Helgarpósturinn - 10.03.1988, Side 2

FYRST OG FREMST
Sál hvaða Jóns
er þetta?
Jón Ólafsson tónlistarmaður
„Þetta er eiginlega sál einhvers Jóns sem hefur gaman
af „soul"-tónlist. Það er sú sál sem við erum að tala um.
Þessi Jón er ekki ég."
„Léttir kettir" þættir þínir á rás 2 á laugardögum, þykja
meiriháttar flippþættir. Finnst þér gaman að flippa i
beinni útsendingu?
„Já, þaðeina sem ég hef gaman af í útvarpinu er að spila
lög sem ég sjálfur hef gaman af. Ég hef ekki heyrt mikið af
því hvort hlustendur hafa líka gaman af þessu! Þetta er mín
aðferð til að hafa gaman af vinnunni."
Heldurðu að einhver hlusti á þig í útvarpinu?
„Ég hef ekki hugmynd um það. Sjálfsagt hlustar þó alltaf
einhver en hlustunin er auðvitað orðin allt öðruvísi en þeg-
ar rás 2 var ein og sér. Nú hefur þetta dreifst milli útvarps-
stöðvanna og ég held það sé fullt af fólki sem veit ekkert
af því að ég er í útvarpinu!"
Hvað segirðu af bítlavinum? Plata í undirbúningi?
„Það er verið að taka upp hljómplötu núna með tólf ís-
lenskum bítlalögum, sem flest eru löngu ófáanleg. Við lít-
um á okkur sem sagnaritara íslenskrar bítlatónlistar og
ákváðum að koma þessu á plast svo ungmenni íslands
gætu fengið að njóta laga eftir Rúnar Gunnarsson, Gunnar
Þórðarson, Karl Hermannsson o.fl., laga sem ekki eru til."
Svo varstu að setja upp Jesus Christ Superstar í veit-
ingahúsinu Evrópu. Ertu sjálfur súperstjarna?
„Ekki geri ég a.m.k. neitt í því, þyki ákaflega hallærislegur
hvar sem ég kem fram, í sjónvarpi og víðar, og þyki hall-
ærislegur í klæðaburði þótt það sé ekki viljandi gert. Það
getur svosem vel verið að einhverjum finnist ég vera
súperstjarna þótt það sé víðs fjarri mínum huga að halda
slíku fram."
Hvernig kom þessi uppfærsla til? Nú var þetta verk
sett upp um það leyti sem þú varst í barnaskóla, ekki
rétt?
„Ég sá að vísu Superstar í Austurbæjarbíói þegar ég var
10—11 ára gamall og er mjög minnisstætt þegar Pálmi
Gunnarsson var hengdur. Þar dó hann í fyrsta sinn væntan-
lega. Mig hefur alltaf langað til að spila þessa tónlist og
þegar það kom til tals milli mín og Rafns Jónssonar
trommuleikara að leika þessi lög hringdum við í Vilhjálm
Ástráðsson í Evrópu og spurðum hvort hann hefði áhuga
á að fá einhverja góða tónlistarmenn til að flytja þessa tón-
list. Hann játti því og við kýldum á það. Auk þess vantaði
mann smápening!"
Þetta er semsagt ekki bara í tengslum við páskana?!
„Neeei — ekki bara! En þetta er auðvitað líka í tengslum
við þá. Fyrst og fremst er þetta gamall draumur og maður
hefur þörf fyrir að spila og koma fram. Okkur finnst
skemmtilegra að spila eitthvað sem ekki er alveg nýtt og
sífellt verið að leika í útvarpi. Kusum frekar svona nostalgíu.
Það er svo djö... gaman að vera í nostalgíunni!"
Þú bjóst í Amsterdam í eitt ár. Komstu heim aftur
vegna þess að þú náðir ekki að slá í gegn þar?
„Nei, ég kom nú bara heim af svipuðum ástæðum og ég
fór út. Mér fannst þetta orðið gott í bili og var kominn með
heimþrá. Annars fór ég aðallega út til að hugsa minn gang,
athuga hvað ég ætlaði að verða þegar ég yrði stór."
Nýlega hélstu upp á 25 ára afmælið þitt og bauðst 100
manns. Hvaða fólk var þetta eiginlega?
„Viltu ekki bara fá listann? Það er mjög fljótlegt að finna
út 100 manns og tók mig ekki nema fimmtán mínútur.
Þetta voru samstarfsmenn mínir, makar þeirra, vinir og
kunningjar úr Verzlunarskólanum, kollegar í tónlistinni og
vinir úr knattspyrnufélaginu Víkverja. Ég hefði auðveldlega
getað boðið miklu fleirum. Mig hefur alltaf langað til að
bjóða fullt af fólki til mín, hvort sem ég þekki það vel eða
ekki, bara ef það er skemmtilegt, og ákvað að láta draum-
inn rætast!"
Af hverju bauðstu okkur ekki?
„Af þeirri einföldu ástæðu að ég þekki ykkur ekki."
Þá er nú orðið tímabært að kynnast okkur!
„Já, ætli ég geri það ekki eftir þessa yfirheyrslu!"
í kvöld verður Café Rósenberg — í Kvosinni opnað undir nýju
nafni, Bíókjallarinn. Héðan í frá mun verða opið þar öll kvöld vik-
unnar, þar leikin lifandi tónlist — og frítt inn! Nokkur kvöld í viku
út marsmánuð leikur þar m.a. hljómsveitin „Sálin hans Jóns
míns". Einn liðsmanna hennar er Jón Ólafsson, útvarpsmaður og
Bítlavinur.
KRARNAR í Reykjavík eru
greinilega eftirlæti smákrimm-
anna, enda oft á tíðum auðvelt að
stela þaðan yfirhöfnum og seðla-
veskjum í þeirri mannmergð sem
þar er um helgar. Um síðustu
helgi var til dæmis stolið svo
okkur sé kunnugt sedlaveski og
kápu af ungu fólki í Geirsbúd. Eig-
andi kápunnar, ung kona, virðist
óvenju óheppin því skömmu áður
en hún uppgötvaði hvarf káp-
unnar var sedlaveski hennar stolið
upp úr tösku sem hún var með.
Konan dó ekki ráðalaus, grunaði
hver þjófurinn var, gerði sér lítið
fyrir og stal sínu eigin veski aftur
af honum! Til að fyrirbyggja
hefndaraðgerðir af hálfu krimm-
ans strikaði hún yfir hverja ein-
ustu ávísun með eldrauðum varalit
og sagði að svo búnu að þetta
væri 160 króna virði!
RÍKISSJÓNVARPIÐ gengurí
gegnum töluverðar breytingar
þessa dagana hvað varðar fast-
ráðningar og útboð við innlenda
dagskrárgerð. Þannig eru tækni-
menn fastráðnir hjá ríkissjón-
varpinu, en margir aðrir dagskrár-
gerðarmenn lausráðnir til ýmissa
verkefna. Með þessu ætlar ríkis-
sjónvarpið að spara umtalsverðar
fjárhæðir. Sú staða hefur hins
vegar komið upp að tæknimenn,
með margra ára reynslu, vinna á
lágum launatöxtum opinberra
starfsmanna við hlið óreyndra
lausamanna á umtalsvert hærra
kaupi. Menn eru að vonum mis-
hrifnir af slíkri nýsköpun . . .
FJÁRMÁLARÁÐHERRA-
FRÚIN Bryndís Schram er oft
óheppin í orðavali. Breiðhyltingar
eru frúnni reiðir eftir að hún kall-
aði Breiðholtið villingahverfiö í
keppninni um Herra Island sem
haldin var á Akureyri í síðasta
mánuði. Nú ber svo við að þjófn-
adir og árásir eru að verða dag-
legt brauð í Vesturbœnum, einkum
og sér í lagi í námunda við heimili
fjármálaráðherra og konu hans
við Vesturgötuna. Gárungarnir
segja að hér séu samantekin ráð
til að koma orðinu villingahverfi
yfir á vesturbæinn.. .
FRÉTTAMAÐURINN góð-
kunni á Stöð 2, Ómar Valdimars-
son, særði margan (kven-)mann-
inn í síðustu viku með orðavali
sínu í frétt um kjarabaráttu fisk-
verkunarkvenna. Var Ómar að
segja frá samningaviðræðum
Verkakvennafélagsins Snótar í
Vestmannaeyjum og vinnuveit-
enda og kallaði þá fiskverkunar-
konurnar „Eyjapæjur". Þótti mörg-
um það niðurlægjandi orðaval í
þessu samhengi og veltu því fyrir
sér hvort orðið „Eyjapeyjar" hefði
verið notað yfir karla frá Vest-
mannaeyjum við svipaðar að-
stæður. . .
APÓTEKARAFÉLAG fs-
lands hefur gefið út afskapiega
þægiiegan bækling með fróðleik
um ýmis vítamín og steinefni. Þar
er m.a. ráðlagður dagskammtur,
sagt frá því til hvers líkaminn þarf
efnin og úr hvaða fæðutegundum
þau fást. Einnig eru skortsein-
kenni talin upp, svo sem þreyta,
önuglyndi, lystarleysi og fleira í
þeim dúr. Hjörtu margra foreldra
hafa eflaust tekið kipp við lestur
bæklingsins og þeir haldið sig nú
hafa fundið lausn flestra sinna
vandamála. 1 umfjöllun um
E-vítamín stendur nefnilega undir
liðnum skortseinkenni: Óþekkt!
Þegar nánar er að gáð eru lyfja-
fræðingar þó ekki að segja að
óþekkt í börnum megi rekja til
skorts á þessu vítamíni, heldur að
skortseinkennin séu ekki þekkt.
Því miður, því miður...
HELGARPÚSTURINN UMMÆLIVIKUNNAR
Friðrik mikii
Ráöum öllum ræð ég senn,
ríkur í holdi og anda.
Meðan ráðum ráða menn
í ráði Norðurlanda.
Niðri
„Madur heföi nú haldiö aö hann héldi sig
heimavið í ró og nœði svona fyrstu dagana
eftir handleggsbrot."
LÖGREGLUVARÐSTJÓRI i TÍMANUM, ÞAR SEM
GREINT VAR FRÁ ÓVÆNTRI „ENDURKOMU"
ESKFIRÐINGSINS HANDLEGGSBROTNA. SÁ
HAFÐI VERIÐ FJARLÆGÐUR ÚR HOLLYWOOD, EN
VILDI SÍÐAN ALLS EKKI YFIRGEFA
LÖGREGLUSTÖÐINA!
2 HELGARPÓSTURINN