Íslenzk sagnablöð - 21.04.1817, Blaðsíða 17

33
1817
34
He-mcd vöru Jorgenfens völd id ölluleiri
afmád ; landfins fyrrverandi ftiórn innftipt-
ud, og hún ad finni afhcndr ádurnefndum
Júfti íarió og Amrmanni, fem af nálaegum
hófdíngium (fá fylgifkidl Nö. 7 og 8) voru
Stipramrmanninum Greifa Trampe næftir í
metordum. Hvad kaupHöndlur. fnertir var
Íiefsi famníngurei annad ennendurnýun J>efs
amníngs er af Greiíanum ádur Var giördur
med Kapteini Nott. Svoleidis endadi Jörg-
enfens ftiórn, fem varadt frá 26 juníí
til 8 auguftí, og ad Kkindum ei var annad
enn hmckur af Kaupmanni Fhelps til hagnad
ar höndluninni. Á J>efsum tíma lét Jörg-
ensen tukrhúfid feria í berra ftand enn ádur,
fó bjggínginn nú beri pefs litlar meniar;
Líka lézt hann aetla ad endurbæta íkólabj’gg-
ínguna, er niiög Júrfti adgérda vid, enn
ftiórn hanns vard ei fo laung ad til J>eis endt-
ift. pegar menn fem tiljseckia hugleida
Íietta, og líka cr litid til Jörgenfens mörgu
máfnúnínga, gétur einginn borid hönum
lcti. Ríkisftiúrnin var hönum næfta önádug,
og af J)ví madurinn var næfta dfidadur og
ógiætinn í ordatiltæki fínu, er vel rrúanligt,
ad hönum, eins og fagt er, htfi um munrt
farid, þegar af var fettur: ad fiindinn mætti
vera kóngur á íslandi. Mun J>ad medfram
hafa J>reytt hann, ad emba ttismenn er hann
átti vid ad íkipra, og höfdu hcldur kofid
móti gédi fínu ad vera vid embætti, undir
ftiórn hans, enn fiá |>au afhendt landhiaup-
urum og bófum er Jörgenfen átti hægaft
med ad fá, voru honum ecki miög eptirlá-
tir, enn J>eir nýfengnu embættismenn voru
fleftir óvanirád ftanda í embættum. Svoleid-
isvar, tilda-mis, höfudsmadur yfir íkans-
inum hiá Arnarhóii beikir útlendur, ad
tiafni Málmqvift, er Já var heimilisfaftur í
Reykiavík. peir fleftir adrir íem fylgdu
Jörgenfen voru ei nefndarmenn, heldur,
C
eins og Greifi Trampe kémftadordi , um-
hleypíngaroghúsgángar, érdióguftad honum
vegna Jtefs hann ei var faftui á Jivífem undir
höndum hafdi, 0gí fáfrædi finni geinguít
fyri J>eim lofordum fem dagliga hliómudu.
fólki fyri eyrum.
Fleftum, ef ei öllum, Íslendíngum lí*
kadi ftórílla Jörgenfens fyritæki. Margir
embættismenn fögdu af fér, eda ætludú ad
géra þad, enn hétu ad eins ad vera vid em-
bærti til næftaárs; nockrir voru heldurkyrr-
ir vid embærti, (fem eptir hlutanna áfig
kotnulagi var gagnligaft og íkinfamligaft)
enn ad láta Jörgenfen fetia Jiarí menn af
fínu lidi, fetn ei var hid göfugafta eda rád-
vandafta. petta er hér ei fagr, neinum til
hrófs, J»ví fá mátti vera næfta grunnhygginn
er ei fá hvílíkri heimíkú Jörgenfen fór á
flot; Öll hanns breitni var ogfvo fyritækinu
lambodin, J>ví hann hótadi óíköpum enn
linadift, fem betur fór, Jtegar framqvæma
íkyldi. pad hól fem Jörgenfen férilagi
ferri uppa geiftliga var fumpart einber ófann-
indi ril ad tæla folk, enn fumparr bón ad
geiftligir ei íkyldu vera hönum mótfnúnir
J>ví hann húgfadi ad allur almúgi mundi
þeitn helft fylgia.
Enn nú er J>efs ad minnaft fertt hindradi
íslendinga frá ad reyna til ad hrinda af fér
Jörgenfens oki. Allif vita ad Jieir ecki
háfa féd vopn J>ví fídur brúkad, nú urtt
ínargar aldir. Ad veria fig edaftiórn lands-
ins vita bandur næftum ei hvad er; enn
bændur voru J»ad J>ó fem hér áttu ad giöra
allt, J>ví á Islandi eru nærj>ví ei annad enn
bænáur ad undanteknum fáeinum kaupmönn-
um, og embættistnönnum fém eru hvörr
ödrum fiarlægir. Ad ætlaft til J>efs ad bæn-
dur án leidtoga og vopnlaufir íkyldu rádaft
móti vopnudum ; medan þeira ei var misbo-
dtd, J>ad n.á kalla ofætlun. Enn auk þcfsa