
um ástina og þær flækjur sem af
henni geta leitt, um það hversu óút-
reiknanleg hún getur verið og
hversu stutt er í það að ást snúist
upp i hatur og öfugt. Álfadrottning
og álfakóngur koma þarna mikið
við sögu, ástaflækjurnar hjá þeim
eru síður en svo einfaldari en í
mannheimum."
— Nú taka tuttugu leikarar þátt í
sýningunni oft med miklum bœgsla-
gangi og látum. Hvernig rúmast
þetta á litla svidinu í gamla Idnó?
„Við sperrumst aðeins til að ná
sem mestu rými," segir Stefán Bald-
ursson leikstjóri, „og einföld en
snjöll leikmynd l tars Reynissonar
gerir okkur það ■ift.“
Jafnframt ann. Grétar búning-
ana í sýningunni, lýsinguna sér
Daniel Williamsson um en Jóhann
G. Jóhannsson hefur samið tónlist-
ina. Sumir söngtextanna eru úr þýð-
ingu Helga Hálfdanarsonar en aðra
hefur Karl Ágú: Úlfsson samið.
Aðrir aðalleikendur en þeir sem að
framan greinir eru þau Bríet Héð-
insdóttir og Þorsteinn Gunnarsson í
hlutverkum álfadrottningar og álfa-
kóngs og Gísli Halldórsson sem fer
með hlutverk Spóla.
Þess má að lokum geta að þriðja
og síðasta sýning sem 4. bekkur LÍ
setur upp áður en hann útskrifast í
vor fjallar líka um ástina og flækjur
hennar. En það er splunkunýtt verk
eftir Nínu Björk Árnadóttur, Fugl
sem flaug á snúru, sem Hallmar Sig-
urðsson mun leikstýra. JS
HELGARPÖSTURINN 17