Íslenzk sagnablöð - 21.04.1817, Blaðsíða 6

fl
1817
1-2
eins og iafnframt henni verdur ad fegia frá
j>eim óróa. og umbiltíngum er íkédu hér í
landi á þefsu tímabili, vegna j>efs f>ær voru
ráqvæmiiga vidridnar höndlunarinnar á-
ftand.
Ei er alkunnugt hvört kaupíkip Islend-
ínga voru afsúrerud fyri óvina áráfum
í ]>etta finn, pó er líkligra j>ad hafi ecki verid,
fví fvo hafdi leinei fridur verid , ad menn
hugfudu ófrid horfinn. Annad var j)\ í ei
fýnna enn ad öll kaupíkip Islands mundu
verda dæmd eiga j>eirra er rekid höfdu, og
Var j>etta óbæriligur íkadi eigendunum. Enn
iafnvel J)ó j>au hefdu verid afsúrerud, og
eigendurnir hefdu fcngid j>au borgud og eins
vörur fem á j>eim voru fluttar, var j>ad j>ó
œrinn munur ad fá ad eins j>efsara íkipa og
farma andvirdi og hinu fem nú veirtilt, á
mót líkindum og allra von, ad fá íkipin af
ovina höndum frí og koltnadarlauft, ad j>ví
fráreiknudu cr íkipanna ránsmenn vildu
hafa fj ri ómak fitt ad taka j>au og færa á hafn-
ir í Englandi. Hér afflaut ogfvoannar ítærri
hagnadur, j>ví eigendum íkipanna var veitt
leyfi til ad hafa j>au í förum milli Danmcrk-
ur og Islands medan á ftrídinu ftód, enn
eingi önnur íkip gatu fengid j>etra leyfi.
Kaupmennhöfdu af j>efsu fvo mikinn hagnad,
ad margir fem adur voru í itórfkúldum be-
töludu nú ei einúngis íkuldirnar á ftuttum
tima, heldur fengu fumir fo mikinn afgáng,
ad fáu fig menn til ad flytia úr kulda vorum
og fetiaft ad í Danmörku.
ísland hafdi líkamikil notaf j>efsu fama
j>ví fvo litill fem flutníogur vard híngad j>au
árin er ílrídid ítód hærft, fvo mundi hann j>ó
hafa ordid miklu minni cf ödruvífi hefdi til-
*) Ad ajfúrera er ad fá fullvedia
fvoíem á hixfum af eldsvoda,
kaupinanna og aimara.
rekift, og efalauft ei farid hiá Jivíadtöluvcrd-
ur mannfellir hefdi ordid. Skyldt er j>ví
ad nafn jieirra manna íé uppi fem hérad unnu
j>ví heldur fem j>eir ei hafa til launa ætiaft af
j>eim fem í hlut ártu, og hclft eigu ad j>acka
jiennan velgiörníng. Fríherra Barón Jó-
feph Banks, ílórherra á Englandi, alkunnur
af lærdómi fínurn og manngiæzku ei fídur
enn hárri tign, var fáíém márti fér fvo mik-
ills hiá j>eirri eníku ríkisftsórn, ad hún,
fyri hanns ord, gaf laus íklp j>au fem tekin
höfdu verid frá íslenzkum kaupmönnum
af enfkum undirfátum, og leyfdi tédum
kaupmönnum á j>efsum fkipum ad flytia mat
og adrar naudfynia vörur milli Danmerkur
og Islands, j>ó med j>ví móti, ad á höfn
kiæmu hiá Edíngborg, höfudftad á Skot-
landi, á heimferd finni tilDanmerkur, og af-
fermdu j>ar íkip fín. Ad fónnu j>ókti kaup-
mönnum vorum koílnadur orfakalt héraf,
enn hann mun j>ó hafa unnid fig upp, rfg
ærinn munur á ad géra nær J>ví óhultir farid
millilanda, enn felt vörur fínar med háu
verdi, og hinu, ad verda ad halda kyrru
fyt i, og eyda j>ví fem til var í adgérdaleyfi,
eda voga fé fínu útí margfalda hættu. petta
leyfi var j>ví eífídur velgiö'rníngur nióri j>eim
enn íslandi, fem med [>efsu móri árliga gat
fengit nockrar naudfynia - vörur Enn ecki
er víít hvört j>eim góda og mikla öldúngi
Jóseph Banks, köfdum í embætris önnum og
lærdóms ydnum, hefdi til hugar kornid ad
úvega landi voru j>efsa líkn, hefdi eieinn af
londum vorum í j>efsu tilliti leitad hans
adltodar. Hra Conferencerád M. Stephen-
fen var frumqvödull j>efsa velgiörníngs móti
födurlandinu í jiefs adj>reingiandi naudfýn.
merui fyri vifsa penínga fummu, ad bæta íkada ef íké kann,
á íkipum af háíka í fióferdum, og brókaft opt erlendis medal