Helgarpósturinn - 10.07.1986, Blaðsíða 34

„Er ljóðið neyðarútgangur?“
spyr Gyrðir Elíasson, eitt þeirra skálda sem koma fram á ljóðakvöldi í
Norræna húsinu.
Þessi kröftuglega mynd Ásgeirs Smára Einarssonar ber nafnið Láttann havaða!
Asgeir Smári
sýnir í Hlaovarpanum
Hinn óíormlegi félagsskapur Besti
uinur Ijóðsins hefur sídur en suo
lokad brageyranu, þótt komid sé
fram á sumar, og œtlar sér að
standa fyrir enn einu upplestrar-
kuöldinu nk. miðuikudagskuöld 16.
júlí, í þetta skiptið í Norrœna hús-
inu, og hefst það kl. 21. Mönnum er
sjálfsagt enn í fersku minni síðasta
Ijóðakuöldið sem þessi félagsskapur
stóð fyrir með breiðfylkingu skálda
á Borginni í maí sl. Að þessu sinni
uerður lögð höfuðáhersla á að
kynna uerk yngstu Ijóðakynslóðar-
innar en auk þess munu nokkur
skáld úr „eldri kantinum" koma
fram og uerk tueggja látinna skálda
uerða kynnt.
Þau sem lesa upp úr verkum sín-
um í Norrœna húsinu á miðviku-
dagskvöldið eru Gyrðir Elíasson,
Wilhelm Emilsson, Margrét Lóa
Jónsdóttir, Sjón, Kristján Kristjáns-
son, Hrafn Jökulsson, Vigdís Gríms-
dóttir, Atli lngólfsson, Nína Björk
Árnadóttir og „þorpshöfðinginn"
Jón úr Vör. Þá mun Hrafn Jökulsson
kynna þá Jóhann Jónsson og Suein
framtíðarskáld sem var helsta
skólaskáld MR á árunum 1911-14.
Hann var mjög dáður fyrir drykkju-
skap, kvennafar og skáldskap sem
þá þóttu eftirsóknarverðastir eigin-
leikar hjá ungum mönnum. Bundu
menn miklar vonir við Svein sem
skáld. Þær áttu þó ekki eftir að ræt-
ast þar sem hann fór skömmu síðar
á drykkjumannahæli í Kaupmanna-
höfn og Iifði síðan sem edrú betri-
borgari í Danmörku í þrjátíu ár og
vildi sem minnst hafa af íslending-
um og skáldskap að segja. Viðar
Eggertsson, kynnir kvöldsins, mun
svo lesa úr verkum þeirra Jóhanns
og Sveins. Þá mun Guðjón G. Guð-
mundsson flytja tónlist.
Nokkrir í hópi upplesaranna hafa
nýverið sent frá sér bækur, þar á
meðal Gyrðir Elíasson, sem á dög-
unum sendi frá sér fimmtu ljóðabók
sína á þremur árum, Blind-
flug/Svartflug, í eigin útgáfu.
HP spjallaði við Gyrði og spurði
hann hvort hann leitaöi á ný mið í
þessari bók.
,,Ég er a.m.k. að vona að platan sé
ekki orðin svo rispuð hjá mér að
nálin hjakki bara í sama farinu.
Þetta nýja kver er frábrugðið hinum
að ýmsu leyti; meira og minna sam-
felldur texti út í gegn, reyni að púsla
saman þessa brotasýn sem hefur
„Það er eitthvað gelt og yfirborðskennt
við þessa ákefð, ef menn telja ekki
ómaksins vert að kaupa Ijóðabækur,"
segir Gyrðir Elfasson.
þjakað mig og mína kynslóð, og ég
álít að skili okkur ekki langt áleiðis."
— Pú hefur látið þess getið að
Blindfugl/Suartflug uerði þér hugs-
anlega brú yfir í Söguna með stóru
essi.
„Allavega kláfur. En það er ljóst
að ég er aðeins með hönd á kaðlin-
um, ekki byrjaður að draga mig yfir.
Og ég er víst búinn að hóta sögu-
skriftum áður, án efnda, svo þetta
fer að verða eins og úlfur, úlfur!"
— Ertu kominn í gang með nœsta
uerk?
„Nei. Ég er blessunarlega laus við
það. Enda þykir víst mörgum kom-
inn tími til að ég fari að haga mér
eins og siðaður maður í þessum út-
gáfumálum; hlíti settum kvóta."
— Attu einhuerjar skýringar á
þessum mikla Ijóðaáhuga sem uirö-
ist hafa gripið þjóðina?
„Ég hef nú engar patentskýringar
á því. Kannski leita menn á þessi
mið þegar þjóðfélagið er komið vel
á veg með að gera alla vitlausa; að
þetta sé einskonar neyðarútgangur.
Eða þetta sé allt saman bara svo
skemmtilegt — sem mér finnst nú
raunar hæpin skýring. En það fylgir
leiðinda böggull þessu skammrifi
sem áhuginn er, því allt þetta stúss
og umstang tengt svokölluðu ljóði,
virðist ekki skila sér að neinu leyti í
aukinni sölu ljóðakvera. Það er eitt-
hvað gelt og yfirborðskennt við
þessa ákefð, ef menn telja ekki
ómaksins vert að kaupa ljóðabæk-
ur. Því miður er hægt að setja dæm-
ið upp á mjög einfaldan og við-
skiptalegan hátt:
engin sala
engin skáld.
-JS
Sífellt springa út fleiri blóm íHlað-
uarpanum að Vesturgötu 3, eins og
menn hafa vœntanlega orðið varir
uið. Myndlistarsalur uar þar form-
lega tekinn í notkun 21. júní sl. og
þar stendur nú yfir sýning Ásgeirs
Smára Einarssonar á pastel- og
vatnslitamyndum, svo og olíumál-
uerkum. Asgeir hefur áður haldið
fjórar einkasýningar hérlendis. A
þessari sýningu er m.a. að finna afar
litríkan kúbisma úr reykuísku
skemmtanalífi. Sýningin er opin kl.
16—22 alla daga en henni lýkur á
sunnudagskuöld.
Að sögn Súsönnu Suauarsdóttur,
framkvæmdastjóra Hlaðvarpans,
er myndlistarsalurinn þegar fullbók-
aður langt fram eftir hausti. Föstu-
daginn 18. júlí opnar norska lista-
konan Edna Cers sýningu á batík-
verkum sem hún hefur lokið við að
sýna í Kanada. Hún sækir myndefni
sitt einkum í norrænar fornbók-
menntir og goðafræði. Og þessa
sömu helgi mun Alþýðuleikhúsið
frumsýna í myndiistarsalnum leik-
ritið Hin sterkari eftir Strindberg og
í þeirri sýningu munu batíkverk
Ednu þjóna sem leikmynd.
Síðar í sumar mun Anna Concetta
sýna klippimyndir og málverk, síð-
an munu Helga Egilsdóttir og Örn
Ólafsson verða með samsýningu;
og þá mun Kári Schram, ungur
myndlistarmaður sem hefur verið
við nám í Kína, sýna verk sem hann
hefur unnið þar.
JS
POPP
Af góðum verkum og góðverkum
eftir Ásgeir Tótnasson
MITT LÍF - BAÖÐST EITTHVAÐ
BETRA? — Bjarni Tryggua
Útgefandi: Steinar
Loksins þegar allur dugur virtist endan-
lega úr íslenskri hljómplötuútgáfu kom
skyndilega út níu laga breiðskífa með ung-
um og alls óþekktum tónlistarmanni, Bjarna
Tryggva. Þetta þykja mikil tíðindi þegar
„stóru“ útgefendurnir hafa ekki einungis rif-
að seglin heldur fellt þau að mestu.
Bjarni Tryggva er rúmlega tvítugur Aust-
firðingur sem til þessa hefur aðallega haft at-
vinnu sína af sjómennsku. Lög og texta hefur
hann samið í mörg ár og platan Mitt líf...
hefur í raun verið í smiðum í þrjú ár. Upptök-
urnar hófust þó ekki fyrr en í mars í ár.
Til undirleiks á plötunni valdi Bjarni sér
einvala lið. Rafn Jónsson trommuleikari og
Rúnar Þórisson gítarleikari úr Grafík eru
með í flestum lögum svo og Jakob Magnús-
son bassaleikari og hljómborðsleikarinn lítil-
láti Hjörtur Howser. Einnig koma við sögu
Þorsteinn Magnússon gítarleikari, Þorsteinn
Jónsson sem spilar á hljómborð, Sigurður
Long saxisti og fleiri. Bjarni syngur öll lögin
sjálfur og Bubbi Morthens tekur undir í einu.
Sem sagt: það er hvergi slegið af kröfunum
til að hljóðfæraleikur plötunnar verði sem
bestur. Enda er sú raunin. — Meira að segja
þykja mér áhrif Grafíkur helst til mikil á
stundum. Þar með er ekki sagt að þau áhrif
séu slæm út af fyrir sig en platan er óneitan-
lega Bjarna en ekki Grafíkur.
Bjarni er sjálfur ágætur söngvari og á eftir
að verða enn betri fái hann fleiri tækifæri til
að koma efni sínu á framfæri. Jú, jú, hann
minnir vissulega á Bubba hér og þar en hvað
er svo sem að því? Erum við ekki öll undir
áhrifum frá einum eða öðrum við athafnir
okkar og störf þó að við reynum að breiða
yfir þau með misgóðum árangri?
Lagasmiður er Bjarni Tryggva þokkalegur.
— Engar stórrósir en það stingur ekkert í eyr-
un heldur. Ég hef það á tilfinningunni að
hann leggi mun meiri áherslu á texta sína en
tónsmíðar. Yrkisefni Bjarna eru yfirleitt dap-
urleg. í textunum gætir meira að segja böl-
sýni að hætti gömlu raunsæisskáldanna:
I huga þínum þú fœrð engan frið.
Allt er orðið svart, þú þolir ekki við
hugsanir þínar snúast um allt sem er Ijótt.
Allt sem er illt að þér fœr sótt.
Bjarni Tryggva: „...lofar góðu", að mati Ásgeirs
Tómassonar sem fjallar um fyrstu hljómskífu
þessa Norðfirðings hér á síðunni. Smartmynd.
Bjarna gengur vel að yrkja myndrænt.
Hann hefur hins vegar ekki fullt vald á mál-
inu. Hann kýs að láta ljóðlínurnar ríma og
því gætir neyðarríms hér og þar. Einnig virð-
ist mér Bjarni hafa tilfinningu fyrir ljóðstöf-
um en skortir æfingu til að beita þeim. Þetta
eru atriði sem hægt er að laga til dæmis með
því að fara að dæmi Bubba og ráða sér mál-
farsráðunaut. Séu textar málfarslega réttir,
svo ég tali nú ekki um ef þeir eru rétt kveðnir,
verða þeir mun áhrifameiri en ella.
Mitt líf — bauðst eitthvað betra? er síður en
svo gallalaus plata. En sem fyrsta plata ungs
tónlistarmanns lofar hún góðu um framtíð-
ina. Gamalreyndir popparar eiga auðvitað
sinn þátt í að gera plötuna áheyrilega. Hlutur
Bjarna sjálfs er þó drjúgur Iíka. Og hann ger-
ir áreiðanlega enn betur næst.
INVISIBLE TOUCH - GENESIS
Virgin Records/Steinar
Það virðist vera lögmál að því vinsælli og
virtari sem hljómsveitir og tónlistarmenn
verða þeim mun lengra líður á milli platna.
Þetta er auðvitað ofur eðlilegt. Ríkidæmið
sem fylgir vinsældunum gerir það að verk-
um að menn geta leyft sér að fara sér hægar
við vinnuna/sköpunina en meðan á bratt-
ann er að sækja. Ljúfa lífið tekur einnig sinn
tíma svo og alls kyns áhugamál sem lítill tími
er til að stunda meðan baráttan fyrir frægð
og frama stendur sem hæst. Þessum hæga-
gangi fylgir að eftir plötum þessara tónlistar-
manna er beðið með mikilli eftirvæntingu.
Jafnvel áfergju.
Síðasta Genesisplata kom út árið 1983 eða
fyrir tæpum þremur árum. Ekki get ég sagt
að ég hafi saknað nýju plötunnar stórkost-
lega, hvað þá að ég hafi beðið hennar með
áfergjuglampa í augum. Höfuðpaur Genesis,
Phil Collins, hefur heldur betur verið í sviðs-
ljósinu síðustu árin. Sólóplötur hans eru
orðnar þrjár og auk þess að hljóðrita þær
hefur hann unnið að plötum með ótöluleg-
um fjölda listamanna og rúmlega það undan-
farin ár. Ég man í fljótu bragði eftir Fridu,
Eric Clapton, Adam Ant, Philip Bailey og
Robert Plant. Þessi óstjórnlegi dugnaður
gerir það að verkum að Genesis er eiginlega
orðin óþarft fyrirbæri í poppinu.
Maður á þó ekki að vanþakka það sem vel
er gert. Nóg er nú ruslútgáfan samt. Genesis-
platan nýja, Invisible Touch, er ágæt. Tón-
smíðarnar eru að vísu nokkuð misjafnar —
stundum slappar — en það er bætt upp með
góðum hljóðfæraleik og afbragðs útsetning-
um. Titillagið hefur þegar náð miklum vin-
sældum um allan heim og önnur hafa alla
burði til að slá í gegn líka.
Það er því alls ekki vegna þess að Genesis
sé í afturför sem maður saknar ekkert nýrrar
plötu. Ástæðan er sú ein að maður fær alveg
nægan skammt af Phil Collins svona dags
daglega. Hins vegar er það virkilega sætt af
honum að gleyma ekki gömlum vinum og
samstarfsmönnum eftir að hafa slegið í gegn
í eigin nafni. Invisible Touch er því ekki að-
eins gott verk. Hún er líka góðverk.
34 HELGARPÓSTURINN