Helgarpósturinn - 20.08.1987, Side 38

DAGSKRÁRMEÐMÆU
Föstudagur 21.8. kl. 22.50
Forsjónin (Providence), leikstjóri
Alain Resnais. Sterk nöfn í aðalhlut-
verkum þessarar bresk-frönsku
myndar. Gielgud leikur háaldraðan
rithöfund sem sér síðasta verk sitt
og ævi sína blandast saman í hilling-
um. Vel yfir meðallagi, segja þeir.
Laugardagur 22.8. kl. 15.15
Fyrsti þáttur af þremur úr ferð
Guðna Bragasonar um Mið-Ameríku
er hér endursýndur og auðvitað hollt
öllum að kynnast þeim hitapotti
sem ekki hafa gert það svo gjörla
hingað til. Aftur á móti er ekki hik-
laust mælt með myndinni Oster-
man's Weekend um kvöldið kl. 23.05.
Þar er að finna stjömufans undir hand-
leiðslu Sams Peckinpah, en flestir
gagnrýnendur voru á einu máli um
að myndin væri fremur mis-
heppnuð.
Sunnudagur 23Æ. kl. 20.55
Sterkasti maður íslands — frá
keppni um samnefndan titil sem
haldin var á Austurvelli fyrr i þessum
mánuði. Ágætis skemmtiþáttur,
besti leikarinn auðvitað Jón Páll.
Fimmtudagur 20S. kl. 22.15
Síðdegismyndin er hin allgóða The
French Lieutenants Woman, en um
kvöldið er vart síðri mynd fyrir breið-
ari aldurshóp (sem þó aldraðir ættu
ekki að láta framhjá sér fara), Undra-
steinninn eða Cocoon. Ljómandi
uppbyggileg og umhugsunarleg
mynd Rons Howard með fremstan í
hópi leikara hann Don Ameche, sem
fékk Óskar fyrir hlut sinn.
Föstudagur 21.8. kl. 00.55
Þei, þei kæra Charlotte — banda-
rísk hrollvekja frá 1965 sem miðað við
aldurinn er afburða góð. Þessi mynd
var sýnd snemma á ferli stöðvar-
innaren sjálfsagt hafa ýmsir misst af
því að sjá Betty Davis fara aldeilis á
kostum í þessari börnumbönnuðu
mynd.

Katherine Heburn sést á Stöð 2 í rómaðri mynd, Húmar
hægt að kveldi, ævisögu Eugenes O'Neill, í leikstjórn
Sidney Lumet. A.m.k. fjórar stjörnur.
Jón Páll Sigmarsson verður svalur í ríkissjónvarpinu á
sunnudagskvöld í þættinum Sterkasti maður íslands.
Þetta indæla tröll heillar að venju áhorfendur upp úr
skónum ...
Laugardagur 22.8. kl. 17.20
Ut í loftið — allir í hjólreiðatúr með
Guðjóni Arngrímssyni og Árna Berg-
mann ritstjóra og Kremlologus,
„sem ferallra sinna ferða á reiðhjóli"
(strax á eftir er tilheyrandi þáttur um
fólk sem hefur ánægju af fallegum
og hraðskreiðum farartækjum!).
Þegar þetta er skrifað hefur
miðvikudagsleikur Vals og
Akraness í SL-mótinu i knatt-
spyrnu ekki farið fram og því
varla von að Heimir Karlsson
íþróttafréttaritari Stöðvar tvö
vildi spá endanlega um úrslit
mótsins. „En ef Valur vinnur
leikinn eru þeir óneitanlega
sigurstranglegastir, sem þeir
annars eru hvort sem er, þó þeir
eigi reyndar erfiða leiki eftir og
Fram eigi þannig léttari leiki eftir
— á pappírnum. Um fallið er
ómögulegt að spá, en útlitið er
svartast hjá Víði, sem þarf að
eyða miklu púðri í bikarúrslita-
Laugardagur 23.8. kl. 22.05
Húmar hægt að kveldi, Long Day's
Journey Into Night. Aldeilis rómuð
Sidney Lumet-mynd um líf Eugenes
O'Neill. Hún fær hæstu einkunn hjá
flestum vitibornum gagnrýnendum
og skemmir ekki hið minnsta að
aldarfjórðungur er liðinn frá töku
hennar. Katherine Hepburn og
Jason Robards brillera en allir leik-
ararnir í helstu hlutverkunum fengu
Cannes-verðlaun.
leikinn. í annarri deild hef ég trú
á að Víkingar vinni, en annars er
baráttan mest á milli Leifturs,
Selfoss og Þróttar, þó hver ein-
asti leikur þar sé reyndar úrslita-
leikur og einungis öruggt að Is-
firðingar falli."
„Eftir mótið munum við að öll-
um líkindum sinna íslenska
handboltanum á svipuðum nót-
um, en í vetur fá áhorfendur
4—5 íþróttaþætti á viku og held
ég að áhugafólk um íþróttir geti
verið ánægt með úrvalið sem
við ætlum að bjóða upp á,“ sagði
Heimir.
Laugardagur 23A kl. 01.10
Önnur snilldarmynd þótt gæðin
séu umdeildari vegna ruglingslegrar
framsetningar eða „söguþráðar".
Monty Python-stirnin sýna hér sitt
allra besta að mati meðmælanda —
en um leið er ítrekað að framsetn-
ingin er umdeild ...
s*
Á
Útvarpsstöðvarnar um helgina
Flest í útvarpsstöðvunum er í
nokkuð föstum skorðum sem í sjálfu
sér er ekki slæmt — en lítt spenn-
andi. Alltaf má hlusta á rabbþættina
svokölluðu, t.d. Morgunvakt rásar
eitt og Góðan daginn góðir hlust-
endursömu rásar, Morgunþátt rásar
tvö og Á milli mála sömu rásar, í
Reykjavík síðdegis hjá Bylgjunni og
Morgunbylgjuna, Laugardagsskapið
og Vikuskammtinn og ýmislegt
fleira mætti nefna. Að öðru leyti er á
laugardaginn klukkan 20.20 fjórði
þáttur Tómasar Einarssonar um
konungskomuna 1907, um ferð
Friðriks áttunda til Þingvalla og á
sömu rás á sunnudag klukkan 23.10
er fimmti þátturinn um samtíma-
sögu, „Frá Hírósíma til Höfða". Þá
viljum við benda á Bylgjuþáttinn í
ólátagarði á sunnudag milli
13.00—16.00, „Spaug, spé og
háð"...
ÚTVARP
Atli les útvarpssögu
SJÓNVARP
eftir Garðar Sverrisson
Skrílmennska á fréttastofu
Hversu margir ætli þeir séu sem hlusta á
lestur framhaidssagna í útvarpinu? Oft á
tíðum er þetta gagnmerkt fjölmiðlaefni,
sem eitt sinn tíðkaðist líka á dagblöðum, en
þar undir nafninu följetón. Charles Dick-
ens birti til dærnis flest öndvegisverk sín í
formi föijetóns. En slíkt aflagðist í flestum
prentmiðlum fyrir margt löngu, nemaauð-
vitað í þartilgerðum blöðum, sem raunar
eiga undir högg að sækja. Og hvaða fólk
ætli það sé sem sperrir eyrun við fram-
haldssögum í útvarpi? Spyr sá sem ekki
veit. Vísast hafa einhverjir grandvarir og
tölvísir þartilmenntaðir fræðingar gert á
þessu smásmyglislegar athuganir — hlust-
endakannanir, eins og það heitir víst — en
þær tölur hef ég ekki handbærar.
Hitt veit ég að til er fólk sem leggur á sig
ómælda vinnu til að flytja þessum óskil-
greinda hópi útvarpshlustenda miðdegis-
sögur, kvöldsögur, barnasögur og aðrar
bókmenntir sem enginn sinnir nema út-
varpið sem til skamms tíma var til húsa við
Skúlagötu.
Tökum til dæmis kollega minn Atla
Magnússon, sem fyrir utan það að blása í
trombón í Lúðrasveit verkalýðsins og
skrifa í Tímann eyðir stopulum frístundum
í að þýða bandarískar gullaldarbókmennt-
ir ofan í þennan dularfulla hóp útvarps-
hlustenda. Að því ég best veit hefur Atli
komið tveimur meginbókum eftir F. Scott
Fitzgerald yfir á íslensku — gott ef önnur
var ekki sjálfur Gatsby mikli. Og nú er Atli
kominn áleiðis við lestur á öðru verki, óg-
urlegu torfi, tröllauknu að vöxtum —
Carrie systur eftir Teodór Dreiser. Sú bók
held ég jafnvel að hafi eitt sinn verið orðuð
við þá tign að vera „The Great American
Novel", sem lengi hefur verið leitað að.
Þetta er náttúrlega mikið framtak og
lofsvert og kannski ekki laust við að manni
finnist að forleggjarar þessa lands ættu að
vera ögn duglegri við að hlusta á útvarps-
sögur, sem oft eru ágætlega þýddar. Eða
hvað ætli margar síður af óprentuðum
handritum liggi einhvers staðar á háaloft-
um útvarpsins.
Svo vona ég bara einlæglega að Atli fái
sæmilegan aukapening fyrir vikið — ekki
mun af veita í dýrtíðinni. Ég spurði hann
hvort þetta væri ekki svakalega erfitt og
Atli svaraði af dæmigerðu hæglæti:
„Blessaðúr maður, þetta er ægilegt..."
Annars get ég svosem trútt um talað
sjálfur. Ég hef ekki hlustað á útvarpssögu
síðan ég var gerður útlægur úr kaffiskúr
vestur á Melum fyrir næstum tíu árum, sök
mín sú ein að kunna ekki bridds.
Þá var ekki annað til skemmtunar en að
hlusta á útvarpssögu, enda ekki aðrar rás-
ir...
Ríkissjónvarpið fór inn á hreint ótrúlega
braut síðastliðinn mánudag. I kvöldfrétta-
tíma var nokkrum hafnfirskum konum gef-
inn kostur á að bera mjög alvarlegar sakir
á nafngreindan einstakling. Til áréttingar
birti fréttastofa dagblaðsmyndir af hinum
meinta sakamanni. Sjálfar fengu konurnar
hinsvegar að snúa baki í kvikmyndavél
sjónvarpsins og var þannig leyft að vega úr
launsátri.
Þessi vinnubrögð ríkissjónvarpsins
marka tímamót. Það breytir engu þótt hinn
nafngreindi einstaklingur hafi sjálfur kom-
ið fram í viðtali við dagblað. Hann er frjáls
að því að bera af sér sakir, enda saklaus þar
til annað sannast. Fréttastofa sjónvarps
verður að gera sér grein fyrir því að það er
grundvallarmunur á því hvort viðmælend-
ur eru að bera af sér sakir eða bera sakir á
aðra. Að auki var sá reginmunur á að
huldukonurnar úr Hafnarfirði og börn
þeirra voru aldrei nafngreind í umræddu
blaðaviðtali. Sjónvarpinu fannst hins veg-
ar við hæfi að myndskreyta ásakanir hinna
nafnlausu huldukvenna með myndum af
þeim sem nafngreindur var og sakfelldur
af þeirra hálfu.
Tilfinningalegt uppnám er auðvitað
mjög eðlilegt hjá því fólki sem telur að
mjög alvarlegt afbrot hafi verið framið
gegn börnum sínum. Hins vegar er það
mjög óeðlilegt af fréttastofu að elta slíkt
fólk uppi og senda út ásakanir þess og um-
mæli um þann grunaða. Slíkur sjónvarps-
dómstóll getur haft mjög alvarlegar afleið-
ingar.
I tíð Ingva Hrafns Jónssonar fréttastjóra
hefur verið bryddað upp á ýmsum nýmæl-
um, ekki síst í frásögnum af harmleikjum
og sorgarviðburðum. Þar hafa smekkleys-
an og dómgreindarleysið verið einkenn-
andi. Aldrei hefur sjónvarpið þó gengið
jafnlangt og sl. mánudagskvöld þegar
nafngreindur maður er lýstur geðbilaður í
aðalfréttatíma. Ef fréttastofa sjónvarps
heldur að verið geti að tiltekinn maður sé
„psychopath", en það sjúkdómshugtak var
viðhaft um hinn meinta sakamann, þá er
það varla hlutverk fréttastofu að sparka í
slíkt fólk.
Það launsátur sem sjónvarpið útbjó hin-
um ásakandi konum verður vafalaust rétt-
lætt af fréttastjórum með skírskotun til
barnaverndar, þ.e. að sjónvarpið hafi verið
að vernda börn þessara kvenna. Slíkur til-
gangur er út af fyrir sig alltaf virðingar-
verður. En með hliðsjón af barnavernd
mætti spyrja sjónvarpið hvort hinn meinti
ódæðismaður á ekki líka börn. Eru ekki
einhver takmörk fyrir því hvað hægt er að
troða á tilfinningum þeirra og sálarheill?
Eða eru börn þeirra sem sjónvarpið vill,
krossfesta undanskilin barnavernd?
Það þarf vonandi ekki að taka fram að
kynferðisafbrot gegn börnum eru einhver
alvarlegustu afbrot sem framin eru. Þetta
mál snýst hins vegar ekki um það. Þetta
mál snýst um yfirgengilegt dómgreindar-
leysi íslenska sjónvarpsins, sem farið er að
haga sér af hreinni skrílmennsku í við-
kvæmu lögreglumáli. Vilji eitthvert fólk
koma samborgurum sínum á bak við lás og
slá fyrir að bera af sér sakir í blaðaviðtali
þá er það ekki hlutverk fjölmiðla að fylgja
slíkri kröfu eftir, allra síst með vinnubrögð-
um sem eru margfalt alvarlegri en umrætt
blaðaviðtal.
38 HELGARPÓSTURINN