Helgarpósturinn - 10.07.1986, Síða 32

Helga Ingólfsdóttir
Sumartónleikar
í Skálholtskirkju
Sumartónleikar í Skálholtskirkju
hófust um sídustu helgi í 12. sinn. Pá
léku Manuela Wiesler og Einar G.
Sveinbjörnsson uerk fyrir flautu og
fiðlu. Aðsókn var gífurlega góð.
Sumartónleikarnir fara þannig
fram að fluttir eru tvennir tónleikar
á laugardegi, síðan eru aðrir þeirra
endurteknir á sunnudeginum á eftir
ásamt því að tónlistarmennirnir
taka þátt í messu á staðnum.
Nú um helgina syngur kór
Menntaskólans við Hamrahlíð und-
ir stjórn Þorgerðar Ingólfsdóttur á
fyrri tónleikunum og Helga Ingólfs-
dóttir leikur einleik á sembal á þeim
síðari og verða þeir endurteknir
sunnudaginn 13. júlí. „Kór Mennta-
skólans við Hamrahiíð mun m.a.
frumflytja verk eftir Hafliða Hall-
grímsson," sagði Helga Ingólfsdóttir
aðspurð um tónleikana. „Reyndar
verða frumflutt tvö verk þessa helgi
því einnig verður frumflutt verk fyr-
ir eirileiksflautu eftir Leif Þórarins-
son. Það er Kolbeinn Bjarnason sem
leikur á flautu á milli þess að kórinn
syngur. Hann leikur tvö verk eftir
Leif. Annars verða á þessum tón-
leikum einungis íslensk kór- og
flautuverk. Við erum að halda
áfram með þá hefð á sumartónleik-
um í Skálholtskirkju að frumflytja
mikið af íslenskum verkm. Nú í
sumar verða þrjú verk frumflutt,
þar af tvö þeirra um næstu helgi.
Ég verð síðan með einleik á seinni
tónleikunum. Ég nefni efnisskrána
Vinaminni. Þetta eru eingöngu tón-
verk sem tónskáld frá 17. og 18. öld
hafa samið í minningu vina sinna,
lifandi eða látinna. Ég spila m.a.
Harmljóð um ungan son Ferdinands
III keisara en sonur hans dó mjög
ungur og verkið var samið í minn-
ingu hans. Einnig spila ég eftirmæli
um mjög þekktan lútuleikara. Síðan
spila ég líka verk sem eru tileinkuð
þekktum samtímamönnum tón-
skáldanna. Inn á milli þessara verka
leik ég tilbrigði samin til hugleiðing-
ar, þau passa þannig vel við. Til-
brigðin tengja dagskrána saman.
Mínir tónleikar verða endurteknir
daginn eftir og í messunni klukkan
fimm taka tónlistarmennirnir þátt í
tónlistarflutningi.
Um síðustu helgi var alveg maka-
laus aðsókn. Á fyrri tónleikunum á
laugardeginum voru um 120 manns
og um 90 manns á þeim seinni. En
á sunnudeginum var allt troðfullt,
það var meira að segja staðið í kirkj-
unni, það hafa verið yfir 200 manns.
Það var mjög ánægjulegt að verða
vitni að því.“
— Hvernig stendur á svona góðri
aðsókn?
„Ég vona að það sé vegna þess að
þessir tónleikar njóti álits. Áð fólk
treysti því að eitthvað gott sé á boð-
stólum. Einnig vill fólk gjarnan
koma í Skálholt. Líka er hljómburður
kirkjunnar alveg í sérflokki hér á
landi. Hann er mjög góður,“ sagði
Helga að lokum.
Sætaferðir eru um helgar á sum-
artónleikana frá BSÍ, lagt er af stað
frá Umferðarmiðstöðinni klukkan
13 tónleikadagana og til baka
klukkan 18.15.
-gpm
Gunnar Óskarsson frá Þorlákshöfn gaf út í gær hljómplötu með tlu frumsömdum
lögum. Þetta er fyrsta plata Gunnars og hann segir að lögin séu mjög fjölbreytt og að-
gengileg. „Ég hef samið öll lögin og alla textana nema við eitt lag; einnig syng ég tvö
laganna. Ég hef sama og ekkert komið nálægt þessu áður, aðeins litillega spilað með
dansböndum í Þorlákshöfn. En þetta er gamall draumur, enda eru lögin frá tíu ára tíma-
bili. Ég er ekkert að stíla inn á neinn ákveðinn hóp. Ég reyni að ná til sem flestra. Þetta
er ekki tormelt tónlist. Ólafur Þórarinsson í stúdíóinu Glóru í Hraungerðishreppi að-
stoðaði mig mikið, útvegaði fólk og annað. Ég vil þakka öllum þeim sem hafa aðstoðað
mig, það hefur verið ómetanlegt," segir Gunnar Óskarsson. Meðal söngvara á plötunni
má nefna þá lcy-menn, Eirík Hauksson og Pálma Gunnarsson.
-gpm
KVIKMYNDIR
eftir Ólaf Angantýsson og Sigmund Erni Rúnarsson
Tálsýnir og
vélabrögö
Háskólabíó: F/X Murder by lllusion
(F/X morðbrellur)
★
Bandarísk. Árgerð 1985
Framleiðendur: Dodi Fayed og Jack
Wiener
Leikstjórn: Robert Mandel
Handrit: Robert T. Megginson og Gregory
Fleeman
Tónlist: Bill Conti
Aðalhlutverk: Bryan Brown, Brian
Dennehy, Roscoe Orman, Diane Venora,
Cliff De Young, Jerry Orbach o.fl.
Grunnhugmyndin að gerð kvikmyndar-
innar er í sjálfu sér býsna skondin: Rollie
Tyler hefur lifibrauð sitt af framleiðslu tál-
mynda þeirra og blekkingarvefja, er nútíma-
manneskjan virðist hafa svo óslökkvandi
þörf fyrir í gráma hvunndagslífsins. Hann er
s.s. einn af hæfari brellumeisturum kvik-
myndaiðnaðarins og sérgrein hans er svið-
setning ýmiss konar mishrottafenginna
dauðsfalla; allt eftir efnum, ástæðum . .. og
perversum þörfum viðkomandi leikstjóra.
Dag nokkurn, þegar hann að loknum vinnu-
degi stendur í því að gera hreint eftir vel-
heppnað fjöldamorð á veitingahúsi, kemur
til hans maður frá dómsmálaráðuneytinu og
stingur því að honum hvort hann væri ekki
tilkippilegur að leggja til starfskrafta sína í
þágu föðurlandsins og setja á svið launmorð
á bófaforingjanum De Franco, svo að sá hinn
sami geti í ró og næði, og óhultur fyrir sam-
starfsmönnum sínum og keppinautum í
greininni, afhjúpað samtök glæpahyskisins
fyrir yfirvöldum. Tyler slær að sjálfsögðu til
og tekur að sér verkefnið. Hann setur morð-
ið á svið í raunverulegu umhverfi... á ítölsk-
um veitingastað að sjálfsögðu, og er honum
sjálfum ætlað að framkvæma verknaðinn,
sem hann og gerir. Hin raunverulega svika-
mylla myndarinnar fer hinsvegar ekki í gang
fyrr en eftir að starfsmenn dómsmálaráðu-
neytisins reyna itrekað að koma Tyler fyrir
kattarnef, eftir að hann hefur framið verkn-
aðinn.
Wallenger lögregluforingja er falin rann-
sókn málsins í þann mund er braut Tylers um
hinar skuggalegri hliðar réttarkerfisins
tekur að gerast helst til um of torsótt fyrir
mann, sem ekki hefur aðra reynslu af undir-
heimunum en þá, er tálmyndir kvikmynda-
iðnaðarins hafa uppá að bjóða. Brátt taka
raunveruleg lík að hrannast upp kringum
veslings Tyler og á meðan Wallenger leitar
orsakanna fyrir þessari auknu slysatíðni og
bráðu dauðsföllum meðal samborgaranna
verður títtnefndur Tyler sér smám saman
meðvitaður um stöðu sína og tekur því upp
baráttuna við illþýðið með sérþekkingu sína
eina að vopni.
Þrátt fyrir að grunnhugmyndin að gerð
þessarar myndar sé bæði skondin og
skemmtileg, þá hefur höfundum hennar
engan veginn tekist að gera sér þann mat úr
henni sem efni stóðu til. Þrátt fyrir ýms góð
tilþrif er handrit hennar þó svo gloppótt og
illa undirbyggt, að heildaráhrifin hljóta að
verða að teljast undir meðallagi. Sem sagt: of
mikið gefið fyrir víst og of margir lausir end-
ar til þess að takast megi að skapa trúverð-
uga mynd af hinum annars á margan hátt
ágætu tilþrifum Tylers í myndinni. Þó svo að
Ástralanum góðkunna, Bryan Brown, hafi
tekist að koma illa skrifuðu hlutverki sínu til-
tölulega sómasamlega frá sér, þá fer ekki
sömu sögum af leikstjóranum Robert Mand-
el og vali hans á leikurum í ýms af minni-
háttar hlutverkum myndarinnar. Þar er væg-
ast sagt heldur flausturslega gengið til verks-
ins og á það ekki minnstan þátt í því hversu
hrapallega hefur til tekist við að koma þess-
ari annars ágætu hugmynd í sýningarhæft
form.
Ó.A.
Upp og
ofanferdir
Bíóhöllin, Níu og hálf vika (916 weeks)
★★★
Bandarísk, árgerð 1986.
Framleiðandi: Anthony Rufus ísaacs og
Zalman King.
Leikstjórn: Adrian Lyne.
Handrit: Patricia Knop og Zalman King
ásamt Söru Kernochan, samkvœmt sam-
nefndri skáldsögu Elizabeth McNeill. Aðal-
leikarar: Mickey Rourke og Kim Basinger.
Mickey og Basinger. Föngulegt fólk. Ymist
hlaupandi í leiðslu, að kyssast á krám, eða
fá'ða undir bilaðri pípulögn í blautum undir-
göngum. Taumlaus ástríða...
Flott skot. Þessi mynd, Níu og hálf vika,
gengst upp í úthugsaðri og afar ljóðrænni
kvikmyndatöku, stundum mjög persónu-
legri. Kvikmyndunin leiðir handritið — efni-
viðinn — en ekki öfugt.
Fyrri mynd Adrian Lyne, Flashdance, fjall-
aði reyndar um ekki neitt, og því kemur það
í sjálfu sér ekki á óvart að inntak þessarar
næstu sé rýrt. Svona upp og ofanferðir!
En auglýsingamaðurinn kann sitt fag frá
því lausnirnar snerust um sekúndur. Því er
ekki að leyna að Níu og hálf vika er unun á
að horfa, hvað myndstjórnina varðar. Augn-
gæti.
Mickey Rourke og Kim Basinger fara vel
með sitt; Rourke, þessi smámælti Dean, sem
reyndar fer vaxandi með hverju nýju hlut-
verki, leikur lævíslega á lægri nötunum;
Basinger þétt.
En það skal svo endurtekið, að saga þessa
pars sem á saman um tæplega tíu vikna
skeið, er efnissnauð, auk þess sem persón-
urnar eru næstum vannýttar, fráleitt fullmót-
aðar. Hráar.
Kvik mynd er þetta hinsvegar.
-SER.
„Auglýsingamaðurinn
kann sitt fag... Níu og
hálf vika er unun á að
horfa hvað mynd-
stjórnina varðar" segir
Sigmundur Ernir m.a. í
umsögn sinni um nýj-
ustu og umtalaðri
mynd Adrian Lyne.
Rourke og Basinger í
rullum slnum á Ijós-
myndinni.
32 HELGARPÓSTURINN