Helgarpósturinn - 10.07.1986, Blaðsíða 2

UNDIR SOLINNI
Hlutafélagið Góðir drengir góðan daginn!
eftir Sigmund Erni Rúnarsson
Það eru allir svo góðir í kringum mann
þessa dagana. Maður bíður bara eftir að rata
á númer sem svarar svipað fyrirsögninni.
Menn eru eitthvað meira en lítið trúaðir.
Heitt og allt í einu.
Það skrifar ekki svo maður í Moggann og
minni blöð að hann taki ekki tuttugu dálk-
sentimetra af tilvitnunum upp úr Spámann-
inum, þaðan af meira af bundnum Hallgrími,
en sýnu mest af Biblíunni og slengi því sam-
an við eigin góðmennsku til að sýna lesend-
um svart á hvítu hvað það er mikið á hreinu
að menn er fæddir góðir og dánir góðir.
Iss, þótt menn misstígi sig öðruhvoru —
bara mannlegt — og prump þótt þeir séu eitt-
hvað að stelast — bara almennt — og hana-
nú. Því, eins og segir í Biblíunni: Sá yðar sem
syndlaus er kasti fyrsta steininum. Eða: Allt
sem þú vilt að aðrir menn gjöri yður, skuluð
þér og þeim gjöra.
Þetta eru aldeilis flottar meiningar sem
menn stráfalla fyrir. Og herma upp á náung-
ann hver öðrum betur. Svona setningar er
„inn“ í dag. Tískan.
Ég veit ekki hvort kirkjusóknin hefur eitt-
hvað aukist, en tel það samt líkiegt — og hitt
þó líklegra að sala Biblíunnar hafi tekið kipp
á þessum aðfaranóttum hundadaga.
Það líklegasta í þessu efni er aftur á móti
gefið: Ég á við að úrklippufyrirtækið Miðlun
— og nú geri ég mér grein fyrir því hvað ég
er allt í einu orðinn jarðbundinn — þurfi
óforvarendis að gefa út sérstakan trúar-
pakka í hópi allra þeirra efnisþátta sem þeir
senda frá sér mánaðarlega af hinum og þess-
um niður- og tilklipptum Hafskipsmálum
samfélagsins. Ég sé fyrir mér nafngiftina á
samantektinni:
Blaðaúrklippur Miðlunar — júlí 1986
TRÚARSKRIF OG ÝMSAR
BIBLÍUTILVITNANIR
Verst að geta ekki sýnt svona útlitslega
hvað pakkinn verður væntanlega bústinn og
pattaralegur.
Þarna mun maður auðvitað fletta upp á
Ellerti, sem heldur að við séum öll svona inn-
réttuð hvort eð er, Magga Bjarnfreðs, sem
hvetur syndlausa liðið til að fara að gjóa aug-
um eftir kastanlegum steini, Halla Blöndal
segja dæmisögur af Samverjunum í sínum
vinahópi og víðar, að maður skemmti sér nú
ekki líka við tilvitnanalestur allra minni
spámanna þessa lands, svo sem þess, sem ný-
lega hafði það af að vitna í ekki færri en ell-
efu heim-, iífs- og guðspekinga á kvartsíðu í
grein sem á íslandsmet í fjölda gæsalappa pr.
dálksentimetra.
Já, guð býr í garðslöngunni, amma.
Talandi um þennan þarna ofan við okkur,
langar mig að fara út í þá sálma sem segja af
fundum mínum við félaga minn að norðan
sem var að Ijúka embættisprófi í guðfræð-
inni hérna í Reykjavík. Við áttum síðast spjall
saman fyrir utan Víði í Austurstrætinu — sem
er Ijótari göngugata landsins, svona svo
maður geri ráð fyrir að gatnamálastjóri reki
augun inn í þessa grein — én við sem sagt
röbbuðum þetta; aðallega um sólina, vorið
og land mitt og þjóð.
En af því að hausinn á okkur var hvort eð
var í þetta gleiðum vinkli frá búknum, bætt-
um við Honum við, svona upplitnir en al-
vörugefnir strákar.
Urðum sammála um að Hann væri ekki
tengdur Hafskipsmálinu.
Já, hann var sem sagt að klára, skildist að
eitthvað um tíu brauð væru laus fyrir norðan
sem hann ætlaði að fara að pæla í á næst-
unni. Að vísu mestmegnis hrökkbrauð og
meira að segja eitt flatbrauð, það er að segja
brauð án fjalla næstu kílómetrana, sem
kæmi náttúrulega ekki til greina hjá jafn
sjúkum klifrara og hann væri, fjallamaður-
inn. Guðsfjallamaðurinn.
Þetta væri sem sagt dáldið próblem.
En það væri alltaf lausn að finna, kvaðst
hann ætla og gerði sig svo líklegan til að
byrja dálkaskrif þarna á staðnum, nánast
tónaði: Því segir ekki; leitið og þér munið...
En ég bað hann í guðanna bænum að hlífa
mér, svona í miðbænum að minnsta kosti.
Sem hann og gerði, en kom þá með lausnina
sem hann taldi vera á sínu próblemi, ef það
þá reyndist próblem að fullreyndum brauð-
rannsóknum nyrðra.
Ég var að aka Skeifuna um daginn, sagði
hann. Og hvað heldurðu að ég hafi séð?
Segðu, sagði ég á innsoginu, æstur...
Hvað nema fyrirtæki að nafni Brauð hf!
Nú, hann kvaðst bara hafa droppað inn og
ráðið sig til sumarafleysinga til að byrja með
og skeytti því aftan við þær upplýsingar að
það væri vel mögulegt að hann yrði þarna
eitthvað áfram.
En það er sem sagt að bresta á með hunda-
dögum. Trúarhitinn helst væntanlega langt
ofan lofthita næstu vikurnar, að minnsta
kosti jafn lengi og hægt verður að finna nýjar
tilvitnanir í guðsbækur og leggja út af þeim
í angurværum drengskapartón.
Og þótt menn brenni sig kannski eitthvað
lítillega á þessu öllu saman, er ekkert að ótt-
ast...
Því eins og Megas segir: Guð býr í garð-
slöngunni, amma.
HAUKUR í HORNI
NÝJU VEIÐI-
LEYFIN FRÁ
MARKAÐS-
NEFND:
„Ja, þeir ætla aldeilis
að sýna fjallalömbun-
um tvo í heimana"
2 HELGARPÓSTURINN