Helgarpósturinn - 02.04.1987, Blaðsíða 4

YFIRHEYRSLA
nafn: Ingvi Hrafn Jónsson fæddur: 27.7. 1942 staða Fréttastjóri sjónvarpsins áhugamál Laxveiðar
heimili: Barmahlíð 56 bifreið: Range Rover 82 laun: 100—120 þúsund (með 80 tíma vinnuviku)
heimilishagir: Kvæntur Ragnheiði Söru Hafsteinsdóttur flugfreyju og eiga þau 2 syni
Flokkurinn
að drepa útvarpið
eftir Óskor Guðmundsson myndir Jim Smart
Ingvi Hrafn hefur fengið harkalega gagnrýni á sig vegna viðtals við Albert Guð-
mundsson í sjónvarpinu bæði frá Morgunblaðinu og fleiri aðiljum. Hann íhugaði af-
sögn en hætti við.
— Af hverju sagðirðu ekki af þér?
Vegna þess að ég komst að þeirri niður-
stöðu að ásakanirnar væru ekki á rökum
reistar og kæmu þar að auki úr faglegu gler-
húsi.
— Af hverju segirðu það?
Vegna þess, að Morgunblaðið, stærsta biað
þjóðarinnar, er að reyna að breiða yfir eigin
mistök og vanrækslu með því að koma
meintri sök yfir á aðra.
— Þannig að Morgunblaðið vissi um
atburðina...
Ég er sannfærður um það eftir þau 12 ár
sem ég vann á ritstjórn Morgunblaðsins að
yfirmennirnir þar vissu allt um þennan
fræga þingflokksfund en ákváðu hins vegar
að taka ekki á mál inu fyrr en eftir að HP opn-
aði það.
— Þannig að þú vilt meina að Morgun-
blaðið hafi sjálft brotið trúnað gagnvart
lesendum sínum, en ekki fréttastofa
sjónvarpsins?
Einmitt. Ég tek samt fram, að ég er mikill
Morgunblaðsmaður og vinur ritstjóranna
þar, þó ég telji að þeir hafi ráðist aftan að mér
ódrengilega og óheiðarlega. En einmitt
vegna þessarar vináttu sárnar manni þessi
aðför.
— En Morgunblaðið var ekki eitt um
gagnrýni vegna þessa, heldur fjöimargir
aðrir. Tekur þú ekki mark á gagnrýni?
Alveg hiklaust. Það er fjarri því að ég eða
mínir samstarfsmenn séum yfir gagnrýni
hafnir. í þessu tilfeili tók ég þá ákvörðun að
reyna þessa „rnjúku" leið í þeim tilgangi að
hún væri vænlegri leið til að skila árangri.
Auðvitað var ég klár á því, að þessi aðferð
væri umdeilanleg. Niðurstaðan var líka sú,
að D-listamenn sem enn eru tryggir sínum
flokki og stór hluti stjórnarandstöðunnar var
óánægður með árangurinn, — en svo er hinn
helmingurinn, sem var mjög ánægður. Ég
tók áhættu og ber að sjálfsögðu ábyrgðina.
— Einn stjórnmálaleiðtoginn lýsti
þessu þannig, að þið hefðuð verið eins
og kjölturakkar...?
Blessaður vertu. Mér lenti saman við Jón
Baldvin Hannibalsson fyrir nokkrum árum
þegar ég var þingfréttamaður. Þá kynntist ég
hörku hans og yfirgangi, — og af því að ég
lét ekki undan, þá fór ég sjálfkrafa á aftöku-
listann. Fyrir tveimur árum lýsti hann því yf-
ir að þegar hann næði völdum, þá yrðum við
Jóhannes Nordal fyrstir til að fjúka. Af öllum
þeim klúbbum og félögum sem ég er í, held
ég að ég geti ekki verið jafn stoltur af neinum
og þeim sem ég er í með Jóhannesi Nordal.
Á sama hátt og ég tek gagnrýni Jóns Bald-
vins sem hrós, tel ég það til hróss, þegar ég
sæti gagnrýni manna eins og Hannesar
Hólmsteins.
— En sætir þú erigri gagnrýni innan-
húss. Tók Markús Örn þig ekki á beinið?
Nei. Þú verður að gæta að því að fréttastof-
an er sjálfstæð og sterk eining hér innan-
húss. Okkar sjálfstæði er virt til fullnustu,
enda ekki hægt að reka fréttastofu öðruvísi.
— Lét útvarpsráð heldur ekkert í sér
heyra?
Éinhverjar fréttir hafði ég af því að þeir
hefðu verið að krunka þar um málið og þá
sérstaklega formaður útvarpsráðs, sem teng-
ist valdastofnunum Sjálfstæðisflokksins náið.
Nei, auðvitað kveinka ég mér ekki undan
gagnrýni. Þetta viðtal vann ég eins og öll
önnur störf mín hér á stofnuninni sam-
kvæmt bestu samvisku og af heiðarleika,
sem ég sem fréttamaður tileinka mér í störf-
um.
— Þannig að þú er ekki í Hulduhern-
um?
Nei. í öil þau skipti sem ég hef greitt at-
kvæði í prófkjörum Sjálfstæðisflokksins, en
það hef ég gert sem óflokksbundinn sjálf-
stæðismaður, hef ég aldrei kosið Albert Guð-
mundsson og ætla ekki að kjósa S-listann í
næstu kosningum.
— í Ieiðara Þjóðviljans einu sinni var
ýjað að því að Sjálfstæðisflokkurinn
hefði komið þér fyrir ásamt 2 öðrum yf-
irmönnum til að stjórna þessari stofnun.
Það er ekki að heyra á þér...
Þessi leiðari Össurar Skarphéðinssonar,
sem ég met mikils, ekki sem stjórnmála-
mann heldur fiskeldisfræðing, kallaði fram
bros. Ég var ráðinn fréttastjóri með minni-
hluta atkvæða í útvarpsráði og hlaut atfylgi
aðeins tveggja sjálfstæðismanna, en útvarps-
stjóri valdi mig til starfsins, vegna þess held
ég, að ég hafði sterk meðmæli sem heiðar-
legur blaðamaður. Ég reyni að rísa undir því
trausti í störfum mínum.
— En heldur þú að fréttastofan njóti
trausts meðal áhorfenda?
Já. Skoðanakönnun sem birtist í dag leiðir
í Ijós, að milli 70% og 80% fólks treystir okk-
ur best til að miðla fréttum. Það tel ég að sé
einfaldlega vegna þess að við erum með
bestu fréttamennina. Þetta er fólk sem vinn-
ur mjög sjálfstætt að sínum verkefnum og
við leggjum mikla áherslu á þetta sjálfstæði.
Þú skalt ekki halda að ég sé með einhver
bossalæti hérna, við vinnum þetta saman og
sjálfstætt.
— Óttast þú ekki, eftir að svona harka-
leg gagnrýni hefur komið fram, að
fréttamenn stofnunarinnar veigri sér
við að taka á viðkvæmum málum á næst-
unni?
Nei. Þveröfugt. Við höfum mikinn metnað
og munum taka á öllu fréttnæmu, ekki síður
hér eftir en hingað til. Auðvitað erum við
mannleg og gerum stundum mistök, en <
heildina tekst okkur vel upp.
— Er það rétt að gerðar hafi verið dýr-
ar breytingar á húsnæði fréttastof-
unnar?
Það voru gerðar hér nauðsynlegar breyt-
ingar, sem kosta samkvæmt áætlun um 3
milljónir króna. Þar af mun helmingur nýtast
eftir sem áður þegar við flytjum í nýja húsið.
Ekki bara það heldur felst gífurlegur sparn-
aður í breyttri framleiðslurás þannig að nýt-
ing á mannskap verður mjög mikil. Þessar
breytingar spara fjármagn. Við flytjum eftir
2 til 3 ár í nýja útvarpshúsið.
— Nú er ekki bara mikið umrót í póli-
tíkínni heldur og í fjölmiðlun. Hvernig
finnst þér sjónvarpið standa sig? Nýtist
ykkur þetta sjálfstæði sem þú segir
fréttastofuna hafa?
Þetta er auðvitað opinber stofnun og því
takmarkast sjálfstæði hennar af því. Ég tel að
þess vegna sé eðlilegt að það sé eftirlit með
starfsemi hennar svo sem útvarpsráð á að
inna af hendi. Hins vegar tel ég það vera með
stærstu tímaskekkjum í íslenskri fjölmiðlun í
dag, að útvarpsráð skuli ákveða dagskrár-
efni sjónvarps að miklu leyti. Barátta for-
manns útvarpsráðs til að knýja okkur til að
breyta fréttatímanum leiddi til þess að frá því
í haust hefur áhorfendatala frétta á Stöð 2
tvöfaldast. Að mínu mati voru þetta stærstu
stjórnunarlegu mistök sem útvarpsráð hefur
gert. En það skal tekið fram að formaðurinn
lofaði að þetta yrði endurskoðað ef kæmi í
ijós að það hefði slæm áhrif á rekstur sjón-
varpsins.
— Ingvi Hrafn. Nú ert þú óflokksbund-
inn sjálfstæðismaður, en Sjálfstæðis-
flokkurinn hefur á að skipa öllum æðstu
yfirmönnum þessarar stofnunar alveg
uppí ráðherra. Samt er Ríkisútvarpið í
hálfgerðum lamasessi einmitt þegar
mest ríður á í samkeppninni. Kanntu
einhverjar skýringar?
Ég óttast að Sjálfstæðisflokkurinn sé að
kyrkja Ríkisútvarpið undir forystu mennta-
málaráðherra og formanns útvarpsráðs.
Menntamálaráðherra lýsti því fagurlega yfir,
að enginn þyrfti að óttast um framtíð þess-
arar merkustu menningarstofnuhar þjóðar-
innar. Hann hefur ekki staðið við eitt einasta
loforð af þeim toga, t.d. fást afnotagjöldin
ekki hækkuð. Nú stefnir í tveggja til þriggja
tíma kvöldútsendingu sem sjálfsagt verður
að mestu leyti endursýnt efni. Formaður út-
varpsráðs stendur að tillögum um sölu á
deildum stofnunarinnar til að einkaaðiljar
geti tekið við rekstrinum. Markús Örn
Antonsson útvarpsstjóri er ekki öfundsverð-
ur af þeim trakteringum sem hann fær frá
flokkssystkinum við stjórnun þessarar æðstu
menningarstofnunar þjóðarinnar. Mér er
stórlega til efs að hann hefði tekið starfið að
sér, hefði hann vitað hvert framhaldið yrði.
Það verður að koma til stefnubreyting, ann-
ars geta menn gleymt því hlutverki sem Rík-
'isútvarpið á að gegna í menningarefnum og
til afþreyingar.