Helgarpósturinn - 02.04.1987, Blaðsíða 3

FYRST OG FREMST
NYLEGA mátti sjá ansi sláandi
fyrirsögn í ,,VestfiröingC', sem er
málgagn Alþýðubandalagsins fyrir
vestan. Hún hljóðaði svo: „Hver
Vestfirðingur burðast með 19
Reykvíkinga á bakinu". Breið
hljóta bökin að vera og Vestfirð-
ingar níðsterkir samkvæmt þessu!
Hér mun vera átt við að Vest-
firðingar muni á næstu árum afla
19 sinnum meira á hvern íbúa en
Reykvíkingar af gjaldeyri í þjóðar-
búið. í næsta blaði ritar síðan alla-
balli af kvenkyni: „Svo er það
blessað flugið. Hvað ættum við að
tala um annað en veðrið ef alltaf
væri hægt að fljúga?" Þetta er
ófögur mynd af Vestfirðingum;
stumrandi um með 19 borgarbúa
á bakinu, stynjandi um veðrið.
UMRÆÐA um stórmarkaðina
hefur verið mjög til umfjöllunar
meðal eigenda smáverslana, sem
álíta að stóru verslanirnar muni
algjörlega kæfa einkaframtakið á
næstunni. Spunnust heitar
umræður um þessi mál og einn
verslunareigandi sagði það geta
orsakað meiri háttar vandræði
fyrir fólk að þurfa að afgreiða sig
sjálft og því ætti fólki að vera ljós
gæði litlu verslananna þar sem
kaupmaðurinn leggur áherslu á að
þjóna viðskiptavinum sínum. Máli
sínu til stuðnings benti verslunar-
eigandinn á að hann hefði fyrir
skömmu verið staddur í stór-
markaði þar sem gömul kona
hefði rétt upp smokka og spurt í
hvaða „stærð þessir væru“. Hún
hafði sem sé ruglast á
herrasokkum og smokkum sem
lágu hlið við hlið og skildi síst af
öllum í þeim hláturgusum sem
gullu við ...
AFGREIÐSLUSTÚLKUR í
lyfjaverslunum eru víst orðnar
ýmsu vanar. Samt henti það eina
þeirra að verða orðlaus um
daginn þegar inn í apótekið kom
maður á besta aldri og sagðist
ætla að fá „einn smokk". Stúlkan
sagðist því miður ekki geta
afgreitt smokka í lausu, þeir væru
bara seldir fimm í pakka.
Maðurinn lét sig hafa það, tók við
pakkanum og borgaði. Opnaði
síðan pakkann og rétti stúlkunni
fjóra smokka. Hún varð hvumsa
og spurði hvers vegna hann gerði
þetta. „Ég þarf ekki nema einn,“
var svarið. „Ég er nefnilega að
reyna að hætta!"
KJAFTSHÖGG Alberts Gud-
mundssonar minnti óneitanlega á
kjaftshögg Arna Johnsens í Sjó-
mannaskólanum um árið. Árni er
samur við sig og ritaði af baráttu-
gleði í blaðið Dagskráin nýlega.
Greinin er í áköfum sóknarstíl:
„Það er ekki nóg að velta hlut-
unum fyrir sér, það þarf að taka af
skarið, hrinda málum fram og
fylgja þeim fast eftir... Það er
kraftur í þessari þjóð okkar. . . til-
búin til þess að berjast fyrir
málum. . . þora að takast á við
nýjar leiðir" og svo framvegis.
Sprengikrafturinn er mikill og má
ráða af honum að Árni vilji helst
sjá landsmenn sína alla með tölu
öskrandi og æpandi í brjáluðum
vígamóð, bítandi í skjaldarrendur,
vegandi mann og annan. En Árni
virðist því miður afskaplega heftur
í núverandi stjórnarsamstarfi, því
hann gefur Framsóknarflokknum
afleita einkunn, hann sé flokkur
sem ,,á fremur heima hugmynda-
fræðilega á freðmýrum austur í
Síberíu.. . því þeir eru svo freðnir
í hugsun þessa flokks að það
kostar okkur ómældan tíma og fé
í lífi okkar lands“. Niðurstaða Árna
er að menn vilji gjarnan halda í
það sem þeir hafa, en „fyrr má nú
rota en dauðrotá'! Og þá bíðum
við bara spennt eftir næstu lotu...
ATKVÆÐIN eru dýrmæt í
augum flokkanna sem bjóða sig
fram, þegar framboðið er langt
umfram eftirspurn. Ekki eitt ein-
asta mögulegt atkvæði má sleppa,
hvar sem það kann annars að vera
statt í heiminum. Dæmi um nálar-
I leit þessa í heystakkinum stóra er
eftirfarandi setning úr auglýsingu í
Reykjanesi: „Sjálfstæðisflokkurinn
; í Keflavík vill sérstaklega óska
eftir því við bæjarbúa að þeir leiti
upplýsinga um aðstandendur, sem
eiga að vera á kjörskrá í Keflavík í
komandi aiþingiskosningum, en
eru búsettir eða dvelja erlendis."
Flokkurinn ætti kannski að fá
Interpol til liðs við sig í atkvæða-
leitinni...
Á FIMMTUDAGSnóttina síð-
ustu hringdi síminn á heimili einu
hér í borg. Húsráðandi vaknaði
upp við vondan draum og datt
ekki annað í hug en eitthvað hefði
komið fyrir í fjölskyldunni. Leit á
klukkuna og sá að hún var að
verða hálf tvö og vinnudagur
daginn eftir. í símanum var maður
sem kynnti sig sem Jón Ólafsson,
sagðist vera að hringja fyrir Borg-
araflokkinn og ætlaði bara að vita
hvort húsráðandi ætlaði ekki
örugglega að kjósa Albert í kosn-
ingunum. Hefur sjálfsagt átt von á
góðum undirtektum þar sem hann
vissi að húsráðandi hafði stutt
Albert í forsetakosningunum og
unnið fyrir hann þá. En varla átti
hann von á þeim viðbrögðum sem
hann fékk: Húsráðandi þuldi upp
128. grein um reglur opinberra
starfsmanna og kvaddi við svo
búið, ákveðinn í að kjósa ekki
flokk sem héldi þeim ósið uppi að
vekja vinnandi fólk um miðjar
nætur til að falast eftir atkvæði í
kosningum sem fram eiga að fara
mánuði síðar. Fyrir þá sem ekki
þekkja hina gagnmerku lagagrein
hljóðar hún svo:
„Brot í opinberu starfi: Ef opin-
ber starfsmaður heimtar, tekur við
eða lætur lofa sér eða öðrum gjöfum
eða öðrum ávinningi, sem hann á
ekki tilkall til, í sambandi við
framkvæmd starfa síns, þá skal
hann sæta varðhaldi eða fangelsi
allt að 6 árum, eða sektum, ef
málsbætur eru."
SMARTSKOT
HELGARPÚSTURINN UMMÆLI VIKUNNAR
Skoðanakönnun
Engin merki svika sér „Lokad — vegna tilgangsleysis"
því síður líkamsmeiðsla. Fylgi Berta eflaust er æðri fyrirgreiðsla. - SKILABOÐ FRÁ FRAMHALDSSKÓLANEMENDUM, I FRil VEGNA KENNARAVERKFALLS, UM MENNTAMÁLARÁÐUNEYTIÐ - RITUÐ A SPJALD SEM FYLGDI ER ÞEIR LOKUÐU DYRUM RÁÐUNEYTISINS MEÐ RAMMGERÐRI KEÐJU.
Niðri. ,
Ertu búinn að
„meika" það?
Sigurjón Sighvatsson
kvikmyndaframleiðandi
„Ja, það er nú það! Eins og oft er sagt í Hollywood þá verður
samningur oft aðalatriðið, en það sem hann fjallar um gleymist.
Ef samningurinn er málið í þessu tilviki þá má alveg segja að
ég sé búinn „að meika það". En ef það eru verkin sem skipta
máli — og að mínu mati er það svo — þá held ég að ég sé dálít-
ið langt frá því. Þótt þetta sé kannski ágætis árangur á íslenskan
mælikvarða þá er maður náttúrlega bara smáfiskur þarna úti,
því verður ekki neitað."
— Hvert er hlutverk framleiðanda?
„Það getur verið mjög mismunandi, allt frá því að vera nokk-
urs konar „bókhaldari" upp í að hafa yfirumsjón með svona
verki. Það er miklu meiri verkaskipting í Hollywood en þekkist
hér eða á hinum Norðurlöndunum, þannig að í minu fyrirtæki
erum við tveir framleiðendur sem fylgjum verkinu eftir frá upp-
hafi til enda. Við komum með hugmynd að kvikmynd og fylgj-
um henni eftir allt í gegn. Við byrjuðum og enduðum þetta
verk."
— Hvernig komust þið f samband við þessi tvö risa-
veldi, MGM og Polygram?
„Polygram hafði gert nokkrar kvikmyndir á sjöunda áratugn-
um og var svo óheppið að tapa 100 milljónum dollara á innan
við tíu árum og hafði nú hug á að fara út í gerð ódýrari kvik-
mynda. Menn gerðu sér grein fyrir að þar væri markaður fyrir
hendi og leituðu eftir tillögum nokkurra aðila, þar á meðal
margra þekktra — og svo okkar, sem þeir þekktu því við höfð-
um gert fyrir þá tónlistarmyndbönd. Við vorum svo heppnir að
okkar tillögu var tekið og þannig hófst þetta. Við sýndum svo
nokkrum stærstu dreifingarfyrirtækjunum myndina óklippta
og tókst að selja hana í vinnslu og dreifingu til MGM."
— Hvað þýðir það fyrir ykkur að komast aö hjó svona
þekktum fyrirtækjum?
„Það er engin spurning að þetta er algjört happdrætti.
Bandaríski kvikmynciaiðnaðurinn skiptist í tvennt: Stóru stúdí-
óin sem ráða dreifingarkerfinu svo til algjörlega og svokallaða
„independenta". Stóru fyrirtækin byggja yfirleitt upp á eigin
framleiðslu og það er sjaldgæft að þau taki myndir frá öðrum
inn í sitt dreifingarkerfi. Árlega kaupa þau kannski í mesta lagi
10 myndir af 300 sem „independentar" framleiða. Ég líki þessu
við happdrætti — og hef því hlotið vinning."
— Svo við snúum okkur að fyrra „starfi". Ertu alveg
hættur í spilamennskunni?
,,Já, ég er alveg hættur. Þetta fullnægir alveg minni tjáningar-
þörf."
— Þú hefur gert tónlistarmyndbönd fyrir þekkta
kappa þarna úti?
„Jú, það er rétt. Ég hafði til dæmis mjög gaman af að vinna
með manni einsog Graham Nash sem var í Crosby, Stills, Nash
& Young og Holliea Þetta voru átrúnaðargoð mín þegar ég var
yngri og þegar ég var í hljómsveitum lá ég yfir plötunum þeirra
alla daga til að læra lögin! Ekki hvarflaði þá að mér að ég ætti
síðar eftir að starfa með þessum mönnum!"
— Ætlarðu að setjast alveg að í Bandaríkjunum?
„Nei, það ætla ég að vona ekki. Ég kem oft hingað heim og
finnst gaman hér. Hins vegar má segja sem svo að varla finnast
meiri andstæður í starfsgrundvelli en ( Hollywood og hér
heima. Ég efa að starfsgrundvöllur fyrir kvikmyndaiðnað sé
nokkurs staðar smærri en hér, þó mér finnist hann á margan
hátt vera ágætur. Það er líka gróska í kvikmyndaiðnaðinum á
íslandi, en aðstæður eru auðvitað gjörólíkar."
— Hvað bíður þín ( framtíðinni?
„Ég tek bara einn dag í einu. Næsta mynd byrjar eftir mánuð
svo það verður nóg að gera."
Á laugardaginn er heimsfrumsýning á kvikmyndinni „Private Investi-
gations". Annar af framleiðendum hennar er enginn annar en Islending-
urinn Sigurjón Sighvatsson sem á sínum tlma gerði garðinn frægan
hér heima með þátttöku sinni í hljómsveitabransanum, m.a. I Brimkló
og Ævintýri. Sigurjón hefur veriö búsettur I Bandarlkjunum meira og
minna síðastliðin átta ár utan þess aö hann dvaldi hér heima um tlma,
bæði við gerð sjónvarpsauglýsinga og uppsetningu „Litlu hryllingsbúð-
arinnar" en hann er jafnframt einn stofnenda Hins leikhússins. Það vek-
ur einnig athygli að Sigurjón hefur gert samning við tvö risafyrirtæki,
Polygram og MGM. MGM kvikmyndafyrirtækið er óþarft að kynna
en rétt er að minna á að Fblygram er næststærsta hljómplötufyrirtæki
heims og gaf m.a. út hljómplötur með tónlistinni úr „Saturday Night
Fever" og „Grease".
HELGARPÓSTURINN 3