Helgarpósturinn - 10.09.1987, Blaðsíða 15

ekkert annað komast að utan fjölskyldan og bú-
skapurinn. Ég hef ekkert meira á prjónunum. En
menn geta líka deilt um það hvað pólitík er og
hvar hún er best rekin. Það er ekkert endilega
víst að það sé innan pólitískra flokka."
LANDBÚNAÐUR STÖKK-
BREYTIST EKKI
— Haukur, nú eru allir sammála um ad breyt-
ingarþuríi að verða í íslenskum landbúnaði, en
menn greinir á um leiðir og hraða. Hvaða orð-
um fer formaöur Stéttarsambands bœnda um
þetta efni?
„Það eru að gerast miklar breytingar í land-
búnaði og ég vil undirstrika, þær eru að gerast.
En menn verða að sætta sig við að þær taka sinn
tíma, þær verða að taka sinn tíma. Við getum
ekki búist við neinum stökkbreytingum í land-
búnaðinum. Það geta ekki orðið róttækar breyt-
ingar í landbúnaði á örfáum árum. Hann er
grein sem þarf aðlögun og þróun og hún tekur
nokkur ár. Við höf um núna fimm ára aðlögunar-
tímabil til búháttabreytinga vegna þeirra bú-
vörusamninga sem gerðir voru í vor. Að þeim
tíma liðnum er ég viss um að landbúnaðurinn á
eftir að standa betur en núna. Menn verða að
hafa tíma til að framkvæma þessar breytingar,
þeir mega hvergi gefast upp á miðri leið, enda
mæti þeir þá líka skilingi fólks og því að þess
verði ekki krafist að breytingunum verði flýtt
svo mjög að þær leiði til mistaka. Við höfum
þegar brennt okkur á því að flýta okkur of hratt,
reyna að breyta með hraði úr gömlum búskap í
nýjan. Þekking og reynsla hafa ekki verið sam-
stiga uppbyggingunni. Leiðbeinendastarf hefur
viljað verða útundan — og menn farið of geyst.
Það er vitaskuld vont, en sýnir samt sem áður
viljann til breytinga."
MEIRI EYFIRÐINGUR EN
ÞINGEYINGUR
Við Haukur höfum setið inni í stássstofu á
heimili hans og Bjarneyjar Bjarnadóttur frá því
þetta viðtal hófst. Út um stofugluggann sér þvert
yfir Eyjafjörðinn inn Hörgárdal að vestanverðu
— og ef ekki væru ræktarleg tré við suðurhlið
hússins sæist alla leið upp til Kerlingar og fram
dalinn á þessum fagra sunnudegi í september. í
þessum hugrenningum inni ég Hauk eftir því
hvort hann telji sig meiri Eyfirðing en Þingey-
ing.
„Ætli ég telji mig ekki meiri Eyfirðing, þó
þetta land mitt eigi að heyra til Þingeyjarsýslu.
Út af fyrir sig skiptir mig engu máli hvort það er
Þ eða A á bílnum mínum, flest mín félagslegu
tengsl eru innfyrir, hvort heldur sem er ung-
mennasamband, búnaðarsamband eða verslun
og afurðastöðvar. Sýsluskiptingin við austan-
verðan botn Eyjafjarðar er bara frá gamla ein-
okunartímabilinu og úrelt með öllu.“
— Berðu einhver þau merki Þingeyings sem
frœg eru?
„Það verða aðrir að dæma um hvort ég er til
dæmis montinn. Ég held nú reyndar að Þingey-
ingar sem slíkir telji engan löglegan Þingeying
búa hérna megin vatnaskila. Það séu altént
útþynntir Þingeyingar þar sem vatnið rennur í
eyfirskan sæ.“
— Er Akureyri góður nágranni?
„Já, það myndi ég hiklaust segja. Ég held að
þeir sem búa hérna í nærliggjandi sveitum við
Akureyri líti í auknum mæli á Akureyri sem sinn
bæ. Ég lít til dæmis allt eins á mig sem Akur-
eyring og Eyfirðing."
—- Treystirðu þér til að flytja burt frá þessu
svceði?
„Ég tel þetta vera einn besta stað á landinu til
að búa á og ég hef hugsað mér að búa hérna
áfram þó ég þurfi tímabundið að dveljast tals-
vert sunnan fjalla. Ég held ég taki bara svo djúpt
í árinni að segja að Eyjafjörðurinn sé einn
dásamlegasti staður sem ég hef komið til og hef
ég þó siglt nokkuð víða. Akureyri og Eyjafjörð
tel ég mjög ákjósanlegan stað."