Helgarpósturinn - 28.01.1988, Qupperneq 23

Bera Nordal
stakar sýningar í hverjum þeirra, án
þess að það skaði nokkuð hina, en
það var ekki hægt í gamla listasafn-
inu, því þar voru salirnir hver inn af
öðrum. Þetta eykur mjög mögu-
leika til sýningahalds, líka vegna
þess að plássið hefur aukist og fær-
anlegir skilveggir gera okkur kleift
að auka mjög veggplássið."
— Hvaða sýningar eru fyrirhug-
aöar á árinu?
„Þegar þessari sýningu, Aldar-
spegli, lýkur tekur við sýning á
verkum eftir Pierre Soulages, þekkt-
an franskan listamann af Parísar-
skólanum, bæði grafík og málverk.
Síðan tekur við sýning á norrænni
konkretlist, sýning á verkum hins
fræga Marcs Chagall og í september
verður sýning á verkum ungra ís-
lenskra listamanna. í október verð-
ur svo haldin hér 10 ára afmælissýn-
ing Nýlistasafnsins og síðasta sýn-
ingin sem fyrirhuguð er á árinu er á
verkum Kristínar Jónsdóttur í tilefni
af því að liðin eru 100 ár frá fæðingu
hennar."
— Nú er ætlast til þess að safnið
sinni líka útgáfustarfsemi og
fræðslu. Eru einhverjar hugmyndir
uppi um slíkt?
,,Já, við ætlum að reyna að efla
fræðslu og verðum til dæmis með
leiðsögn um safnið, bæði af kassett-
um og eins almenna leiðsögn sér-
fræðings sem fer með fólk um safnið
og skýrir verk og stefnur. Sömuleið-
segir Bera Nordal,
forstööumaöur
Listasafns Islands.
is er meiningin að vera með mynd-
bandasýningar þar sem fjallað er
um einstaka listamenn og að auki
verður bókasafnið opnað fyrir al-
menning. Ég bind reyndar miklar
vonir við bókasafnið fyrir hönd list-
fræðinnar og rannsóknir innan
hennar. Hér er til góður grunnur, til
að mynda úrklippur um íslenska
myndlist frá aldamótum, gott úrval
af íslenskum sýningarskrám. Sömu-
leiðis eigum við gott timaritasafn en
listaverkabækur og bækur um
myndlist hafa setið á hakanum,
enda eru þær mjög dýrar. Við erum
reyndar ákveðin í að byggja upp
bókakostinn. Safninu er ekki síður
ætlað að vera heimildasafn um ís-
lenska myndlist og við höfum verið
að afla heimilda um ýmislegt sem
ekki hefur verið til, eins og gjörn-
inga sem hafa verið teknir upp á
myndband, myndbandslistaverk,
ljósmyndir af gjörningum, bókverk
— en þar eigum við vísi að safni —
og svona má lengi telja. Stefnan er
semsagt sú að örva hliðargreinar
myndlistarinnar, ekki síður en þær
sem teljast aðalgreinar. Það skiptir
gífurlega miklu máli að efla safnið
sem miðstöð heimildasöfnunar, á
öllum sviðum myndlistar, hverju
nafni sem þau nefnast. Það er ljóst
að nýtt hús gefur okkur tækifæri til
að rækta þetta hlutverk miklu betur
en áður.“
— Hvernig hefur aðsókn verið að
safninu?
„Hún hefur verið jöfn en kannski
ekki ýkja mikil, enda hefur kannski
ekki verið boðið upp á svo ýkja mik-
ið. Það var t.d. aldrei einn einasti
staður þar sem fólk gat sest niður og
skoðað heimildir eða gert í raun
annað en skoða sýningar. Við von-
umst til þess að fjölbreytni í starfi
safnsins og líka staðsetning þess
verði til að laða að fleira fólk.“
— Áttu von á að safnið geti orðið
lifandi miðstöð íslenskrar myndlist-
ar þegar fram líða stundir?
„Já, vissulega getur það orðið
það, en það tekur tíma.“
Þá er ekki annað eftir en óska Is-
lendingum öllum til hamingju með
hið nýja listasafn og sömuleiðis
fylgja góðar óskir til starfsmanna
um að þeim takist að uppfylla þær
væntingar sem gerðar eru til Lista-
safns íslands.
KK
*
Listasafn Islands
þessu tilfelli sé dýrt að vera fátæk-
ur.“
— Er það ekki fremur erfitt í því
stefnuleysi, sem ríkir í dag, að koma
auga á það sem á eftir að lifa?
„Jú og senniiegast erfiðara en
nokkru sinni fyrr. Það er ekki bara
það að fylgjast með því sem er að
gerast hjá yngsta fólkinu, heldur
þarf líka að fylgjast með því sem er
að gerast hjá þeim sem voru ungir
fyrir tuttugu árum o.s.frv. En safnið
þarf að geta sinnt þvi sem nýjast er
hverju sinni og með því örvað ís-
lenska myndlist og það er t.d. í deigl-
unni að reyna að halda eins konar
yfirlitssýningar á stefnum og
straumum hverju sinni, frekar en að
kynna einstaka listamenn."
— Safnið hefur líka verið gagn-
rýnt fyrir að hafa ekki sýnt skúlp-
túrnum nægan áhuga?
„Það er ljóst að söfnun skúlptúra
hefur ekki verið nógu öflug og það
verður að taka hana föstum tökum
héðan í frá. Núverandi safnráð hefur
t.d. mikinn áhuga á því. Hins vegar
verður líka að horfa á að skúlptúrar
eru mjög dýrir. Safnið hefur einfald-
lega ekki átt nægilegt fé til að kaupa
skúlptúr að einhverju marki."
— Hvað eru margar myndir í eigu
safnsins?
„Það eru einar 4.700 myndir en
hins vegar aðeins um 230 skúlptúr-
ar. En vonandi stefnir þetta allt í
rétta átt og ég er reyndar viss um að
það gerir það.“
— Nú eru í safninu fjórir salir,
hvernig er meiningin að þeir verði
notaðir?
„Það er nú ekki alveg ákveðið en
stóri salurinn niðri í gömlu bygging-
unni verður notaður undir fasta
safnið og sennilegast verður það
nýjasta sem við kaupum sýnt á efri
hæð gamla hússins. Það sem aðal-
lega skiptir þó máli við þessa sali er
að það er hægt að hengja upp ein-
Eins og flestum mun kunnugt
verdur hið nýja húsnœði Listasafns
íslands vígt á laugardaginn kemdr
með pomp og pragt. Vígslusýningin
kallast Aldarspegill og er eins konar
yfirlitssýning listasögu tuttugustu
aldarinnar, eins og nafnið gefur til
kynna, og um leið kynning á mörgu
því besta í eigu safnsins. í tilefni
þessara tímamóta átti HP stutt spjall
við Beru Nordai, forstöðumann
safnsins, króaði hana af í stutta
stund, önnum kafna við undirbún-
inginn.
„Aðaltilgangur safnsins er að
safna myndlist — aðallega íslenskri
— og varðveita, og það stendur
reyndar í lögum að eignast og varð-
veita eins fullkomið safn íslenskrar
myndlistar og kostur er. Auk þess er
safninu uppálagt að safna erlendri
myndlist en það er gert í miklu
minni mæli. Lögum samkvæmt ber
safninu að nota 10% af fjárveitingu
til listaverkakaupa til kaupa á er-
lendri list. Fjárveitingar til safnsins
til kaupa á listaverkum hafa alltaf
verið af skornum skammti, voru
þrjár milljónir á síðasta ári og verða
sjö milljónir á þessu. Það er augljóst
að það er ekki hægt að kaupa mikið
af listaverkum fyrir þessa upphæð."
— Og það þarf að fylla í talsvert
stór göt, er ekki svo?
„Jú, það er rétt. Það þarf að fylla
í göt. Sérstaklega vantar í safnið
verk frá SÚM-tímabilinu, sjöunda
áratugnum. Slíkt er erfitt þar sem
þau verk sem skipta máli eru nú
orðin óhemju dýr og svo þarf auð-
vitað samhliða að fylgjast með því
sem er að gerast í nútímanum. Eftir
því sem árin líða lengist hefðin og
þó svo menn viti i dag hvaða verk
voru lykilverk hvers tíma er ekki
víst að svo hafi verið þegar þau
komu fram. Slík verk eru nú orðin
óhemjudýr og erfitt fyrir safnið að
eltast við þau. Það má segja að í
ListasafniA — vígt á laugardaginn.
Stefnir allt
í rétta átt
HELGARPÓSTURINN 23