Helgarpósturinn


Helgarpósturinn - 10.03.1988, Qupperneq 12

Helgarpósturinn - 10.03.1988, Qupperneq 12
DAGBÓKIN HENNAR DÚLLU Kæra dagbók. Mamma er alltaf að röfla um hvað það sé vonlaust að treysta stjórn- málamönnum, en ég er sko búin að finna stétt sem er trilljón sinnum verri. Það eru kallarnir, sem semja um launin fyrir fátæka fólkið. Þeir eru nefnilega ekkert betri — a.m.k. ekki þessir sem voru að semja um daginn. (Að vísu er hellingur af þeim líka í pólitík, svo þetta er kannski ekkert skrýtið.) Fyrir soldið löngu síðan sá ég við- tal við einn af þessum kölium í sjón- varpinu og hann var svo grimmur að mig langaði mest til að skríða undir borð. Og guð hvað ég vor- kenndi þeim, sem áttu að fara að semja við þennan tryllta mann... Hann var alveg trítilóður og hótaði öllu illu, ef fátæka fólkið fengi ekki ROSALEGA kauphækkun. Sjón- varpstækið okkar titraði hreinlega af æsingnum. Svo var náttúrulega farið að semja í þessu Garðastræti. Samningafólkið vakti og vakti, drakk fleirihundruð og fjörutíu kaffibolla og hristi hausinn þegar blaðamenn spurðu hvað væri að gerast. Sem sagt: allt á útopnuðu. Ég hef aldrei áður fylgst neitt með svona samningaveseni, en út af þessu með brjálaða kallinn varð ég óvart alveg ógeðslega spennt. Það virtist líka eitthvað meiriháttar vera á ferðinni. Kannski uppreisn eða Þvottheldni og stvrkleiki í hámarki í fjórum gljástigum • Kópal Innimálningin fæst nú í fjórum gljástigum. • Nú velur þú þann gijáa sem hentar þér best og málningin er tllbúin beint úr cfóslnnl. • Nú heyrlr það fortíölnni tll aö þurfa að blanda málnlnguna meö herði og öðrum gljáefnum. VELDU KÓPAL í FJÓRUM GUÁSTIGUM: 12 HELGARPÓSTURINN bylting eða eitthvað svoleiðis, þar sem fátæka fólkið fengi loksins nógu mikið af peningum til að þurfa bara að vinna á einum stað. En glæt- an... Þegar þessir kallar voru orðnir þreyttir á að vaka og kjafta hver við annan yfir kaffibollum — líklega búnir að fara í þrígang yfir allar kjaftasögurnar í bænum — þá komu þeir bara í sjónvarpið og montuðu sig af því að fólk gæti núna fengið eitthvað um 30 þúsund kall á mán- uði. Vááá, maður. Mamma fer sko með meira en það bara í mat handa okkur! Auðvitað var kallinn soldið skömmustulegur og það voru ekki aldeilis sömu lætin í honum þegar hann var að segja frá þessu og þegar hann sagðist ætla að mala ríka fólk- ið, sem ætti nóg að seðlum. Hann var alveg eins og hálfsofandi rola — svipað og ég var á spítalanum í hitt- eðfyrra, þegar hjúkkan var búin að gefa mér kæruleysissprautuna. Kannski er maðurinn með svona veiki eins og konan í gömlu mynd- inni í sjónvarpinu um daginn. Hún var þrjár mismunandi konur í ein- um líkama og það var alveg sann- sögulegt! Það vissu allir hérna á heimilinu hvað ég var spennt út af þessum samningum, svo þau gerðu auðvit- að ferlegt grín að mér. En ég er ekk- ert voða spæld yfir að hafa pælt í þessum málum. Ég ætla nefnilega bara að passa mig betur næst og trúa ekki svona köllum. Það virðist ekki vera neitt að marka það þótt þeir segist ætla að hjálpa fátæka fólkinu, sem vinnur í fiski alla daga — ef það er ekki í rúminu með vöðvabólgu og æðahnúta. Mamma var æðislega glöð, þegar ég sagði þetta við hana. Hún sagði, að þessi reynsla hefði greinilega verið mjög þroskandi fyrir mig og að nú sæi ég að hvað heimurinn er oft óréttlátur. Mér finnst þetta að vísu ekki koma heiminum mikið við. Það eru þessir kallar, sem eru óréttlátir. Svo sagði pabbi mér, að samningakallarnir fengju ekkert sjálfir þessir laun. Þeir væru með miklu hærra kaup. Glæt- an, maður... Ég skil ekki af hverju það er ekki búið aö gera eitthvað í þessu fyrir löngu. T.d. með almenni- legri uppreisn. En mamma segir að verkafólk vinni svo mikið að það sé of þreytt til að standa í byltingum, þegar það á frí. Þá er sem sagt alveg pottþétt að það verður alltaf samið um svona ömurleg laun, því verka- lýðskallarnir taka örugglega aldrei sénsinn á að fólkið geti keypt sér örbylgjuofna, uppþvottavélar, og sólarlandaferðir og haft heilsu og frítíma til að gera uppreisn. En það þyrfti kannski heldur ekki að bylta neinu, ef allir hefðu efni á alls konar heimilistækjum og ferðalögum? Váá, hvað þetta líf er flókið! Best að skreppa heim til Bellu og poppa í örbylgjuofninum, sem mamma hennar var að fá sér. Bless, Dúlla. Skelltu hvorki skuld á hálku eða myrkur. Þaö ert þú sem situr viö stýrið. yUMFERÐAR RÁÐ Vantar þig varahluti í bílinn? Kúplingsdiska og pressur í allar algengar geröir fólksbila, jeppa og vörubíla. Gabriel höggdeyfa ótal útfærslur i miklu úrvali. Háspennukefli, kveikjuhluti og kertaþræði eins og það verður best. Alternatora og startara verksmiðjuuppgeröa eða nýja, fyrir japanska, evrópska og ameriska bila. Spennustilla landsins fjölbreyttasta úrval. Kannaðu verðið. Við ábyrgjumst gæðin. SKEIFUNNI 5A, SIMI: 91-8 47 88

x

Helgarpósturinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Helgarpósturinn
https://timarit.is/publication/47

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.